Melodía Academia (COMPLETED)

EPILÓGO

__________________________________________________

* * *
»——› [ Melodía Academia ] ‹——«

“ Epilógo ”

"Magbigay-pugay sa ating dakilang presentador at asesor!" sigaw ng lolo, nakikiramay sa amin. Everyone bowed, including me and Mama.

My tears fell down as I get closer to their coffin, I just want to say something.

"You both are my hero. Thank you for all the sacrifices you've done to us. I'm so grateful that you we're my father and big brother. I love you. Be happy where ever you are." I said as I saw their coffin, slowly putting in the digged ground.

We throw our white rose down there. Napatingin ako kay mama na umiiyak na nang grabe kaya pilit ko siyang pinapatahan, kahit na hindi ko pinapatahan ang sarili ko.

I look up at the sky as I let go our white balloon.

"Thank you for raising me well. Adiós. Te veo pronto, even just in my dream." I said and closed my eyes, facing the sky.

Matapos ang seremonya ay nilapitan kami nina lolo, Auntie Ericka, Uncle Anthony, Tita Artemis and Tito Arthur.

"Anything will be fine, Auli'i. Nawalan din kami pero patatagin mo lang ang sarili mo, okay?" paalala sa akin ni Tita Artemis. Ngumiti lang ako pero tumutulo pa rin ang luha sa mata ko.

Natapos ang usapan namin at sinamahan si mama sa kwarto niya. Nakikita ko lang si mama, nasasaktan na ako para sa kanya.

Nakatingin lang siya sa pwesto ni papa sa kama saka niyakap ang unan nito. A small tear escaped from her eyes kaya agad akong lumapit sa kanya at niyakap. Umiiyak lang si mama hanggang sa makatulog siya.

Kinumutan ko na siya saka umalis na doon. Pupuntahan ko si Uno sa suite niya. Kumatok ako sa pinto, nagbabaka-sakaling baka nasa loob sina Storm. Bumukas naman ito at sumilip si Cassian. Ngumiti ako sa kanya.

"Titignan ko lang sana si Uno. Kumusta na siya?"  he opened the door wider for me to enter. Agad akong napatingin sa kama ni Uno, nakahiga siya at natutulog. Lumapit ako sa kama niya at kumuha ng upuan at itinapat sa gilid ng kama niya at umupo.

"Maiiwan ko muna kayo." rinig kong sabi ni Cassian kaya tumingin ako sa kanya't ngumiti. Umalis na siya kaya ang atensyon ko ay nasa kay Uno.

Hinawakan ko ang kamay niya. "You know what? My heart feels heavy right now. Even just by now, I already miss my father and kuya." I sighed heavily to prevent from crying. "Would you hear me out?" I stopped for a moment. "Just looking at my mom, I'm already hurt. Watching her crying makes me cry also."

I hold his hand tightly. "When will you wake up? I'm in pain right now." then I cried. "Kung sana hindi mo na ako nilapitan, hindi ka mahahantong sa ganito. Pagod na rin ako. Pagod na pagod na ako, Uno." I smiled then I kissed his right cheek. "I'll stay with you for today, until you wake up."

- -

"Auli'i." as I heard his voice, I immidiately turned around. My tears fell as I saw them.

"Papa! Kuya!" I run closer and hugged them. "Miss na miss ko na kayo. Balik na kayo."

"As long as we want, we can't." agad na sabi ni papa.