သားသားတို႔ကို ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း အိမ္ေခၚခ်င္ေပမယ့္ မိခင္နို႔ရည္ ေျခာက္လတိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဖြားဖြားနဲ႔အစ္မရဲ့ဆႏၵအရ သားသားတို႔ကို အစ္မအိမ္မွာပဲ ထားခဲ့ရတယ္။
အစ္မရဲ့ေယာကၤ်ားကလည္းလူထြက္ၿပီမို႔ ယဥ္ယဥ္လည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေႏွာင္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ အစ္မတို႔အိမ္နဲ႔ေႏွာင္းတို႔အိမ္ကို ေခ်ာင္းေပါက္မတတ္သြားၿပီး သားသားတို႔ကိုေတြ႕ရတာအေမာ။
“မိုးေႏွာင္းကမၻာ မင္းလည္း အိမ္ကပ္တယ္ကိုမရွိဘူး။ အျပင္မွာခ်ည္းပဲ”
“သားသားတို႔က အစ္မအိမ္မွာမို႔ အစ္မအိမ္ကိုပဲ သြားသြားေတြ႕ေနရလို႔ပါဗ်ာ”
“အဲ့ကေလးေတြလည္း အိမ္အျမန္ေရာက္မွပဲ။ မဟုတ္ရင္ ကေလး အေၾကာင္းျပၿပီး အျပင္ထြက္ခ်င္ေနတဲ့သူကရွိတယ္”
ဒါဟာ ေႏွာင္းကိုရြဲ႕ေျပာေနျခင္းဆိုတာကို ေႏွာင္းရိပ္မိပါတယ္။ သားသားတို႔ကလည္း အစ္မအိမ္မွာဆိုေတာ့ ေႏွာင္းတစ္ေန႔တစ္ခါေတာ့ က်ိန္းေသသြားရမွာပါပဲ။ ကိုနစ္ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ေႏွာင္းကေတာ့ အေျပာခံၿပီးကို သားသားတို႔ကိုသြားေတြ႕မွာပါ။
ေႏွာင္းကသားသားတို႔ကို တစ္ေန႔မွာ တစ္ခါေလာက္မေတြ႕ရရင္ေတာင္ မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ျဖစ္ေနတာကိုး။ ကိုနစ္ေျပာလည္း သားသားတို႔ ေျခာက္လမျပည့္မခ်င္းကေတာ့ အေျပာခံေနမွာပါပဲ။
“ကိုနစ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အစ္မတို႔အိမ္ လိုက္ပို႔ေပးမွာလား”
“မင္း တစ္ေန႔တေလေလး အိမ္မွာမေနနိုင္ဘူးလား”
“ဟင့္အင္”
ဟုတ္တယ္ေလ မေနနိုင္ပါဘူး။ သားသားတို႔နဲ႔မေတြ႕ရရင္ကို မေနနိုင္ဘူး။
“ငါကမင္းလင္ဆိုတာေရာ သိေသးလား”
“အင္း”
ေႏွာင္းကေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပေတာ့ ကိုနစ္က ေခါင္းကို ခပ္ေလးေလးခါလိုက္တယ္။ ဘာအထာလဲဒါက အေနာ္ရထာလား။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကိုယ္က သူ႔လင္မွန္းသတိရေသးလို႔။ တေန႔တေန႔ အိမ္ကပ္တယ္ကိုမရွိဘူး။ သူမ်ားအိမ္ကို ေန႔တိုင္းသြားေနတာ အားမနာဘူးလားမသိဘူး။
YOU ARE READING
ချစ်၍မုန်းခဲ့သည် (Season 1)
General Fictionကိုယ့်အပေါ်သည်းခံပီး ဂရုစိုက်ပေးခဲ့တဲ့သူတစ်ယောက်ကို ဆုံးရှုံးရတဲ့အခါ ဆုံးရှူံးမှုကကြီးမားပါတယ်။ သူ့ကိုမုန်းနေမှန်းသိရက်နဲ့ သည်ခံဂရုစိုက်ပေးတတ်တဲ့သူမျိုးနဲ့ ဆုံခဲ့ဖူးပါသလား? သင်မုန်းလွန်းခဲ့ပါတယ်ဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးမခံနိုင်တဲ့အထိ...
