SESSİZ ÇIĞLIĞIM (TAMAMLANDI❣️❣️)

"56"

Geldimmmmm:)))))))))))

Kuzular nasılsınız:)

Ben çok şükür ki geçen haftalara nazaran çok iyiyim:)

Sizde iyi olun tamam mı:)

Bölüm sonunda minnacık bir alıntı var benimle alakalı:)

Umut ile kalın:)

*********************************************

Alnıma dayatılan silahın sahibinin bakışları gözlerimin önünden gitmezken kapatıldığım odaya bakıyordum. Demir bir yatak harici penceresi dahi olmayan odanın yerleri kirli ve duvarlarının sıvası yoktu. İlmek ilmek kesilen nefesimle titreyen ellerime söz geçiremiyordum.

Bu hissin yabancısı değildim. Panik atak geçiriyordum tıpkı Anıl'ın beni sattığını öğrendiğim gün ki gibiydi. Nefes almam gerekiyordu bu kadar zayıf olmamam gerekiyordu ama elimde değildi.

Aynı şeyleri tekrar yaşarsam nasıl sağ çıkacaktım. Bedenimi yataktan doğrultup yere çöktüm. İyi olmam gerektiğini söyleyen zihnimi çoktan karanlık bulutlar esir almıştı. Ellerimle yüzümü sıvazlayıp derin bir nefes aldım. Burnuma sadece dolan küf kokusu olurken bulanan midemle işler git gide zorlaşıyordu.

Gözlerimi daha dikkatle etrafta gezdirdiğimde bir köşede bulunan ilkel tuvaleti görmemle yerimden doğrulup oraya ilerledim. Midemde ki sıvı geçtiği yerleri yakarken istifra etmem saniyeler sürmüştü. Sadece su içtiğim için karnıma saplanan her krampla gözlerimden akan yaşlarla bakarken açılan kapıya kaydı bakışlarım. Yerimden hızla doğrulmamın getirisi şiddetli baş dönmesi olurken Suat iğrenir gibi bakıp,

'Bir orospunun bunlara bedel olması ne kadar kötü' elimin tersiyle dudaklarımı silip,

'İsmail nasıl' diye sordum. Çattığı kaşları ve nefretle kısılan gözlerini gözlerime dikip,

'Aptallığının bedelini ödüyor. Büyük ihtimalle öldürülmüştür şimdiye kadar' midemde ki kasılmalarım tekrar başlarken,

'O, O senin abindi' odaya girip tepsiyi yere atmasıyla bakışlarını gözlerime dikip,

'Çokta büyük bir kayıp değil. Biliyor musun para ondan daha tatlı. Daha sevecen' gözlerimden akan yaşlarla ne kadar ayakta durabileceğimi bilmezken gözlerine nefretle bakıp,

'Baybars seni yaşatmayacak' kıvrılan dudakları düz bir çizgi halini alırken,

'Vedat abi onu öldürecek' dedi. Yüreğimde bir el sanki orayı avuçları arasına almış sıkıştırırken nefes almakta güçlük çekmeye başlıyordum.

'O sizi öldürecek bunun bedelini çok ağır ödeyeceksin' kastığı çenesi sinirini gösterirken üzerime adımlamasıyla daha geriye çekilemeden ellerini saçlarıma yapıştırıp yüzümüzü yakınlaştırdı. İğrenç nefesi kirpik uçlarıma değerken,

'Seni gebertmeden çeneni kapat. Bir bokta yiyemez' sona doğru kısılan sesi korkusunu yansıtırken bedenimi geriye itmesiyle kalça üstü yere düştüm. Acıyan canıma rağmen dudaklarımdan tek bir ses firar etmezken çattığım kaşlarımla ona bakarken küfrederek odadan çıkıp kapıyı üstüme kitledi. Dolan gözlerimden tek damla da olsa akmazken o kapıyı kapattığı an hepsi bu anı beklermiş gibi dökülmeye başladı.

Sırf hıçkırığım dudaklarımdan kaçmaması için ellerimi dudaklarıma siper ettim. Hıçkırığım parmaklarımın arasından kaçarken aldığım derin nefesle başımı bacaklarımın arasına koydum. Kaç dakika kaç saat ağladım bilmiyordum ama açlıktan ağrıyan karnıma Suat'ın attığı tepsiye kaydı bakışlarım.