SESSİZ ÇIĞLIĞIM (TAMAMLANDI❣️❣️)

"12"

Karşımda ki adama bakmaya devam ederken, korktuğumun başıma gelmemesini umuyordum. Kaya o kadar cani bir adam değildi değil mi. Cemal bana yardım edeceğini söyledi. Hayır bu oluyor olamazdı. Peki o zaman karşımda ki adam da kimdi. Bu dedikleri adam Arif miydi? Onun da bakışları tıpkı benim gibi üzerimde gezdikten sonra

'Orada mı dikileceksin' diyerek arkasını dönüp kapıyı kilitledi. Kapıyı kilitlediğini gördüğüm gibi kabul etmeyeceğim gerçekliğin ağırlığı sarıldı dört bir yanıma.

'N-ne yapıyorsun' diye sormamla bakışlarını bana çevirip anlamaya çalışır gibi tek kaşını kaldırıp 'Ne yapıyor gibi duruyorum' diyerek içeri doğru adımladıktan sonra gömleğinin eteğini pantolondan çıkardı. Çıkardığı gömleğinin düğmelerini iliklerini açmaya başlamasıyla

'D-durun. Ba-bakın bir yanlışlık var' diyerek kendimi ifade edişimi kıvrılan dudağıyla izliyordu. Kedinin fareyle oynadığı gibi oynandığı mı hissediyordum.

'B-ben yapmayacağım, ben o kadınlardan değilim ' diyerek el hareketlerimle derdimi anlatmaya çalışıyordum. Dışarıda ki şerefsiz beni satmış olabilirdi fakat bu adam onlardan olamayabilirdi. Verdiğim her tepkiyi izleyip tek kaşını kaldırıp kıvrılan dudağıyla 'nasıl kadınlardan değilsin bilmiyorum ama İnleye inleye yapacaksın' diye yanıtladı. Bu kadar mı basitti. Kesinlikle karşımda ki adam da en az Kaya kadar şerefsiz olduğunu bu sözlerle gösterdi.

'Bak ben istemiyorum beni zorla tutuyorlar. Sana ne dediler bilmiyorum ama gerçekten ben yapamam' dedim. Elleri gömleğinin ucunda asılı kalmış bir şekilde bana dönüp

'Ciddi misin' diye sordu. Tebessümümle 'Evet evet' diye verdiğim yanıt sonrası gözleri önce bedenimde gezindi daha sonra, ölümümün emrini veren kelimeler dudaklarından döküldü

'Umurumda mı' böyle bir cevabı beklemeyen ruhumu resmen balyoz yemiş kadar yerimden sarsılmıştım. Aldığım yanıt sonrası ellerimin titremesine eş eklenen korkuyla bütün bedenimin kontrolünü yitirmek üzereydim. Şimdi olmazdı şimdi olmazdı. Dik durmam gerekiyordu. Ciddiyetimi anlayıp belki vazgeçerdi.

'İstemiyorum, asla bana dokunamazsın' diyerek ciddiyetimi gösterdim. Zorla olacak değildi. 'Emin misin' diye sordu. Hayır bu olamaz asla olmazdı. Bunu izin veremezdim. Buna izin verirsem benden geriye nefes alacak tek bir neden bile kalmazdı.

'Anahtarı verin çıkacağım' diyerek elimi uzatmamla

'Ulan iki bine ilk defa bir karıyı sikecem. Hayatta rahatlamadan bırakır mıyım sence' diye söylemesiyle ağzıma kadar dolan saframı zor bir şekilde yutup

'sana paranı veririm. Bırak gideyim' dedim. Yerimden hareket edemiyor etrafta bir kaçış noktası arıyordum. Bomboş duvar ve yatağın sadece bulunduğu odada tek kaçış noktam cebinde ki anahtardı. Ellerimi halen öne doğru uzatmış ürkek bakışlarımın cesaretli görünmesi için kendimi zor ayakta tutuyordum. Sabrım bitmek üzereydi karşımda bana beni yiyecekmiş gibi bakan adam kadar sabırsızdım. Bir süre daha üzerimde gezdirdiği gözlerinden sonra

'Biliyor musun para umurumda değil. Bu gece seni sikecem' diyerek söylemesiyle sabrımın son deminde ki patlama gerçekleşmiş oldu 'İSTEMİYORUMMMM . ANLAMIYOR . MUSUN' diyerek saçlarımı kökünden kazımak ister gibi çekiştiriyordum. Bu nasıl bir düşünce yapısı, bu nasıl bir zihniyetti. Kendi iradem dışında bedenim nasıl birine satılırdı. Nasıl benim rızam dışında bana dokunmayı düşünebilirdi buna müsaade eder miydim.

'Bana bağırma ulan' diyerek hızlıca üzerime adımlamasıyla daha kaçamadan yüzüme yediğim tokat ile 'ıhhhh' yatağın kenarına düştüm. Dudağımdan akan kanın karnıma yediğim darbe hiçbir şey önemli değildi. Bedenime dokunacağına ölmeyi yeğlerdim. Olamazdı, olmazdı bunu kabul edemem. Yediğim darbenin şiddeti hiçbir şey umurumda değildi yataktan hızlıca doğrulup