SESSİZ ÇIĞLIĞIM (TAMAMLANDI❣️❣️)

"53"

Ben geldim:(

Biraz geç geldim kusura bakmayın..

Yoruldum...

İyi okumalar...

***********************************************

Şaşkınlıkla açılan ağızlardan dökülen kelimeler gerçekliğe sürüklerken 'Kaan' diyen ses bana aitti.

'Ayda' diyerek gözlerinin tek hedefi Duygu'ya bakması hala hissettiklerinin baki olduğunu hissettirirken,

'Senin ne işin var burada' sabırsız çokça da huysuz sesiyle soran Duygu'ya

'Bu şirkette çalışıyorum sizin ne işiniz var burada' tebessümle bakarken,

'Ne yazık ki bizde çalışıyoruz' diyen arkadaşıma göz devirip dört yıl boyunca bana asla zararı olmayan hatta ufak tefek sorunlarımı bile çözen arkadaşıma bakarken,

'Neden öyle düşünüyorsun ki çok güzel oldu' demesi üzerine,

'Gel birde bana sor' deyip kollarını göğsünde bağladı. Kaan kırgın mı keyif dolumu olduğunu bilmediğim  bakışlarını ondan çekip bana döndükten sonra kıvrılan dudaklarıyla bana bakıp,

'Çok güzelleşmişsin kanka nasılsın' tebessümüm git gide genişlerken,

'İyiyim hatta çok iyiyim' dedim. Bakışları üzerimde gezinirken alyansın takılı olduğu parmağıma bakıp,

'Anıl ile evlendin mi' diye hayretle sorduğu soruyla cevap veremeden asansörün geldiğimize dair çıkardığı ses ile,

'Neyse öğlen arasında sizi alırım şimdi toplantım var' deyip gitmesiyle Duygu,

'Gerzek sanki şirketin sahibi. Toplontom vor diyor birde' ben ise Anıl'ın adını duyduğumda hissettiğim tiksintiyle tekrar mide bulantısı vakasını yaşıyordum. Aldığım derin nefesler de o konuşmaya devam ediyordu 'Hayatta ki şansım bilseydim burada olduğunu asla başvurmazdım. Neden bunlar hep benim başıma gelir ki' ağzımın içine dolan tükürüğümü zor bir şekilde yutmam üzerine sonunda beni fark eden arkadaşım

'Sen iyi misin' diye sordu. Başımı olumlu anlamda sallayıp,

'Evet canım sorun yok'

'Hep o şerefsizin adını duyduğun için mi böyle oldun' başımı olumsuz anlamda sallayıp,

'Midem bulanıyor' dedim.

'Sıcak bir şeyler içersen iyi gelir'

'Aynen' duran asansörden inmesiyle

'Bir sorun olursa ara ben öğlen arasında yanına geleceğim' kapanmaya başlayan asansör kapısıyla,

'Tamam canım' deyip kafamı duvara yasladım. Ellerim göbeğime giderken bir daha asla aç karınla çikolata yememeyi aklıma kazıyıp duran asansörden bende indim. Adımlarım kendinden emin olsa da duruşum her an bayılacakmışım gibiydi.

Üzerine birde Baybars'ın aramayıp sormayışı da eklenince iyice çekilmez bir hal almıştı. Nerede olduğuna dair en ufak fikrim bile yoktu. Verdiğim tepkinin pişmanlığını tekrar yaşarken geldiğim odamın kapısını açmamla masamda duran bir demet papatyayla adımlarımı hızlandırdım.

Kollarımın arasına aldığım çiçeklerin kokusu tüm odaya yayılmışken bedenimi saran huzurla içinde ki kartı alıp açmamla yüzümde ki tebessümüm daha genişledi.