TOGETHER, FOREVER. (BOOK 2)

CHAPTER 9

LISA'S P.O.V

Nandito Ako ngayon sa Company, Pagkatapos kong maihatid si Jennie sa Company nila ay dumiretsu muna ako dito dahil meron lang akong gustong tapusin.

Habang nakaupo ako sa aking Swivel Chair at inaasikaso yung mga papers na kailangan permahan ay biglang tumawag saakin si Unnie Jisoo, at pinapapunta niya ako sa hospital dahil walang kasama si Rosé, Ayaw pa niya kasi makasama si Unnie eh! Siguro sariwa pa yung sakit. Mahirap kasi mag fade ang sakit lalo na kung hindi ka sanay masaktan.

Bago ako umalis ay ipinaubaya ko ulit kay Irene yung mga papers.

IRENE: Oh! Ma'am Manoban? Bakit po?

LISA: Irene! Iiwan ko muna ulit ito sayo? Kailangan kong bumalik sa hospital para iuwi si Rosé.

IRENE: Sege po Ma'am Manoban. Ako na po ang bahala dito.

LISA: Thankyou Irene! Sorry kung naaabala pa kita ah.

IRENE: Ano kaba Ma'am Manoban, Ano pa't naging secretary mo ako kung hindi mo ako napapakinabangan diba? Tsaka Trabaho ko ito Ma'am kaya I need to do it.

LISA: Thankyou Irene! Wala nang tutulad pa sayo! (Masaya niyang sabi)

IRENE: Wala iyon. Ma'am.

LISA: O sege! Kailangan ko nang Umalis!

IRENE: Sege Ma'am Take care po!

LISA: Thankyou. See you tomorrow.

IRENE: See you tomorrow ma'am.

Agad na akong umalis at Pumunta sa aking sasakyan. Agad na akong lumarga papunta sa Hospital.

Maya maya'y nakarating na ako sa hospital at nakita ko si Rosé na nakahiga parin mukhang umiiyak.

LISA: Rosé! (Mahinahon kong sabi)

(Hindi niya parin ako sinagot at lumapit ako sakanya)

LISA: Rosé, sorry kung pinapunta ko dito si Jisoo ah! Eh naaawa kasi ako sayo, tsaka she need to know naman about you e girlfriend mo parin yun. I'm sorry Rosé. Akala ko kasi mag kakaayus na kayo, Pero hindi ko pala alam na.......

(Hindi niya ako pinatapos at nagsalita na siya)

ROSÉ: It's Okey Lisa. Gets ko naman yung Point mo eh! Tsaka okey na din yun, Atleast nakapag usap kami kahit papaano. (Umupo at humarap saakin habang sinasabi)

LISA: I'm Sorry! (Sabay yakap sakanya)

ROSÉ: It's Okey nga!

LISA: (Kumawala) Sana magkaayus na kayo! Hindi ko kasi natitiis na nagkakaganyan kayo eh! Pero i respect your decision.

ROSÉ: Thankyou Lisa. So Pwede naba tayong umuwi? Ayaw ko nang mag stay pa dito eh

LISA:Kaya nga ako pumunta dito eh! Para sunduin ka.

ROSÉ: So tara na?

LISA: Magbihis kana.

Agad nang nagbihis si Rosé at umuwi na kami sa bahay.

JISOO'S P.O.V

Pagkauwi ko galing hospital ay nagdinner muna ako pagkatapos ay Nagpahinga muna ako at iniisip nanaman si Rosé.

JISOO: Kung hindi sana nangyari yun, edi sana magkasama tayo ngayon, Kasama na kita ngayong matulog. (Sinasabi ko, bago paman tumulo yung luha ko ay, pinigilan ko na at natulog na.)

--------KINABUKASAN--------

Gumising ako ng maaga dahil kailangan ko pang tapusin yung hindi ko pa natapos sa Wedding Fashion, Hindi ko na kasi naasikaso kahapon kasi na busy ako kay Rosé.

While I'm waiting for her, Sa Office muna ako magpapalipas ng Oras.

Mga ilang oras na ay nandito na Ako sa Wedding Fashion, Nakaupo sa aking Swivel chair, nang biglang may pumasok.

SEHUN: Uhm! Jisoo?

(Nang marinig ko yun ay, agad naman akong tumayo)

JISOO: Anong ginagawa mo dito sehun? Diba sabi ko sayo, I don't need you anymore, kahit dito Sa Business ko. (Galit kong sabi sakanya)

SEHUN: Jisoo, Palayasin muna ako kahit saan, Wag lang dito, napamahal na ako dito Jisoo, kaya please! Wag mo akong paalisin dito. (Pagmamakaawa niya) Jisoo, I'm sorry, Hindi ko lang napigilan yung nararamdaman ko sayo. But i promise to you na susubukan kong mawala, wag lang kayo magulo ni Rosé.

JISOO: Huli kana sehun, Complicated na kami ngayon ni Rosé, Alam mo ba kung gaano kasakit na hindi kinakausap ng taong Mahal mo? (Maiiyak na akong sabi)

SEHUN: I'm sorry Jisoo. I know that feeling Jisoo, dahi yung nararamdaman ko ngayon, Jisoo Forgive me! Okey! If you forgive me, You will never see me again, Aalis na ako dito kahit labag sa kalooban ko. For your happiness. (Malungkot niyang sinabi)

JISOO: I already forgive you Sehun! But I'm still mad at you, Because all this time you secretly Like me!. Kaya pala ang sweet sweet mo saakin, at ako namang Tanga, nagpapakuha sayo. (Galit ko)

SEHUN: Thank you for forgiving me Jisoo. Para mawala na yang Galit mo, aalis na ako dito, Hindi na ako magpapakita sayo. Paalam po Ma'am Jisoo. (mangiyaiyak na sabi niya at agad umalis)
~

Masakit man saakin ang Lahat ng nangyari, Pero hindi ko parin kaya na mawala si Sehun sa Business ko, Kasi kahit papaano malaki din ang naitulong niya saakin sa Business na ito, napamahal na siya sa business na ito, Siya ang dahilan kung bakit nagiging madami yung Customer namin because of his Design. Hindi ko na alam pag umalis siya ay saan na ako makakakita ng designer na kasing galing ni Sehun?

Alam kong labag sa kalooban ko Pero para sa katahimikan namin ni Rosé at si Sehun ay mas mabuting mawala na si Sehun sa paningin namin.
~
Pagkatapos nang moment na iyon ay Muli nanaman akong bumalik sa aking Swivel chair at ipinagpatuloy ang aking ginagawa.

ROSÉ'S P.O.V

Paggising ko ay wala nanaman si Lisa, maaga nanaman umalis kaya Agad na akong Bumangon at Naligo, pagkatapos ay Nagbihis na din at nagbreakfast.

(Phone Ringing.........) (Answered)

ROSÉ: Oh! Lisa! Napaaga ka nanaman umalis.

LISA: Goodmorning Rosé. Magbreakfast kana.

ROSÉ: Kakatapos lang, akala ko pa naman sabay na tayo magbreakfast.

LISA: Sorry Rosé, Nasanay na kasi akong dito nagbbreakfast sa Office eh.

ROSÉ: Ah ganun ba?

LISA: Oo!

ROSÉ: Uhm! Lisa Si Jennie? Nasa company na ba siya?

LISA: Oo! Kakausap lang namin kanina at nangungumusta sayo, Sorry daw kung hindi niya tayo nasamahan kagabi.

ROSÉ: Aysus! Okey lang yun. I understand naman. Btw Lisa! Pupunta pala ako kay Jennie ngayon! Gusto ko lang makita siya Ulit.

LISA: Are you sure? Okey ka lang? Wala na bang masakit?

ROSÉ: Masyado ka namang Worried. Wala! Okey Lang ako super!

LISA: Eh Yung Puso mo?

ROSÉ: Ah eh! Ito, Two pcs. Parin.

LISA: Aysus! Sige na Rosé! May inaasikaso pa kasi ako eh! Take care ah?

ROSÉ: Thankyou Lisa.

LISA: Sege Bye!

(END CALL)

Pagkababa ng Phone ay agad na akong lumabas at naghihintay ng taxi.

"ROOOOOSÉ?" Isang lalaking tumawag sa pangalan ko. Kaya Nilingon ko naman ito.

"Bakit ka nandito? Ano kailangan mo?"- Galit ko.
~
~

--------TO BE CONTINUED..------

PS: SINO KAYA ANG LALAKING IYON? ABANGAAAN.