ÇETE (TAMAMLANDI)

MAD WORL

Murattan:

Savaş uyurken birden çığlık atmaya başladı. kızların odalarının kapısında otururken uyuya kaldı bende uyandırmak için dokunmadım. Çığlık atmaya başlayınca omzuna dokundum ama bir tepki vermedi. "Allah'ım benim de kalbimi durdur" dedi. Bu sefer onu sarmaya başladım. Sonunda gözlerini açtı. "Rüyaydı Savaş sakin ol".

Savaştan:

Gördüğüm rüya beni çok etkiledi. Kafamı ellerimin arasına alıp volta atmaya başladım. Murat beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama bir türlü kendime gelemedim. Nazlı'yı görmek istedim. İçeriye girmeme izin vermediler bu yüzden bende cama yaklaştım. Nazlı gözlerini açmış bana bakıyordu. Hayal görüyorum zannedip gözlerimi ovuşturdum. Tekrar baktığımda bu sefer gülüyordu. Gözleri açıktı. "Lannn doktor doktor murat lan Nazlı uyandı uyandı" sevinçle havalara sıçrıyordum. Kızlar erkekler herkes cama yaklaşmış içeriye bakıyorlardı. Birden hepsi sevince çığlık attı. Hepimiz Nazlı'ya odaklandık. Arkadan bir kız sesi geldi. "Ne bağırıyorsunuz lan" arkamı dönüp baktığımda Zeynep'ti. Murat bir anda bakıp yanına yaklaştı. Yanağına hafif hafif dokundu sanki çok hassas kırılganmış gibi. Sonra birden dizlerinin üstüne düşüp ağlamaya başladı.
Murat:Sana bir şey olacak diye çok korktum.
Zeynep:Ben seni bırakıp gider miyim? Hadi kalk ağlama bak burdayım. Nazlı nasıl?
Savaş: Nazlı da uyandı hatta ikiniz aynı anda uyandınız diyebilirim.

Nazlı kalkamamıştı çünkü onun yarası daha hassas bir yerdeydi hem karnında hemde kalbinin hemen üstünde bir kurşun vardı. Esra zaten bacağından yaralanmıştı. Zeynep ise karın boşluğundan.
.
.
.
Nazlı'yı ve Zeynep'i aynı odaya almışlardı. Bizde başındaydık.  Diğer çete Esra'nın başında duruyordu. Her ne kadar yakın olsak bile böyle bir sey olduğunda ikiye bölünüyorduk. Banu kızları bir türlü rahat bırakmıyor süreli "istediğiniz bir sey var mı?" Diye soruyordu. Kızlar yok istemiyoruz dese bile aradan iki dakika geçmeden tekrar soruyordu. Sonunda doktor son kontroller için geldi. "Serumlarınız bittikten sonra taburcu olabilirsiniz" diyip gitti. Nazlı o kadar sıkılmıştı ki sürekli seruma bakıp duruyordu. Aninden yanına gidip o pür dikkat serumu izlerken birden dudağına küçük bir öpücük kondurdum.
Nazlı:Aaa Savaş bi hasyaneden çıksaydık.
Savaş:Sana sabrım yok artık hiçbir şeyi zamana bırakmayı da düşünmüyorum bu arada
Nazlı: Nasıl yani?
Savaş: Boşver.

Neyde bahsedicem arkadaşlar tabiki de evlilikten bahsediyorum. Tamam daha çok erken olabilir ama evli olsak ne güzel olur. Üniversiteye beraber gideriz. Gezmeye beraber gideriz. Hiçbir komşu bize sorgulayan gözlerle bakmaz. Sonuçta evliyiz abi ya. Aklıma kızıdım hemen evlenme teklifi etmeyi.
.
.
.
Hastaneden çıktığımızda önce burger yemeye gittik. Çünkü Zeynep yemek istiyorum diye yalvardı yolda. Sonrasında eve geçtik. Nazlı istemese de onu kucağıma alıp odasına çıkarttım. Birşeyler mırıldanmaya başladı. Dikkatle onu dinliyordum. O beni telefonla oynuyorum zannediyordu.

'No tomorrow
No tomorrow
And I find it kind of funny
I find it kind of sad
The dreams in which I'm dying are the best I've ever had
I find it hard to tell you
I find it hard to take
When people run in circles it's a very very
Mad world
Mad world
Children waiting for the day they feel good
Happy birthday
Happy birthday
And I feel the way that every child should
Sit and listen
Sit and listen
Went to school and I was very nervous
No one knew me
No one knew me
Hello teacher tell me what's my lesson
Look right through me
Look right through me
And I find it kind of funny
I find it kind of sad
The dreams in which I'm dying are the best I've ever had
I find it hard to tell you
I find it hard to take
When people run in circles its a very very
Mad world
Mad world'

O kadar güzel söylüyor du ki ona bir kez daha aşık oldum resmen.
Nazlı:En sevdiğim şarkı
Savaş: Artık benimde öyle sen söylediğin sürece
Nazlı:Sende eşlik etmek ister misin?
Savaş:Evet sadece bildiğim yerlerini söylerim.

Kafasını sakladığında gitarı almak için dolabı açtım.

Nazlı:Ciddi ciddi mi söyleyeceğiz ben sadece mırıldanırız zannediyordum.
Savaş:Hadi canım.

Gitarı çalmaya başladığımda ilk ben girmiştim şarkıya. Yavaş yavaş ama yüksek sesle söylüyordum. Sonrasında o da katıldı sırasıyla söyledik arada bir seslerimiz birbirine karıştı. İkimiz de birbirimizin gözlerinin içine bakıyorduk. Dünya yoktu sadece ikimizin gözleri vardı.

'When people run in circles its a very very
Mad world
Mad world'

Bittiğinde kapıdan alkış sesleri yükseldi.
Barış:Helal olsun lan sizin sesiniz bu kadar efsane miydi?
Banu:Efsane olmasa neden konsere çağırdılar hatırlasana.
Savaş:Tamam lan gidin hadi yanlız kalalım biraz bi huzur verin.
Murat: Bence de arkadaşlar hadi gidelim.
Zeynep:Arkadaşlar ve biricik sevgilim diyeceksin.

Odadan didişe didise çıkmışlardı. Nazlı hemen kolumdan tutup beni yanına çekti. Göğsüme yattı. Saçlarının kokusunu içime çektim. Onun asla benden gitmesine izin vermeyeceğim o benim sadece benim....