→▲☼▼←
Kabanata 33
LECHENG KALANDIAN ‘YAN!
NAKATANGGAP ako ng tawag mula sa ‘king ina kaya naman agad ko itong tinaggap, sigurado akong magagalit ‘to dahil ilang araw na rin akong hindi naka-uwi, medyo inilayo ko ang aking tainga sa telepono upang ma-iwasan ang pagkasira ng kawawa kong tainga.
“Hoy, Anina! Ilang araw ka nang hindi umuwi! Anong kalandian na naman ‘yang ginawa mo? Nasa’n ka ngayon? Loka kang bata ka, ‘pag naka-uwi ka talaga rito may sapak ka sa ‘ki—” Pinutol ko ang kaniyang pangsesermon sa ‘kin sa kabilang linya nang ako’y agarang mag-salita.
“Uuwi rin po ka’gad ako, kasama ko po si Kluney ngayon. Okay, po? At hindi po ako nakipag landian.” At ibinaba ko na agad ang telepono dahi sigurado akong huhugutin no’n ang mukha ko mula sa telepono.
“Mom mo? She’s cool. Dapat inamin mong nakipag landian ka sa ‘kin,” natatawa niyang saad. Sinapak ko siya sa braso at binigyan ng masamang tingin.
“You surely have bad vibes, Anina. Let’s go in the car,” usal niya at hinila ako papuntang kotse.
“Sa’n na naman ba tayo pupunta?” nayayamot kong tanong sa kaniya, nginitian lang niya ‘ko ngayon. Ngunit bahagya na ‘kon napanatag dahil alam kong hindi naman pala naliligaw ‘to.
“Hope you’ll enjoy where we’ll next go.”
→▲☼▼←
Nakarating kami sa isang sementeryo…teka, pamilyar ‘to, ah? Hanggang bumalik sa ala-ala ko na rito pala naka libing ang dating jowa ni Kluney, bahagyang kumirot ang puso ko, nandito ako pero siya pa rin pala ang iniisip, pero ngumiti na lang din ako ng maaalala kong nakahanap ng kapayapaan ang isang bata nang dahil sa ‘min.
Lumakad kami ni Kluney papunta sa puntod ni Clarissa, nakikita at naaramdaman ko pa rin ang kalungkutan sa mga ibinibigay na pagtitig ni Kluney sa puntod ni Clarissa, ayoko namang pigilan ang bagay na alam kong magpapasaya sa kaniya, I don’t want to be selfish.
Niyakap niya panandalian ang puntod na ‘to na mas ikinirot ng aking puso. “Kluney, I think kailangan nating ituloy ang relasyong ito ‘pag naka recover ka na kay Clarissa.” ang mga katagang gusto kong sabihin diretso sa kaniya ngunit bumabalikwas ang dila ko sa tuwing susubukan ko.
“Clariss—” Hindi na niya natuloy ang pagbanggit sa pangalan ni Clarissa ng isang napaka, nuknukan, sobra-sobra at ubod ng kalandian na babae ang sumingit sa pag-u-usapan nila, nakita kong nakatayo sa gilid ni Kluney ang bad word na si Marimna habang malanding gumagalaw.
“Hello, Kluney!” masayang bati niya kay Kluney nang hindi ako pinapansin. Nandito pa kaya ako! Tumayo agad si Kluney nang marinig niya ang tinig ni Marimna at masayang binati siya pabalik, bahagya akong nasaktan sa nakita ko, he never smiled like that at me before. Genuine.
Tumakbo na ‘ko paalis do’n pero wala pa ring napapansin si Kluney since nando’n naman ang presensiya ni Marimna, am I not that important to him? Na kahit ako ang nando’y sila Clarissa at Marimna pa rin pala ang nasa isipan niya?
Tumawag ako ng taxi at doon sumakay patungo sa bahay namin. Uuwi na ‘ko.
→▲☼▼←
Naka-uwi na ‘ko at nadatdan ko ro’n ang nakagiti kong ina, nagsimula siyang tanungin ako ng walang ka-kuwenta-kuwentang bagay pero sinabi ko na lang na napapagod na ‘ko kaya hindi ko na pinansin ang mga sumusunod pa niyang tanong at umakyat na ng walang kagana-gana. Dumiretso agad ako sa kuwarto ko ng matagumpayan kong maka-akyat sa hagdanan dito. Napapagod na ‘ko, ang saya n’ong una, pero wala lang pala lahat ng iyon.
Lecheng kalandian ‘yan!
Ilang minuto pa lamang ay nakarinig na ‘ko ng pagkatok sa pintuan at do’n ko narinig ang kaniyang tinig na nagpa-inis pa sa ‘kin ng sobra, sumigaw ako na lmayas siya pero ipinagpatuloy pa rin niya ang pagkakatok sa pintuan, kawawa naman ‘yong pintuan, baka naman masira.
“I guess I have no choice.”
Magkatapos niyang sabahin ‘yo’y binuksan na niya ang pintuan gamit ang duplicate key…si Mom ‘yong nagbigay no’n!
Nagtalukbong na ka’gad ako dahil wala na naman talaga akong magagawa, wala na ‘kong matatakbuhan pa kung ‘di dito na lang, nakaramdam ako ng paggalaw ng kama, humiga na rin ‘ata si Kluney dito.
Pero sa isang iglap, nakita kong nawala na ang pakakatalukbong sa ‘kin at literal na bumilis ang takbo ng puso ko ng makita ko ang pag tingin sa ‘kin ni Kluney, gugulong na sana ako paalis ng yakapin niya ‘ko ng sobrang higpit at inilapit ang mukha namin na mismong amoy na amoy ko ang kaniyang hininga.
“Anina, it’s hard for me to explain but I will, I’ll answer all of your question.” Sa bawat pagbikas niya no’y naamoy ko pa rin ang kaniyang hininga, parang natutulala ako sa kaniyang ginagawa.
“Kluney, I think we should stop this if your attetion is still on Clarissa’s,” nanginginig na sagot ko dahil ang lapit pa rin ng mukha namin sa isa’t-isa.
“Crazy! You’re overthinking, we have lots to do there, I’ll sing a song for you, and I’ll tell Clarissa that I found the girl I’ll be with, for forever. But you’re jealousy stood up, silly girl.” I can see the smile into his face.
“You can smile genuinly to Marimna while if you’re with me, you can’t.”
“It seems like you really don’t know me, Anina. I’ve been always smiling like a fool but I’m always hiding it because you’ll think I’m crazy. Anina! Why did you need to do this to me? Like you so much.”
“K-Kluney. Like you too,” medyo mahina kong sinabi.
“Don’t say that if our faces is too close because I might kiss you. But, Anina. Always remember that you’ll always be the greatest part of me, you’ll always shine in my heart.” Tumigil siya ng saglit. “Can I?” he asked, looking into my lips.
“Y-Yes.”
Mas nilapit niya ang mukha niya sa ‘kin, muntikan nang maglapat ang labi namin ng biglang sumigaw ng sobrang lakas ang ina ko na parehong muntikan ng magpahulog sa ‘min sa kama.
“KUMAIN NA KAYO RITO!”
Nang tignan kami ng ina ko’y nanlaki ang mata niya.
“Pasensiya na, ipagpatuloy.”
Nagkatinginan kami ni Kluney at parehas na napatawa.
My mom’s crazy. “I want to continue it,” Kluney said.
“No.” Then I pinched his nose.
→▲☼▼←
BINABASA MO ANG
Love Team
Teen FictionSimpleng pamumuhay ang natamasa ni Anina, kuntento na siya kung ano ang mayro'n siya—kaligayahan, pagmamahal at kapayapaan. Nag-ta-trabaho siya bilang isang artista, pero hindi 'yong mga artista na bu-mi-bida sa mga palabas, pero nag-bago ang lahat...