ဒီေန႔က သားသားတို႔ ေျခာက္လျပည့္တဲ့ေန႔ေလးမို႔ အိမ္ကို အၿပီးအပိုင္ ေခၚခြင့္ရမယ့္ေန႔ပါ။ သားသားတို႔ကို အိမ္ေခၚလာဖို႔အတြက္ ေႏွာင္းမွာအလုပ္ရႈပ္ေနရတယ္။ အခန္းထဲမွာ သားသားတို႔အတြက္ ဗီရိုေလးေတြထည့္၊ အိပ္ရာေလးေတြျပင္၊ အ႐ုပ္ေလးေတြထည့္၊ ကစားစရာေလးေတြ အျပည့္ျဖည့္လိုက္ေတာ့ ေႏွာင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့အိပ္ခန္းႀကီးက အရင္ကထက္ပိုၿပီး လွပျပည့္စုံသြားပါေတာ့တယ္။
အလင္း ဒီေန႔႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ မနက္ဘက္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ အခန္းထဲအဝင္ ကေလးအိပ္ရာေတြ၊ ကေလးကစားစရာေတြနဲ႔ အ႐ုပ္ေတြကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အခန္းက မသိရင္ ကေလးအ႐ုပ္ဆိုင္ႀကီး ၾကေနတာပဲ။
“မိုးေႏွာင္းကမၻာ ဒါေတြက ဘာေတြလဲ”
“သားသားတို႔ကို ဒီေန႔ အိမ္ေခၚရေတာ့မွာေလ။ သားသားတို႔ေနဖို႔ ျပင္ထားတာ။ ပစၥည္းေတြကေတာ့ အရင္ရက္ေတြကတည္းက နည္းနည္းစီ ဝယ္စုထားတာ။ ဒီေလာက္မ်ားသြားမယ္ေတာင္ မထင္ထားဘူး အဟီး”
မိုးေႏွာင္းကမၻာတစ္ေယာက္ ျပဳံးေပ်ာ္ေနတာမ်ား မ်က္ႏွာကို သကာရည္ေလာင္းထားတဲ့အတိုင္းပဲ။
“မင္းဆိုလိုခ်င္တာက မင့္သားေတြကို ဒီအခန္းထဲမွာ ထားမယ္ေပါ့ အဲ့လိုလား”
“အင္းေလ”
“ဟာ မရပါဘူး။ ကေလးေတြနဲ႔ တစ္ခန္းတည္းမေနခ်င္ပါဘူး။ ညညထငိုရင္ အိပ္ေရးပ်က္မွာေပါ့။ ငါအတူတူ မေနနိုင္ဘူးေနာ္”
ေန႔ခင္းအလုပ္လုပ္ရလို႔ ပင္ပန္းရတဲ့အထဲ အိမ္ျပန္လာတဲ့အခါ ညဘက္ကေလးေတြငိုရင္ အိပ္ေရးပ်က္ရဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔အတူတူေနတဲ့အခါ ကေလးေတြနဲ႔ အဆင္မေျပပါဘူး။ မိုးေႏွာင္းကမၻာတစ္ေယာက္ ဒါေတြကို မေတြးမိဘူးလားမသိဘူး။
“ဟင္ အဲ့ဒါဆို သားသားတို႔ကို ဘယ္မွာထားရမွာလဲ”
“ငါ့တို႔အိပ္ခန္းေရွ႕မွာ အခန္းက်ယ္ႀကီးရွိေနတာပဲဟာ။ အဲ့အခန္းထဲ ထည့္ထားလိုက္ေလ”
ေျပာပုံကိုက ေႏွာင္းသားေတြက အမွိုက္ၾကေနတာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ သူ႔ေသြးသားပါေနလို႔။ သူေသြးသားမပါဘဲ ကိုယ့္ေသြးခ်ည္းသာဆို ဘယ္လိုေတာင္ေျပာမလဲမသိဘူး။
YOU ARE READING
ချစ်၍မုန်းခဲ့သည် (Season 1)
General Fictionကိုယ့်အပေါ်သည်းခံပီး ဂရုစိုက်ပေးခဲ့တဲ့သူတစ်ယောက်ကို ဆုံးရှုံးရတဲ့အခါ ဆုံးရှူံးမှုကကြီးမားပါတယ်။ သူ့ကိုမုန်းနေမှန်းသိရက်နဲ့ သည်ခံဂရုစိုက်ပေးတတ်တဲ့သူမျိုးနဲ့ ဆုံခဲ့ဖူးပါသလား? သင်မုန်းလွန်းခဲ့ပါတယ်ဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးမခံနိုင်တဲ့အထိ...
