TOGETHER, FOREVER. (BOOK 2)

CHAPTER 6

THIRD PERSON P.O.V

Pagkagising ni Jisoo ay agad na siyang naligo at nagbihis pagkatapos ay pumunta na siya sa Wedding Fashion, umupo lang siya sa kanyang Swivel Chair dahil aasikasuhin niya yung mga orders na naka reserva.

Maya Maya pa'y biglang dumating si Sehun.
May dala siyang mga pagkain.

SEHUN: Goodmorning Jisoo! (Masaya niyang sabi)

JISOO: Goodmorning Sehun! Napaaga ka ata?

SEHUN: Uhm! Alam ko kasi na maaga ka naman papasok at alam kong hindi kapa nakapag breakfast kaya dinalhan nalang kita.

JISOO: Okey! Lang naman! Hindi kana dapat nag abala.

SEHUN: Halika Samahan mo ako! Sabay tayong magbreakfast! (Masaya niyang anyaya habang siya ay umupo sa isang sofa na may kaharap na table at inayus niya doon yung mga pagkain)

JISOO: Salamat Sehun! Always muna akong dinadalhan ng Breakfast ah! Baka! Hindi na talaga ako mag Breakfast! Kasi alam kong may dala kananaman! (Pabirong sabi ni Jisoo at umupo din siya sa harapan ni Sehun)

SEHUN: Aysus! Pwede din! HAHA!

JISOO: Oh! Kain na!

Tahimik naman silang kumakain hanggang sa basagin ito ni Sehun!

SEHUN: Babalik Paba si Rosè?

JISOO: Oo, babalik pa yon! Tsaka! Alam kong busy naman siya eh!

SEHUN: Alam mo Jisoo! Pag mahal ka ng isang tao ay kahit gaano ka man ka busy ay maglalaan ka parin ng kahit maikling time sayo, Lalo na't LDR pa kayo! Hindi kaba napapagod sa kahihintay sakanya? Paano kung my iba na siya doon? At ikaw ay umaasa dito na babalik parin siya. (Seryusong sinabi ni Sehun)

(Bigla namang natahimik si Jisoo at tiningnan si Sehun)

JISOO: Hindi magagawang maghanap ng iba si Rosè, Ako lang yung Mahal niya! At siya lang din Ang mamahalin ko. (Galit na sabi ni Jisoo)

SEHUN: Sinasabi ko lang naman yung Point ko Jisoo! Ayaw kong maghihintay ka sa wala sakanya!

JISOO: Maghihintay ako kahit gaano katagal sehun! Dahil yun ang pagmamahal! Hangga't hindi ko pa napapatunayan na may iba nanga si Rosè, Hindi ko siya iiwan. Siya parin Sehun! Mahal ko siya! (Tumayo si Jisoo at balak atang bumalik sa swivel chair niya pero hinawakan ni Sehun yung kamay niya)

SEHUN: Jisoo! Nandito naman ako ah? Hindi naman ako nawawala sa tabi mo! Jisoo! Kaya kong higitan ang pagmamahal na binibigay sayo ni Rosè! Jisoo! Gusto kita! Mahal kita! Kaya please! Ako nalang! (Pagmamakaawa ni Sehun)

(Nagulat naman si Jisoo sa narinig niya dahil ang buong akala niya ay kaibigan ang turingan nila)

JISOO: What? Sehun?.alam mo naman na may girlfriend na ako diba? Bakit ako pa sehun? Madami naman jan iba ah? Please sehun! Wag ako!

SEHUN: Jisoo Please! (Habang hawak niya yung dalawang kamay ni Jisoo) Dahil nasayo lahat ng gusto ko sa isang babae, Ako nalang! Wag kanang umasa na Uuwi pa siya. Dahil kung talagang my balak siya edi sana sinabi niya kung kailan? Edi sana Nag Leave muna siya para makasama ka pero wala? Ni tawag nga hindi niya magawa eh! Please! Jisoo let me love you!

(Hindi parin makaimik si Jisoo at tuloy ang pag agos ng kanyang mga luha sa mga naririnig niyang kataga kay Sehun, Pinupunasan naman ni Sehun Yung mga luha ni Jisoo)

SEHUN: Kung papahintulutan mo akong mahalin ka! Gagawin ko ang lahat para mahalin mo din ako!
-
Hanggang sa Unti unti nang nilalapit ni sehun ang kanyang labi sa labi ni Jisoo hanggang sa magkalapat na ito, Hindi na din umimik si Jisoo dahil tulala parin siya at tuloy ang pag iyak, nang biglang pumasok si Rosè at nakita niya ang dalawa na naghahalikan.