TOGETHER, FOREVER. (BOOK 2)

CHAPTER 18

JISOO'S P.O.V

Papunta na kami ngayon kung saan gusto ko siyang dalhin. Naisipan ko kasing Ngayon kona sakanya ibigay yung birthday gift ko, Kasi hindi ko naman siya makakasama bukas so Advance Birthday gift ko ito sakanya. Gusto kong sumama sakanya kaso Full ako this week eh! Nakakalungkot, gusto ko mang i move kaso hindi naman pwede.

Pero this day na magkasama pa kami? I will make this day special for her.

Nakarating na kami sa lugar kung saan nandon yung Gift ko sakanya.

JISOO: We're here na Love! (Masaya kong sabi sakanya habang nasa loob pa kami ng sasakyan)

ROSÉ: Yes! Nandito na tayo sa Wedding Fashion mo! (Masaya niyang sabi habang nakatingin sa Company ko) So bakit pa tayo naka stop dito? Medyu malayo pa tayo sa Company mo? Ah?
(Sabay tingin saakin)
~
Hindi ko na sinagot ang tanong niya at agad na akong bumaba at pumunta sakanya para pagbuksan.
~

ROSÉ: Love? Maglalakad tayo papunta sa Wedding Fashion? (Pagtataka niya)

JISOO: Diba? Sabi ko sayo kanina na may surprisa ako sayo?

ROSÉ: Oo! Pero bakit dito? Eh wala namang Bahay bahay dito?
~
Nandito kami sa isang napakalawak na lupa at wala nang mga damo, nakapagandang tingnan dahil kitang kita yung buong kalawakan, kitang kita yung mga bundok.
~
JISOO: Halika! Bumaba kana.. (inalok ko yung kamay ko sakanya para alalayan)

ROSÉ: Ayst! Naguguluhan na ako sayo Love ah! Ang init pa naman ng araw!

JISOO: Wait kukunin ko muna yung payong sa likod. (Agad ko naman kinuha at inalok sakanya)
So Tara na?
~
Sumama na siya saakin at naglakad kami papunta sa pinaka dulo ng Lote na ito, Pagkarating namin ay nag stop muna kami at tumingin sa kalawakan, Nakatingin lamang siya sa mga bundok na nakikita niya.
~
ROSÉ: Ang ganda naman dito Love! Pero bakit ngayon ko lang ito nakita? Always naman ako pumupunta sa Wedding Fashion pero hindi ko ito nakikita kasi Punong puno ito ng dahon! (Naguguluhan parin niyang tanong, ako naman ay ngiti ngiti lang ako sakanila)

JISOO: Maganda ba love? Malawak ba?

ROSÉ: Ofcourse! Subrang ganda. Ang swerte naman ng may ari nito. (Nakangiti habang palinga linga) Love? May nag mamay ari naba sa lupang ito? (Tanong niya sabay tingin saakin ng seryuso)

JISOO: Uhm! Yes! Love! May nagmamay ari na dito. Tsaka Love! Sa tingin mo, if walang nakakuha!, Pwede naba nating kunin? (Seryusong tanong ko)

ROSÉ: Ofcourse Love! Maganda dito tsaka malapit pa sa Wedding Fashion. Uhm! Love! Bakit hindi natin kausapin yung nakabili na dito? Baka makuha natin. (Masayang sabi niya saakin)

JISOO: Gusto mo siyang kausapin?

ROSÉ: Oo Love!

JISOO: Kausap muna eh! (Nakangiti kong sabi)

ROSÉ: Kausap? (Tumingin tingin sa paligid) Ikaw lang naman yung kausap ko dito ah!! (Napatigil siya) Wait!! Love! Don't say that ikaw yung bumili neto? (Seryusong tingin niya saakin)

JISOO: Uhm! Satingin mo? Bakit tayo pumunta dito? Ang Bored naman kung titingin lang tayo jan sa Mountains nayan diba? (Natatawa kong sabi)

ROSÉ: Love totoo? Ikaw bumili ng lupang ito?  (Shock na sabi)

JISOO: Love? Nagustuhan mo ba itong birthday gift ko sayo? (Masaya kong sabi sakanya sabay hawak sa kanyang pisngi na tila hindi makapaniwala sa sinasabi ko.)

ROSÉ: Love! Wag kanga mag Joke! Parang temang to. (Natawa saglit)

JISOO: Oonga love! This is for you. Matagal ko na itong pinag ipunan nung nasa Australia kapa. Gusto ko kasi na magtayo ka dito ng Coffee Shop mo para hindi na tayo magkalayo, Tsaka sinadya kong kumuha malapit sa Wedding Fashion para naman nadadalaw natin ang isa't isa. Ayaw ko nang malayo kapa saakin Love! I know it's for business but, Mahirap eh! (Sinasabi ko sakanya ng seryuso habang siya ay mapapaluha sa saya)