ÇETE (TAMAMLANDI)

Nazlı ölme

Öyle güzel bir gecenin sabahında böyle uyanmamamız gerektirdi. Savaş birden beni yataktan itip kafamı yere eğdi. Camlar kırılıyorz parcalanıyor, silah sesleri her tarafı kaplıyordu. Evimizi tarıyorlardı. Savaşla yere sürünerek salona gittik camlardan ne kadar uzak o kadar iyi. Salona sonnda geldiğimizde herkes buradaydı. Biz neler oluyor demeye kalmadan silah sesleri susmuştu. Dışarıdan kırılan cam sesleri ve sopa sesleri geliyordu. Murat tam girecekken Savaş onu durdurdu "Tuzak olabilir pencerelerden uzak durmalıyız" kafasını salladıktan sonra geri çekildi bende Esra'yi ararım. Olayları anlatıp hepsinin buraya silahlarla gelmesini söyledim. Yaklaşık yarım saat sorunda sokakta kavga sesleri yükselmeye başladı. Hemen aşağıya indik. Erkekler dövüyor kızlar da yardım ediyordu. Bizde hemen girdik aralarına. Polis niye yoktu. Normalde en ufak bir olayda damlayan polis şimdi niye yoktu. Derken polisler geldi. Arabalar yanıyordu ev zaten paramparça. Esra akıllılık edip silah getirmek yerine polisi aramış. Polis onları tutuklayıp götürürken bir tanesi bağırdı "Aşiretiz lan biz tutukla tutukla bitmeyiz" polis kafasını da tutup arabaya itti. İtfaiye arabaları söndürmeye çalışıyordu resmen kundakladılar. Söndürülen arabalara baktığımda artık çalışmayacak durumdalardı. Bize maddi zarar veremezler bence durumumuzu bilmeyen birileri. Polis "biz sizi karakoldan arayacağız gelirsiniz" dedi ve gitti.
Nazlı:Neyle gidicez şimdi biz?
Zeynep: Otobüsle tabiki de
Savaş: Zeynep depodaki motorları unuttun galiba.
Zeynep:Yaşasım külüstürler çıkacak dışarıya.
Nazlı:Külüstür mü?
Zeynep:Dalga geçiyorum canısı.

Gülüp eve döndük berbat durumdaydı. Savaş pencereler için camcıyı aradı. Bizde ufaktan temizlenmeye başladık. İçeride duvarlarda bir sıkıntı yoktu ama dışarıda duvar delik deşik. Zaten eve montalama yaptırmayı düşünüyorduk bir yandan da iyi oldu. Ay ne saçmalıyorum ben ya.
Nazlı:Kim bunlar sizce
Savaş: Bilmiyorum o diğer çete olabilir mi?
Zeynep:Olamaz buna onlar cesaret edemez aşiretiz dedi adam o bebeler bireysel insanlar aşiret olamaz.
Savaş: Doğru ama kim bunlar?
Nazlı:Onu da karakoldan öğreneceğiz.

Evi tamamen temizledikten sonra Savaşın telefonu çalmaya başladı.
Polis: Merhaba emniyet şubeden arıyorum.
Savaş:Evet
Polis:Adamlar sizin hapse attırdığınız dolandırıcı hırsızın akrabaları bir şeyler zırvalayıp duruyorlar.
Savaş:Ne gibi şeyler?
Polis:Biz aşiretiz bizi hapse atsanız bile başkaları da gelevek gibi koruma kararı çıkartmamızı ister misinix?
Savaş:Hayır gerek yok biz başımızın çaresine bakarız.

Diyip telefonu kapattı.
Nazlı: nasıl bakacağız başımızın çaresine?
Savaş: Nazlı unuttun mu biz koskoca bir çeteyiz babam büyük bir mafya ve gizli bir mekanımız var ayrıca istediğimiz kadar silah elimizin altında birkaç kişiye sence papuç bırakır mıyız.
Mert: Nazlı Savaş haklı biz onlardan daha güçlüyüz.
Nazlı:Bilmiyorum ya

Diyip odaya çıktım. İçerisi buz gibiydi. Kalabalık olduğumuz için işler çabuk bitti ama daha camcı alt katı yapıyordu.  Savaşlar konuşmak için karakola gittiler. Bizde kızlarla oturduk kahve içiyorduk. Banu'yu babası arıyordu.
-Efendim baba
-Kızım evin etrafına 10 tane koruma koydurdum Savaş'lar da orada kalacak dikkat edin tamam mı?
-Baba biz hallederdik
-Kızım saçmalama ve merak etme korumalar sizi rahatsız etmez evin etrafında nöbet tutacaklar sadece konuşmanıza yada birşeyler vermenize gerek yok.
-Tamam baba.

Telefonu kapattığında küçük bir of çekti.
Nazlı:Ne oldu kız niye of çekiyorsun?
Banu:Kanka ya şimdi babam bu korumaları sürekli arar korumalar ya Barış ile beni ispitlerse?
Nazlı:Korkma kız sacmalama onların görevi sadece eve gelecek zararları engellemek onun dışında özel şeylere burunlarını sokamazlar.

Kafasını sallayıp kahvesinden bir yudum aldı. Yaklaşık 1 saat sonra çocuklar geldi. Akşam yemeği yemek için masayı hazırlamaya başladık. Savaş duş almak için yukarıya çıktı. Masayı salona kurmuştuk çoktan ve Savaş'ı bekliyorduk. Aniden yere düşen kapı ile refleks olarak çığlık attım. Silahlı adamla göz göze geldiğimde herkes gelmişti ama silahlı adam sadece bana bakıyordu. Tetiğe bastı ardı ardına tetiğe bastı. Erkekler yoktu merdivenlerden gelen ayak sesleri ile gözümü zar zor açabilmiştim. Çocuklar koşuyordu. Ben, Zeynep,Esra yerde yatıyorduk. Kızlar elleri ile yaralara basıyor çocuklar kucaklarına almaya çalışıyor ambulans sesleri geliyordu. Gözlerim yavaşça kapanıyordu. Son duyduğum ses Savaş'tı "Nazlı ölme!"