TOGETHER, FOREVER. (BOOK 2)

CHAPTER 31

JISOO'S P.O.V

Naging Subrang busy kami ni Sehun sa wedding Fashion simula nung bumalik yung iba naming barkada sa kani kanilang lugar.

Sa wakas ay patapos na kami sa mga tambak na orders saakin sa tulong ng mga kasama ko dito at si Sehun.

"Uhm! Ma'am Jisoo? Kailan ba uuwi si Ma'am Rosé?" Tanong ng isang empleyado ko.

"Ah! Actually malapit na, tatawag din naman yun eh"- Sagot ko sakanya. At nagpatuloy kami sa aming ginagawa.

Sa ilang sandali ay biglang my tumawag saakin. I pick up my phone and it's Rosé's calling.

📞: ROSÉ
"Hey! Love? How are you there? Are you still busy?"- Masaya kong tanong sakanya dahil sa wakas ay nakatawag na din siya.

"I'm already done here Love! Makakauwi na ako jan."- Nagagalak niyang sabi sa kabilang Linya.

"Oh! I'm excited to see you na Love! I badly Miss you"- Sabi ko.

"Me too Love! Actually I'm on Airport na, Naghihintay na tawagin kami para umakyat na sa Airplane"- Masaya niyang ulat saakin.

"Totoo? It's good to hear Love! Wait me pagkalapag niyo dito ah? Ako na susundo sayo."- Nakangiti kong sabi dahil sa wakas ay makakasama ko na ulit si Rosé dito at masisimula na namin itayo dito yung Coffee Shop niya.

"Yes Love! Oh sige na Muna Love! Tinatawag na Kami.. Bye Iloveyou"- Nagmamadali niyang sabi sa kabilang linya.

"Iloveyoutoo Love.. take care"- Habol kong sabi.
At agad na niyang binaba.

☎️: END

"Guys! Tara Lunch muna tayo? Susunduin ko pa kasi si Rosé mamaya"- Masaya kong sabi sakanila.

"Talaga? Umuwi na siya?"- Biglang tanong ni Sehun.

"Yes! Sehun, kaya tara na? Kumain muna tayo"- Sabi ko sakanila.
.
.
.
TIME SKIP....
.
Makalipas ang ilang Oras ay Nakatawag na saakin si Rosé na nakalapag na sila sa Airport kaya ito ako ngayon susunduin siya.

"Love?"- Tawag ko sakanya habang siya ay naghihintay sa labas ng Airport. Kumaway naman siya at agad tumakbo papalapit saakin, ako naman ay bumaba na sa sasakyan para salubungin siya.

"I miss you so Much Love"- Bulong niya saakin habang magkayakap kami ng mahigpit.

"I miss you too"- Sagot ko.

"Kumain kana ba?"- dagdag ko sabay kumawala sa yakap.

"Hindi pa Love! Actually I'm hungry na.."- Reklamo niya.

"So where do you want? Sa bahay or sa Resto?"- Ani ko sakanya.

"Kahit saan"- Saad niya.

"Okey sa bahay nalang tayo para makapagpahinga kana din Okey?"- Malambing kong sabi sakanya at tumango lamang siya.

Sumakay na kami sa aking sasakyan at pinalarga ko pauwi.

Pagdating namin sa bahay ay agad ko nang pinaupo si Rosé sa sofa para makapagpahinga habang niluluto ang kanyang kakainin. Naka pamalengke na din ako, pagkatapos namin kanina mag Lunch ay dumiretsu na ako sa palengke para mamili.

Makalipas ang ilang minuto.

"Oh! Love, Umupo kana dito at Luto na itong pagkain mo"- Patawag ko sakanya. At agad naman siyang bumangon at pumunta dito sa Mesa.

"Wow! Namiss ko to Love"- Sabay amoy sa Luto ko.

"Umupo kana jan"- Ani ko.

"Hindi mo ko sasabayan?"