Texting||Online Ders

4.6

O kadar modum yok ki kitaba yansıyabilir :/

^^^

Dün gece ağlaya ağlaya zoraki uyumuştum ve şu an yüzüm gözüm şişmiş bir şekil de aynanın karşısın da saçlarımı tarıyordum.

Biliyordum onu unutmam gerekiyordu. Başka bir çağrem de yoktu zaten. Ama onu unutmak istemiyordum ki! Ya bir gün kokusunu unutursam ne olacaktı? O zaman ne yapacaktım ben?

Gözlerim yarı baygın bir şekil de etrafı incelerken telefonun çalma sesinin kulaklarımı doldurmasıyla cevaplamak için sağa doğru kaydırdım.

"Efendim!"

"Bugün dışarı çıkıyoruz sen ben bir de Yağmur. Hayır kelimesini kabul etmiyorum!"

"İstemiyorum Sude."

"Ben az önce ne dedim. Biraz hava alırız. Yemin ediyorum derslerden artık beyin falan kalmadı! Radyasyonlu gine ortalıkta dolaşıyorum!"

"Sude hiç o modda değilim."

"Biliyorum ve ben de o yüzden söylüyorum. Bir daha itiraz edersen sabaha kadar tüm sülaleni arayacağımı biliyorsun!"

"Bilmem mi. Sakın öyle bir şey yapma!"

"O zaman?"

"Tamam nereye gideceğiz? Mümkünse sakin bir yer olsun."

"Sakin bir yer neresi var...hah bizim gittiğimiz bir yer vardı ya hani çay bahçesi gibi böyle. Hayvanlar var bir sürü etrafın da!"

"Tamam olur!" diyerek telefonu kapattığım da tekrar çalma sesi kulaklarımı doldururken gözlerimi devirerek kim olduğuna bakmadan cevapladım.

"Yine ne var Sude!"

"Benim Lina."

Sesin kime ait olduğunu anlamamaya çalışırken tekrar konuşmaya başlamasıyla gözlerimi büyüterek yutkundum.

"Ekin ben!"

"Efendim Ekin?"

"Dün gece biraz kötüydün. Şimdi iyi misin?"

Onu sevmediğimi bildiği halde bana neden yardım ediyordu ki?

Giyeceğim kıyafetleri bir taraftan ayarlamaya çalışırken konuşmak için derin bir nefes alarak konuşmak için dudağımı araladım.

"İyiyim! Dün bana yazan sen miydin?"

"Nasıl?"

Anlaşılan anlamamazlıktan geliyordu. Belki de gerçekten bana yazan o değildi.

"Pardon önemli bir şey değildi zaten. İyiyim teşekkür ederim."

"Tamam o zaman kapatıyorum."

"Tamam o zaman kapat sen." diyerek telefonu kapattığım da gülümsediğimi fark ederek kıyafetleri hızlıca üzerime geçirip adımlarımı odadan dışarıya doğru attım.

"Lina?"

Anneme yakalanmamla endişeyle arkamı döndüğüm de yüzü gülümser bir şekil de bana bakmasıyla kaşlarımı kaldırarak konuştum.

"Efendim!"

"Sana bir sürprizim var?"

"Ne?"

"Tahmin et!"

"Anne hiç havamda değilim. Niye heyecan yaptırmaya çalışıyorsun !"

"Aman aynı baban gibisin! Tamam söylüyorum. Çok sevdiğin birisiyle ilgili!"

"Kim?"

"Bora!"

/bölüm sonu/

akşam bölüm gelsin mi?

Instagram/ helly743