Chapter 39: distance
--
Nagising lang ako then nagayos tsaka bumaba para kumain, naabutan ko naman si Ernest na kumakain na.
She just ignored my presence. Pati ba pagkakaibigan namin kakalimutan nadin nya dahil kay Jake?? Ugh.
I still can't believe this. Habang kumakain sya pinagmasdan ko lang sya pero hindi padin nya ako tinitingnan.
Until I see her lips. Uhhh! Naalala ko nanaman yung kagabi. >___<
They have the same pero impossible na sya yun. Those inviting lips na mukhang para kay Jake lang. Tss.
I hate that guy. Psssh.
Ilang araw ang lumipas at lalong dumistansya si Ernest sa barkada at palagi nyang kasama si Jake.
Nakakabadtrip lang! Hindi na sya sumasabay sakin pagpumapasok instead kay Ali na or sa bwiset na Jake nayun.
Dapat ako yung kasama dba? Kasi nga ako yung bestfriend nya at butler ko sya!
Breaktime na nang nagdecide akong kausapin sya.
Di ko na talaga kaya yung kinikilos nya. May time na kinakausap sya nang barkada at ineentertain naman nya to pero pag ako kumakausap sakanya pilit syang umiiwas. I wonder kung until now galit padin sya dahil sa nagawa ko.
"Ernest." I held her. She face me.
"Let's talk." Tiningnan nya ako sa mata pero umiwas din sya.
"Let go." She said in cold tone.
"Please Ernest. Don't treat me this way. Ano bang kasalanan ko sayo? Payag naman ako kung gusto mong umalis sa group pero wag mo naman akong iwasan." Buong sinsiredad kong sinabi.
She look at me. Sa mata nya parang andami nyang gustong sabihin, alam ko yun. Nanatili kaming nakatitig sa mata nang isa't isa.
"Ernest let's go." Natinag kami parehas at lumingon kung san nanggaling ang boses.
Bumitaw sya sakin at nagsimulang maglakad papunta kay Jake.
"Ernest.."
I called but she just ignore it tsaka sya umalis na parang wala lang ako dun.
D*mn!
I'm done with this!
Kung yan ang gusto nya bahala sya!
I will bring my old treatment to her. She forget our friendship then I will do the same.
*
Ernest's POV
"Ernest.."
Kahit gusto nang katawan kong lingunin at bumalik sakanya pinili kong umalis nalang. I need to do this, para maibsan yung nararamdman ko.
Nahulog nako at alam kong talo ako dito.
Mas mabuti nang lumayo ako para kalimutan ang nararamdaman ko.
"Give up if you can't do this anymore." Jake said habang naglalakad kami.
"Kaya ko pa."
"Kaya pa? Eh muntik ka na ngang bumigay kanina nung kaharap mo sya. Buti nalang bumalik ako para hanapin ka. Haays. Bakit kasi sya pa nagustuhan mo, pwede naman ako."
=_____=
Napatingin ako sakanya.
"I like you Ernest, pero marunong akong lumugar." He smiled.
BINABASA MO ANG
My Angel in Disguise (Catch me I'm fallin')
Fiksi RemajaShe's broken, He's broken. He's in pain, She's in pain. Who will be the REAL Angel in Disguise?? (Book 1) (Editing)