Texting||Online Ders

5.3

0541*: O salak çocuk Samette değilim o senden nefret eden kızlardan da...

Lina: Kimsin o zaman?

0541*: Ancak zamanı geldiği zaman söyleyebilirim.

Lina: Ne zaman?

0541*: Beni sevdiğini bildiğim zaman!

Lina görüldü

"Ne dedi annen?"

"Hı?"

"Annene yazmadın mı? Dedin ya hani sorayım diye."

"Çevrimiçi değildi de arıyorum şimdi."

WhatsApptan çıkarak aramalarda annemi bulup üzerine tıkladığım da diğerleri de yanımıza gelerek bakışlarını bize doğru yönelttiler.

"Anne nerdesin?"

"Nerde olabilirim Lina?"

"Şey seni Borayla tanıştırmak istiyorum. Gelebilir mi?"

"Lina o kadar da uzun boylu değil. Baban gelirse ne diyeceğim ben?"

"Anne sen baban bugün geç gelir dememiş miydin. Tanışırsınız sadece. Lütfen!"

Israrcı ses tonuyla kedi gibi başımı görmeyeceğini bildiğim halde yana büktüğüm de karşıdan gelen uflama sesiyle ne diyecek diye heyecanla yerim de bekledimm

"İyi tamam ama çok kalmasın!"

"Yaşasın! Öyle söyleyeyim mi gerçekten?"

"Saçmalama! Tamam gelin hadi yemekleri koyuyorum."

Öpücük göndererek kapttığım da Bora'nın yanıma gelip sarılmasıyla kıkırdadım.

"İzin verdi mi?"

"Evet."

Geri çekilip bana baktığın da alnına düşen saçlarını elimle geriye taradığım da gülümsedi.

"Ne yapıyorsunuz öyle çifte kumrular?"

Sude'nin sesini duyduğum da sinirimi belli etmemek için yüz ifademi sabit kaldırmayı başardığım da geriye çekilerek nefesimi dışarı verdim.

"Bora bize geliyor. Onu konuşuyorduk."

"Vay vay bizde gelelim?"

"Sadece ikimiz olalım. Annemle tanıştırmak istiyorum."

Sude'ye doğru itici bir şekil de gülümsediğim de bozulduğunu belli etmemek için aynı şekil de karşılık verdi. 

Ona hala sinirliydim. Aynı şekil de o beni arasaydı ve bana bunları söyledeydi her ne olursa olsun onun yanına giderdim.

Zaten arkadaş olmak bunu gerektirmez miydi?

"Tamam o zaman bizde Batuyla biraz dolaşım gideriz sonra." diyerek bana sarıldığın da kaşlarımı ona belli etmeden çatarak karşılık verdim.

^^^

Borayla asansöre bindiğimiz de kamera olabilceğini düşünüp elini bıraktığım da kafasını sallayarak aşağıya eğdi.

"Ne annem eminim ki kameralı da seyrediyordur."

"Hadi canım."

"Ne sandın?" diyerek sırıttığım da asansörün kapısının açılmasıyla kendimi toparlayarak evin dış kapısının önünde duraksadım.

"Lina ne yapıyorsun?"

"Sence ne yapıyor gibi duruyorum? Heyecanlandım işte."

"Benim heyecanlanmam gerekmiyor muydu?"

"Heyecanlı değil misin?"

"Yani pek sayılmaz."

Sinirle gülerek zile bastığım da Bora aceleyle ellerini önde birleştirerek kapının açılmasını bekledi.

"Noldu hani heyacanlı değildin?"

Kapı açılıp annemin bizi karşılamasıyla Bora'ya baktığım da utançtan yanakları kıpkırmızı olmuştu.

Gülmemek için gaz sancısı gibi yerimde kıvranırken annemin konuşmasıyla afalladım.

"Geç evladım içeri! Yemem seni merak etme. Lina beni nasıl anlattın?"

İçeri girerek Bora'nın da gelmesini beklerken adımını içeriye atarak konuşmak için derin bir nefes aldı.

"Yok yani ben.. siz.."

Annemin karşısın da şekilden şekile girip terlediğini görünce araya girmek için güven verici bir şekil de kolundan tuttum.

"Sen istersen bir elini yüzünü yıka."

Onaylayarak adımını geriye doğru götürdüğün de gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Şu tarafta."

Annemin beni ikaz edici bir şekil de uyarmasıyla kolundan tutarak adımımızı salaona doğru atmaızı sağladım.

"Bunu söylememiştin."

"Neyi?"

"Bayağı yakışıklıymış!"

"Anne!"

Annemin bir anda boşkuğuna gelip mırıldanmadıyla ona doğru bakarak gülümsedim.

Sanırım başarmıştım. Ama daha her şeyin başındaydık. Umarım bundan 50 yıl sonra bile hayatım da Bora olurdu?

Kapının çalma sesi kulaklarımızı doldururken annemin panikle eteğinden tutmasıyla bende endişeyle ona doğru döndüm.

"Eyvah kesin baban geldi!"

/bölüm sonu/

LFJWICNWKFK

BİR ŞEY SORMAK İSTİYORUM BENİM AYLARDIR ÜZERİNDE ÇALIŞTIĞIM BİR KURGUM VAR VE SÜREKLİ BİR ŞEYLER EKLEYEREK BAŞTAN ALRAK YAZIYORUM. SİZCE BU KİTAPTAN SONRA KURGU KİTABI MI YAYINLAYIM YOKSA TEXTİNG Mİ?

cevaplayabilir misiniz çünkü benim için önemli 💞