4.7

11.1K 680 117
                                    

"Ne olmuş Bora'ya?"

"Annesiyle konuştum. Gitmemiş!"

Sevinçle yerim de dona kalmış bir şekil de suratına baktığım da dürtmesiyle tekrar kendime gelerek kekeleyerek konuşmaya çalıştım.

"Na..nasıl yani? Nasıl gitmemiş?"

"Bilmiyorum az önce annesi aradı. Numaramı nerden buldu acaba? Neyse işte ben de söyleyeyim dedim."

Sevinçle ne yapacağımı şaşırmış bir şekil de etrafım da dönelerken annemin tekrar dürtmesiyle konuşmak için dudağımı araladım.

"Ben çıkıyorum."

"Akşam 6 da evde ol!"

"Tamam." diyerek hızlıca yanaklarından öptüğün de gülmesiyle kapıyı açarak kendimi merdivene attım.

Demek gitmemişti. Ama benim için her şeyden vazgeçmesine gerek yoktu ki!

Sevinçle yerim de zıplarken asansörün gelmesini beklemeden merdivenleri üçer beşer atlayarak kendimi dışarıya doğru attım.

O kadar mutluydum ki önüme gelen herkese sarılmamak için kendimi zor tutuyordum.

Telefon da Sude'nin ismini bularak hızlıca arayarak telefonu kulağıma doğru götürdüm.

"Alo Lina! Yağmur ağaç oldu seni bekliyormuş kız! Niye bakmıyorsun telefona?"

"Sude ne oldu inanamıyacaksın!"

"Ay korkutma beni ne oldu?"

"Bora gitmemiş!"

"Oha ciddi misin? Neden gitmemiş. Niye sana haber vermedi!"

"Bilmiyorum da sen bana Bora'nın adresini bulabilir misin ben tam olarak nerde olduklarını bilmiyorum."

"Hemen buluyorum." diyerek telefonu kapattığın da evin önün de bekleyerek Sude'den gelecek cevabı bekledim.

Sude 1 konum gönderildi.

Gelen konuma tıkladığım da evin hemen yukarısın da ki bina olduğunu görünce sevinçle yerim de zıpladım.

Yokuşu hızlıca koşarak geldiğim de, nefesim tükenmiş bir şekil de ellerimi dizimin üzerine koyarak siteye doğru kafamı kaldırarak baktım.

Hızlıca isimlerden kaçıncı katta olduğunu bulmaya çalışırken soy ismini gördüğüm de kapının açılmasını bekleyerek duvara yaslandım.

Kapının açılma sesi kulaklarımı doldururken maskemi düzeltip, yüzüme gözüme şekil vererek asansörün gelmesini bekledim.

Hızlıca kendimi içeriye attığım da 10.kata çıkmasıyla evlerinin önün de durduğum da kalp ritmimin hızlanma seslerini ben bile duyarken zile basarak 2 adım geriye doğru gittim.

Kapıyı açtığın da şaşırmış bir şekil de bana bakan Bora'ya gözlerim dolarak baktığım da konuşmak için dudağımı araladım.

"Gitmemişsin!"

/bölüm sonu/

bölüm pek olmamış olabilir

deprem olmuş :/ İzmir'de olan var mı? herkese geçmiş olsun💓

Texting||Online DersHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin