Final Chapter

15 0 0
                                    

Nichole's POV


Sa mga nakalipas na mga araw hinang-hina na ito at hindi na halos makapagsalita. Sobra naman akong nasasaktan para sa kanya. Ayuko siyang nakitang nahihirapan.







Nandito ako ngayon sa kwarto niya ako lang naman ang mag-isang nagbabantay sa kanya dahil umuwi muna saglit sila tita. Pinagmamasdan ko lamang siya habang mahimbing itong natutulog.

Tumulo na naman ang mga luha ko, ito na naman... walang humpay sa pagtulo.

Habang pinagmamasdan ko lang siya dahan-dahan naman nitong minulat ang kanyang mga mata, mapait itong ngumiti kahit hindi niya ako nakikita alam nitong ako yung nasa tabi niya,  dahan-dahan nitong inabot ang mukha ko at pinahiran ang mga luha ko.

"M---mah-aal, c-aan y-yyou.... do m-me a fa-fav-oor?"

"Oo naman mahal ikaw pa ba, ano ba yun?"

"S-ssin-gg... f-fo-for m-mme"

Pinigilan niya ang kanyang sariling humagolgol. "O-oo naman mahal"

I never dreamed
'Cause I always thought that dreaming was for kids
Just a childish thing

Hinawakan ko ang mga kamay nito habang umaawit.

And I could swear
Love was just a game that children play
And no more than a game

'Til I met you
I never knew what love was
'Til I met you
This feeling seems to grow more every day
I love you more each day

I believe you
I believe in every word that you say
I love you all the way
Now I can swear
Love is not a game that children play
So tell me that you'll stay

'Til I met you
I never knew what love was
'Til I met you
This feeling seems to grow more every day
I love you more each day

Simula nong araw na nakilala kita at hanggang ngayon ikaw lang yung lalaking tinitibok ng puso ko. Mahal na mahal kita.

You and I should be together
Can't you see?
Can't you see?

'Til I met you
I never knew what love was
'Til I met you
This feeling seems to grow more
Every day
I love you more each day
'Til I met you
I never knew what love was
'Til I met you
This feeling seems to grow more
Every day
I love you more each day
'Til I met you...

Natapos ang madamdamin kung kanta. Nakita ko naman na may bumagsak na luha sa kanyang mga mata. Agad ko naman pinahiran yun at humugot ng isang malalim na hininga.


"Mahal, p-pagod kana ba?"

"I.... I'm s-so...s-sorry" Napapikit ako ng mariin bago ko sabihin ang mga salitang ito.







"Pahinga kana mahal, wag kang mag-alala pipilitin kung kayanin ang lahat"

















2 years later













Today is his death anniversary, yung pamilya niya mamaya pa yung dating galing amerika, ako na muna ang naunang pumunta dito, at dito ko na rin hihintayin sila tita.

Nong araw na tuluyan na nga siyang nagpahinga, sobrang sakit sakin nun. Iyak ako ng iyak. Expected ko naman na eh pero sobrang sakit pa din ng nangyari.

"Mahal, 2 years ka ng wala pero para sakin parang kahapon lang nangyari yung lahat" Nagsimula na rin akong umiyak. "Mahal, ang sakit-sakit pa rin kasi sakin eh, hindi ko pa kayang tanggapin na wala ka na.... Hindi ko pa kaya mahal"

"Sana nandito ka pa, sana nakabuo tayo ng pamilya at naging masaya tayong dalawa. Sana hindi muko iniwan mahal"

Kinuha ko naman ang photo album naming dalawa, nandito lahat ng memories namin. Ginawa ko ito nong nabubuhay pa siya, yung mga araw na nakakakita pa siya.

Tinignan ko naman yun isa-isa but at the end of page meron akong napansin na papel na nakaipit sa picture namin. Kinuha ko naman ito agad at napagtanto ko na sulat ito ni Noel.



Dear Mahal,

Mahal, siguro kapag nababasa mo ang sulat na ito siguro wala na ako, nasa heaven na ako sa mga oras na binabasa mo ito. Oh wag ka ng malungkot sige ka papangit ka niyan hehehe. Mahal, simula nong makilala kita binago mo yung buhay ko. Tinuran mo rin ako kung paanong magtiwala at magmahal ulit. Mahal alam mo ba na sa araw-araw nagpapasalamat ako sa Diyos dahil pinakilala ka niya sakin, sa hinaba-haba ng panahon na di tayo nagkita gumawa pa rin siya ng paraan para magtagpo ulit ang mga landas nating dalawa.

Mahal maraming salamat sa lahat ng efforts mo para sakin, salamat dahil hindi muko sinukuan at binitawan, salamat dahil kahit nasasaktan na kita mas lalo mo akong minahal. I'm sorry Nic ha, dahil pinaiyak kita, nasaktan kita... I'm sorry dahil kung kailan huli na yung lahat tsaka ko naman inamin sayo na mahal kita.

Mahal ramdam ko ng malapit na akong mawala, pero pilit kung nilalabanan yung sakit ko na to dahil ayukong iwan ka , dahil sinabi ko sa sarili ko na kapag nagkita tayl ulit pakakasalan kita at bubuo tayo ng pamilya. Sorry mahal kung hindi kita napakasalan ha, sorry kung hindi na kita mabigyan ng pamilya. Pinilit kung maging malakas mahal pero sadyang oras ko na talaga.

Mahal, kapag wala na ako sa tabi mo alagaan mo palagi yung sarili mo ha, magpakatatag ka, wag ka ng iyak ng iyak, maging malakas ka. At wag mong kakalimutan na buksan yung puso mo sa iba. Wag kang makakalimot na magmahal. Kahit wala na ako piliin mong maging masaya at magmahal ng iba. Mahal na mahal kita Nichole, siguro nga pinagtagpo lang tayo ng tadhana diyan sa lupa pero hindi tayo yung inilaan ng Diyos para sa isat-isa.

Tandaan mo palagi na nandito lang ako para sayo, minamasdan ka mula sa langit.  Mag-iingat ka palagi mahal. I love you very much!



Love,
Noel







Humagolgol na ako ng tuluyan dahil sa nabasa ko.




"Mahal na mahal kita Noel, at pipilitin kung maging maayos yung buhay ko. Hinding-hindi kita makakalimutan. Salamat at naging parte ka ng buhay ko  . Siguro nga hindi tayo ang nakatadhana dito sa lupa. Hintayin muko dyan sa langit mahal,SEE YOU SOON"











The end..........

I fell In love with my teacherWhere stories live. Discover now