22

959 76 4
                                    

Dansçı kızların bazıları kendi alanlarında ortamı hareketlendirirken bazılarıda pastayla beraber ortaya doğru ilerliyordu. Can pastayı kesmek için Hiradan yardım isteyince Miracın gözleri onlara dönmüştü. Evren den "olur" bakışını alınca Canla beraber piste gitti. Alkışlar eşliğinde mumu üfledikten sonra etraftakilere döndü
- Dileğimi tuttum ama kabul edilmesi için birine ihtiyacım var, deyip Hiraya döndü ve devam etti. Dilekler söylenmez diyenler yanlış düşünüyor. Söylenmeyen şeyler bilinmezler,deyip arsız arsız güldü.Ben yeni yaşıma bu güzel bayandan gelen bir öpücükle başlamak istiyorum,dedi
Herkez "öp,öp" deyip elleriyle tempo tutarken genç kız ne yapacağını şaşırmış bir halde etrafa bakıyordu. Soluna döndüğünde omuzlarını ve ellerini kaldırıp "ben bilmem" mesajını veren Evren' i gördü. Tüm insanlar onun hareket etmesini beklerken o donup kalmıştı. Anın verdiği utançla başını yere eğdi. O sırada biri elinden tutup şunları söyledi
-Kusura bakmayın ama kız arakadışımın birini öpmesine hayatta izin vermem.
Tüm başlar konuşan kişiye döndü. Hirada başını kaldırıp kurtarıcısına baktı bu Miraçtı. Zor durumdaydı reddederse oradakilerin ısrarlarına maruz kalacağını biliyordu. Öperse bunun yanaktan olacak masum bir öpücük olmayacağınıda biliyordu . o yüzden yanındaki yakışıklı adama gülerek teşekkür etti. Adamda ona yaklaşarak kulağına birşeyler fısıldadı. Ortamın havasını Can'ın sesi bozdu.
-Miraç senin kız Arkadaşının OLDUĞUNU bilmiyordum.
-Artık biliyorsun.
-Evet öğrenmiş olduk. Şimdi sen ilk dansı yapmamızada engel olursun...
-Tabiki de engel olurum şimdi ya kendine gelirsin yada ben getiririm.
Ortamın tutuşacağını anlayan Doğu araya girdi. Can'ı kenara çekip konuştu. Ona güzel bir kız gönderip dansı başlattı. Miraca dönüp onun adına özür dilerken gözü Evren'e kaydı. Yine o Aras denen o..... Çocuğunun kollarındaydı. Maden Evren Hanım konumundan memnundu oda onu rahat bırakmaya karar verdi. Göz taramasını bitirdikten sonra ortamdaki en ateşli kızın ona geldiğini gördü. O da memnun bir şekilde elini ona uzattı ve dansa başladılar. Evren Doğu'nun biraz daha kıskanacağını düşünürken şimdi gördükleriyle kendine geldi. Adam ona aşık değildi ki! Neden onu kıskanacağını düşünüp kendine kızdı. Aras ise kollarındaki kızın güzelliği ve zerafeti karşısında nutku tutulmuştu. Onu sarmalayıp saklamak istiyordu özelliklerde Doğu'dan.Evren onu şaşırtıyordu. Biran çok cüretkarken biran çok saf gözüküyordu. Aras kızın çenesine dokunup başını kaldırttı. "Gözlerinden beni mahrum bırakma"dedi. Genç kız tebessüm edip ona baktı. Duygusal şarkıyla herkez mayışmıştı.
Hira iki keredir dansla kurtulmuştu. Bu iki keredir dans ettiği kişide Miraçtı. Ilk seferini hatırlayıp güldü.
-Hayrola küçük hanım neye gülüyorsun ?

-Şey nasıl desem ilk dansımızı hatırladım. Sırf annemin dırdırını duymamak için sana ... komikti işte , daha komiği ise ilk dansımı hiç tanımadığım biriyle yapmış olduğumdu ve hatta ikincisinide...

Miraç kıza baktı. O gün Evrenle konuşmalarını duymuştu. Şimdi her taş yerine oturuyoru. Bu kız kendi şatafatlı dünyasında masum bir çiçekti. Kendini bu kadar muhafaza etmesi hoşuna gitmişti onu kimsenin kendisi gibi,kollarına almadığını düşünmek daha da hoşuna gitmişti. Kendine gülerken aklına gelen şeyle kasıldı. Kız dans etmediğini söylemişti sadece ,ya sevgilisi hatta sevgilileri onu öyle sarmışsa o pembe-güzelim dudakları öpmüşse?Başını iki yana sallayıp kendine geldi.
-Aslına bakarsan komik değildi. Ben çok şaşırmıştım ve sinirlenmiştim .Anlamadığım neden sevgilinle dans etmediğindi.
-Sevgili mi oda nerden çıktı?Benim sevgilim yok,hiçte olmadı!Bu kadar kızacağını bilsem seninle dans etmezdim ama Şansa bak ki o an ilk karşıma sen çıkmıştın,deyip adamın Kollarından uzaklaşmak istedi. Genç kız sinirlenmişti. Annesinden kurtulmak için böyle yapmıştı ve adamın söylediklerinden yaptığı şeyden rahatsız OLDUĞUNU düşünmüştü.

Miraç duyduklarıyla koca bir nefes verdi. İçi rahatlamıştı. Hira'nın kırıldığını ve kollarından ayrılmak istediğini gördü. Hızlı bir şekilde kızı kendine çekip konuştu.Bir eliyle onun saçını okşuyordu.
-Kızdım çünkü ağlıyordun ve ben ne yapacağımı bilmiyordum ve o gün iyi ki karşına ilk ben çıktım. Çünkü o şans değil kaderdi KADERİMİZDİ...

DUVAR(askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin