Element: Denge (Kitap Oldu)

Final - Dördüncü Kısım

(14 Kasım 2019)

Kraliçe, kesik derin bir nefes aldı. Yüksek merdivenlerle tırmandığı tahtının üzerine tedirginlikle oturdu, istedikleri ve hayalleri o anki yaşamak zorunda oldukları sahneden çok uzaktaydı. Bunu yapmak istemiyordu ancak yapmazsa her şeyi kaybedecekti. Karşısında kurulan lüks kameraya, ışıklara baktı. Kısa bir an sonra Etv'de naklen yayınlanacak konuşmasını aklında yeniden bir kitapmış gibi çevir çevir okudu. Emeli biraz sonra yapacağıyla örtüşüyordu, tek farkı içerisinde bulundukları keşmekeş yüzünden her şeyin yarım yamalak ve vakitsiz gerçekleşmesiydi.

Gözleri kızına kaydı; Kiara'sı keskin, kararlı bakan kahverengi gözlerini kendisine dikmişti. Ellerini arkasında birleştirmiş; vücudunu çepeçevre saran buz mavisi, gümüş işlemeli sade bir elbise giymişti. Dağılmış, elektriklenmiş çikolata kahvesi saçlarına Helga şekil getirmeye, hacimlendirmeye çalışıyordu. Odada dolaştırdı bu kez bakışlarını, hiçbir hazırlık yapılmamıştı. Balonlar, uçuş uçuş rengârenk tüller yoktu. Yerlerde gülkuruları yoktu, etrafta Elysion'ın simgesi olan hilal işlemeler yoktu, kırmızı bir halı bile serilmemişti. Müzik yoktu: Davullar, yaylı ve üflemeli çalgılar... Üç kişiden oluşan kraliyete bağlı bir yayın grubu, tek kamera ve iki ışıklandırma karşısında duruyordu. Sağ yanında Kiara'sının arkadaşları Erno, Hans, Eray ifadesiz suratlarıyla kameramanı inceliyordu. Olanların ve birazdan olacakların derin endişesini taşımalarına rağmen bunu göstermeyerek birbirlerine destek oluyor, birbirlerine güç veriyorlardı. Özellikle bu gücü Claire'e hissettirmeleri gerektiğini çok iyi biliyorlardı, zira başlarına yağacak olan felaketin de onları çevreleyecek cennet bahçelerinin de yolunu o tek başına açacaktı.

Sol yanında ise Claire, bir adım önde duruyordu diğer arkadaşlarından. Helga, saçıyla olan işini bitirdiğinde son kez Claire'in gergin ancak kararlı yüzünü inceledi. Ona güveniyordu, şüphesiz bu şekilde gerçekleşmemesi gerektiğini biliyordu, ne yazık ki yapabileceği bir şey yoktu. Kimsenin bu saatten sonra olanları geriye çevirecek gücü yoktu. Helga, önündeki peştamala sıkıştırmayı beceremeyip ucunu dışarı sarkıttığı kanlı bezi eline aldı. Claire'in ve diğerlerinin günlerdir açılan her yarasını temizlemede yardımcı olmuştu, artık geri kalan yaralılarla ilgilenecekti. Az sonra olacakları ilk gözlemleyenlerden biri olmak istiyordu ama Claire, özellikle ona güvendiğini ve Alice'e en iyi onun yardım edeceğini, bu yüzden bu işin başına onun geçmesi gerektiğini söylemişti. Onun bir dediğini iki edecek değildi, görevinden ziyade Claire'e büyük bir saygı ve sevgi besliyordu. Her zaman kendisine karşı kibar ve duyarlı olmuştu. Onu bir arkadaş gibi görmüştü. Koskoca Elysion Krallığı'nın varisi onu sağ kolu bellemişti, hem de büyük bir şefkatle. Onun dediklerini görevinden önce kendi isteğiyle yapıyordu, bu yüzden gecikmeden büyük taht odasından yavaşça çıktı.

Aida ile İnanç, Claire'in sağında ve solunda duruyor, dikkatlice etrafı inceliyordu. Her koşulda Claire'i korumaya hazırlardı, tetikte bekliyorlardı. Öyle evhamlı bir düşünceye sahiplerdi ki sanki yayın için gelen bu üç şahıstan biri bile her an Claire'e saldırabilirdi. Özellikle Karla ve Alaric'in plansız hamlelerinden sonra – ki plansız olduklarını yalnızca Claire ve arkadaşları var sayıyordu – cadıların ne yapacaklarını kestiremiyorlardı. Bakışları o üçü üzerinde oyalanıyordu. Hiçbir aksaklığın yaşanmaması gerekiyordu, içeri girip çıkacak başka kimse kalmadığında Aida, bakışlarını kapının yanında dikilen muhafızlara çevirdi. Başıyla çıkıp kapıyı kilitlemelerini ifade ettiğinde muhafızlar bir an içinde dediğini yaptı; büyükçe beyaz, altın varaklı kapılar kapandı. Ardından kilit sesi duyuldu. Üç yayıncı da tedirginlikle arkalarına dönüp kapanan kapıya bir süre baktılar, ardından bakışları kraliçede ve yüzünün yarısı gümüşi renkteki bir maskeyle kapatılmış olan Claire'in üzerinde dolaştı. İçlerini bir huzursuzluk kaplamıştı, havada asılı kalan gerginlik onları da rahatsız etmeye başlamıştı. Bir şeylerin yanlış gittiğini hissediyorlardı. Yine de ellerindeki işi tamamlamaya döndüler.