Pa-Charms

Charms 28

Denver's POV

"Bunso bili ka muna daw ng toyo sa tindahan." katok ni kuya Dave sa labas ng kwarto ko.

"Bababa na kuya." matamlay kong sagot.

Bumaba na ako sa kusina kung saan ko naabutan si mama na nag luluto ng adobo. Alas cinco na ng hapon at nag hahanda na si mama ng mga pagkain para sa noche buena mamaya. Agad namang inabot sakin ni mama yung perang pambili ng toyo saka ako nag lakad palabas ng bahay. Naabutan ko pa si papa at ang mga kapatid ko na nag lalaro ng chess sa sala. Kapag nandito lang si papa nag lalaro ng chess yang mga yan, lalo na yan si kuya Darius di lang maka tanggi kay papa.

Palingon lingon pa ako sa paligid nang makalabas ako ng gate namin. Matamlay akong pumunta sa tindahan ni aling Marife na nasa tapat pa ng basketball court. Sarado kasi yung malapit samin, sa probinsya daw magg papasko.

"Aling Marife pabili po!" tawag ko dito.

"Uy Den anong iyo?" nag taka naman ako ng sight ng makita ko si Kite sa loob ng tindahan.

"Hoy bat nandyan ka? Nang akyat bahay ka ba? Shuta pag di ka nahuli paambon naman ng anda ha!" biro ko dito.

"HAHAHAHA ewan ko sayo Den, pamangkin ako ni tita Marife, ano nga bibilhin mo?" natatawa pa nitong sabi.

"Pwede bang ikaw nalang? Char toyo nga isang bote. Yung silver swan ha!" ani ko.

"Di ba seryoso yung una? Libre nalang sana HAHAHAHA!" Tinawanan ko nalang ito dahil sa pag dating ni Ash. Mukhang galing pa itong basketball court dahil pawis na pawis ito.

Nginitian ko naman ito pero tango lang ang binalik nito sakin.Nag simula na naman tuloy akong mag sisi sa naging desisyon ko.

The day after nung celebration namin sinabay parin naman niya ako pauwi pero bago kami maka uwi tumigil muna kami sa playground. Balak ko na kasing sabihin sa kanya yung nararamdaman ko. Sa isip ko kasi pakiramdam ko pagsisisihan ko kung hindi ko sasabihin sa kanya yung nararamdaman ko. Pakiramdam ko I will miss something kaya nung gabi palang na nandon kami sa resort eh hinugot ko na lahat ng lakas ng loob ko sa aking katawan.

Pero di ko naman alam na hahantong kami sa ganito.

I confessed in front of him.

Sinabi ko na gusto ko siya.

Pero ang totoo kasi niyan minahal ko siya eh. Alam kong nung dumating yung araw na lagi ko siyang iniisip, nag woworry ako sa kanya, yung naiinis ako pag may mga babaeng umaaligid sa kanya, kala ko kaartehan ko lang but I know there's something.

So ayun. I confessed and

.

.

.

he said he doesn't feel the same.

He apologize because he cant offer me the same feelings I have for him.

Expected ko na din naman yun eh kaya sabi ko nga sa sarili ko ok lang kahit mag kaibigan nalang kami, ang importante okay kami. Ang importante nakakasama ko parin siya kaso hindi eh.

I ask him if pwede parin kaming mag stay as friends and he says "I guess?" with no emotions in his eyes.

Kaya eto ako ngayon. Mag isang nag luluksa. Ginagawa ko parin naman lahat ng ginagawa ko sa kanya tuwing nag kakasalubong kami, yun ngalang ako na ang laging nag I-initiate. Madalas lang niya akong deadmahin kapag tinatawag ko siya. Minsan naman tango at tingin lang yung natatanggap ko mula sa kanya. Tumagal din yun ng isang linggo hanggang sa napg isip isip ko na di ko na dapat ipagsiksikan yung sarili ko sa kanya. I did my part. Nag effort ako kasi kala ko pwede pa kahit friends lang but sa mga pinapakita niya, he's like blocking my whole existence para makalapit sa kanya.

Kaya napag isipan ko kanina na Im done with that shit.

Oo kanina lang talaga. Last week lang yung isang linggo kong sinasabi mga dzai!

Hindi ko na siya pipilitin kausapin kapag nagkakalapit kami. I"ll smile infront of him but I'll stop initiating. I'll just slowly pull myself away from him if that's what he wanted.

Shuta ramdam na ramdam ko yung tuition ko sa mga pa ingles ko dun ha wag kayo mga bwakang sheets!

"Den yung toyo mo. Silver swan yan wag ka mag-alala hahaha." biglang sabi ni Kite na nagpagising sakin.

"Ay salamat, hahaha." ani ko at umalis na. Hindi ko na binigyan pansin si Ash at dumiretsong uwi na. Baka pagalitan din kasi ako at hinihintay tong toyo para sa adobo jusme!

Ashton's P.O.V

Napatingin nalang ako kay Denver na papaalis ng tindahan. I was confused when he did not initiate to start a conversation between us and just smiled at me. He was doing it nonstop for 1 week kaya nagtaka nalang ako bigla.

"Di parin ba kayo okay?" Kite uttered na nasa loob ng tindahan.

And yes nakwento ko sa kanya yung pag amin ni Den and ang pag iwas ko. I don't know kung bakit ako umiiwas. Hindi ko alam kung nakokonsensya ba ako o nanghihinayang.

Wait what? Sinong nanghihinayang?

Ah basta. It doesnt feel right!

The fact na kinakausap at nginingitian niya pa ako sa kabila nang pang re-reject ko sa kanya also adds up sa mga gumugulo sa isip ko. Naiinis din ako na sinagot ko siya ng "I guess?" nung nag tanong sia kung pwede pa kaming maging friends like what the fucking hell Ashton? Are you out of your mind?

Also na fact that I rejected him doesn't sit right to me.

It feel's like I just wasted a one in a million opportunity and I don't know why.

Maybe Im just confused.

"Hoy! Tinatanong kitang sheet ka!"

" Yeah...I guess?" wala sa sariling sagot ko nalang sa tanong nito kanina.

"Yan na naman tayo sa I guess I guess mo na yan eh. Nakatatak na ba yan sa ulo mo matapos mong sabihin yan kay Den?"

"I don't know for pete's sake Kite!" frustrated na anas ko dito.

"Tsk tsk, anyway since wala ka naman atang balak jowain si Den, ako nalang. Matagal ko nang crush yun eh binabakuran mo lang." nakangise nitong sabi habang nakatingin sakin.

"Ulol, hindi ko papayagang mangyari yan gago!" inis ko saad dito. Tigil tigilan niya ako at masasapak ko siya kahit nasa loob pa siya ng tindahan ng tiyahin niya.

"HAHAHA biro lang. Bilis bilis na at baka maunahan ka pa ng iba diyan! Ipa simento mo na bakod mo habang gusto ka pa niya HAHAHA!"

Fuck you Kite.

So hello po opo. So na retrieve ko na po itong account fortunately at dito ko nalang din itutuloy tong story...ulit! HAHAHAHA

Anyway yun lang po, salamat!