Texting||Online Ders

3.0

Mükemmel Ses: Annenle barıştın mı?

Mükemmel Ses: Yani benim yüzümden kötü olmanızı hiç istemem.

Lina: Senin yüzünden kötü değiliz ki.

Lina: Sadece ona söylemediğim için kızdı!

Mükemmel Ses: Keşke söyleseydin en başından.

Lina: O zaman da başka bir bahane bulurdu.

Mükemmel Ses: Ben gitsem bile seni hiç bırakmayacağım,

Mükemmel Ses: biliyorsun di mi?

Lina: ben de bırakmayacağım ama,

Lina: içim de her zaman ki kötü hislerimden birisi var.

Mükemmel Ses: Gazdır o!

Lina: KCKEKXLSJCKEMCKD

Lina: Yine beni güldürdün!

Mükemmel Ses: Sen hep benim gülmeme sebep oluyorsun.

Lina: Bak ne soracam..gözlerin ne renk?

Mükemmel Ses: ela sanırım OXJNWJXJSJÖRLE.

Lina: Vıyy!

Mükemmel Ses: Sana bir haberim var.

Mükemmel Ses: Ben dansçı olmak istiyordum ya hani?

Lina: Yani evet sanırım öyleydi.

Mükemmel Ses: Annemlerde beni yurt dışına göndermek istiyorlardı.

Lina: Lafı dolandırmadan söylesene pat diye!

Mükemmel Ses: Orda istersem dans kursuna yazılanilirmişim!

Lina: E bu çok güzel haber.

Mükemmel Ses: Evet ama sadece oraya gidersem yazdıracaklarmış!

Lina: Zaten gideceksin ki!

Mükemmel Ses: Ben bir şekil de ikna edip gitmemeyi düşünüyordum.

Üzgün bir şekilde Borayla yazışırken yukarıdan gelen bildirimle Sude'den olduğunu görünce tedirgince üzerine tıkladım.

Sude: Linaaaaa koş

Sude: San çok güzel bir haberim var.

Sude: Bu akşam lunaparka gidiyoruz.

Lina: Ben gelemem.

Sude: Neden! Nazlanıyor musun?

Lina: Annem Bora'yı öğrendi.

Sude: Ciddi misin? Ne dedi? Çok kızdı mı?

Lina: Çok sayılmaz ona söylemediğim için kızdı ve trip atıyor.

Sude: Ben izin alırım şimdi!

Lina: Hayır dur

Mesajın mavi tik olmadığını görünce hızla kapıya doğru yönelerek kendimi salona doğru fırlattım.

"Edendim Sude?"

Geç kalmış olmanın verdiği pişmanlıkla duvara yaslandığım da kulağımı biraz daha ileriye uzatarak konuştuklarını dinlemeye çalıştım.

"Hayır bugün gelemez Lina!"

"Bugün kuzeni gelecekti onun."

Resmen göndermemek için yalan söylüyordu.

"O çocukta gelecek mi peki?"

"Peki tamam sana da iyi akşamlar."

Sinirle odama yöneldiğim de elim de sıkıca tuttuğum telefonun çalmasıyla hızla cevaplamak için sağa kaydırdım.

"Sude sen ne yaptığını zannediyorsun! Annemi aramakta ne demek?"

"Kızma izin..."

"Gerçekten izin vereceğini düşündün mü?"

"Ama verdi!"

Şaşkınlıkla gözlerim büyüdüğün de yüzümde ki gülümsemeyle konuşmak için dudağımı araladım.

"Oha kaçta buluşuyorsunuz."

"5'te evden çıkarsın."

"Tamam." diyerek telefonu kapattığım da yatağın üzerine zıplayarak sevinçle gözlerimi kapattım ve Bora'yı düşündüm.

/bölüm sonu/

derslerle kitaplar aynı anda çok zor gidiyor.

Aykızım'ı okumayanlar burdan oraya gidebilir mi?

💕