MAVİ TİK | Texting

32

Bölüm şarkısı Femrez/Zincirler ve Nil İpek /Bilmem

Şarkıyı açın dediğim yerde açarsanız daha güzel olur:) iyi okumalar
...
Eylül: *konum

Ayakkabılarımı ayağıma geçirip hızlı adımlarla Eylül'ün attığı konuma doğru yürümeye başladım. Evime çok yakın bir yeri seçmişti. Aklıma onların da buralarda bir yerlerde oturabileceği geldi birden.

Eylül'ün attığı konuma gelirken onu dışarda bir kaldırıma oturmuş şekilde gördüm. O da perişan olmuştu bu üç günlük sürede. Bu yüzünden okunuyordu.

Uzaktan Eylül'e baktığımda abisine ne kadar benzediği beni dehşete düşürmüştü. Aynı kahverengi gözler, aynı kumral saçlar ve aynı güzel yüz... Ona bakarken Özgür'ün şu anda bu şehirde olmadığını düşünmek boğazıma bir yumru oturmasına neden olmuştu.

Biraz daha burda Eylül'e bakarsam ağlayacağımı bildiğim için onun yanına korkuyla adım attım. O kadar dalmıştı ki dibine gidene kadar beni farketmemişti bile.

"Eylül?" dedim çekingen bir tavırla. Tepkisinden deli gibi korkuyordum. Aklıma o kadar cevaplanması gereken soru vardı ki bu beni onunla konuşmaya itiyordu.

"Geldin." dedi dalgınca elindeki zarfı bana uzatıp. "Bu senin."

Elindeki zarfı alıp çantama attım ve yüzüne bakmaya devam ettim.

"Biraz konuşabilir miyiz?"

"Ne konuşacağız?"

"Bunu bana çok görme Eylül. Merak ettiğim şeyler var ve bunun cevabını ancak sen verebilirsin."

"Bütün sorularının cevabı elindeki zarfta. Seninle konuşmak istemiyorum." dedi arkasını dönüp yürümeye başlarken.

Bir zarfa bir ona baktım. Benimle konuşmak istemiyordu ve onu zorlamak istemiyordum. En sonunda geldiğim yolu tekrar yürüdüm ve hızlıca odama gidip zarfı açtım. Bu bir mektuptu.

Mektubu açtım ne heyecanla okumaya başladım.

(Şarkıyı açın.)

" Sen şimdi bu satırları okurken ben hiç bilmediğin bir şehrin, bilmediğin sokaklarında seni düşünüyor olacağım. Yanımdan yüzlerce insan geçecek ama ben hep seni arayacağım. Belki kızgınsındır bana, belki de şu an üzgünsündür, belki de hiç umrunda bile değilimdir... Kızgınsan eğer özür dilerim. Ben böyle olsun istememiştim. O kadar güzel hayaller kurmuştum ki bunların bir anda yok olması canımı çok yaktı ve ben bir korkak gibi gerçeklerden kaçmayı seçtim. Üzgünsen eğer lütfen üzülme. Çünkü ben seni üzgün görmeye dayanamam. Hep gül olur mu? Hatırlıyor musun bir kere sen kahkaha atmıştın ben de sana iğrenç gülüyorsun demiştim? Ben yalan söyledim Mavi. O kadar güzel gülmüştün ki başkasının duyup sana aşık olacağından korktum. Tamam kabul ediyorum deli gibi de kıskandım. Çünkü sadece benim yanımda öyle gül istedim. Eğer umrunda bile değilsem boşver. Bu mektubu hemen burda okumayı bırak ve sana itiraf edeceğini şeyleri okumadan umursamamaya devam et. Ama eğer içinde biraz bile olsa bana dair bir şey varsa okumaya devam et.

Neyi nasıl açıklayacağımı bilmiyorum. İçimde bir yerde bu satıra kadar gelip okuduğunun mutluluğu ve benim kendimi anlatamayacağımın korkusu var. Nasıl oldu bilmiyorum. Lütfen sen de bunu sorgulama. Ben sana aşık oldum Mavi. Öyle bir oldum ki seni o çocukla görmek benim canımı çok yaktı. Sana senin haberin olmadan çok söz verdim Mavi ama hiçbirini tutamadım.