Shattered Hearts (Hearts Series #1)

Kabanata 4

NALIGO ako pagkalabas ni Erika at pagkatapos ay inayos ko ang aking mga gamit. Inilalagay ko sa closet ang mga damit ko nang may kumatok sa pinto. Agad 'yong bumukas at pumasok ang nakangiting si Tita Agnes. Inilibot niya ang paningin sa mga damit kong nasa kama habang naglalakad palapit sa akin. Itinigil ko naman muna ang ginagawa at hinarap siya.

"Okay ka lang ba rito, Sam?"

Ngumiti ako at tumango. "Okay lang po, Tita."

"Kapag may kailangan ka sabihin mo lang sa akin o kay Ava. Nariyan din si Manang Nelia." Tiningnan niya muli ang mga gamit ko. "Bakit hindi ka muna magpahinga? Sana bukas mo na ginawa iyan. O pwede ko namang ipaayos kay Manang Nelia."

"Okay lang po, Tita. Saglit lang naman po ito."

"O siya, ikaw ang bahala. Sige na, tapusin mo na iyan para makapagpahinga ka na. Maiwan na kita at baka lalo kang hindi makatapos."

Ngumiti si Tita at tinapik ako sa balikat bago niya ako tinalikuran. Bumalik na muli ako sa ginagawa nang makalabas siya. Nang matapos ako sa pagsasalansan ng damit ay humiga ako sa kama na kanina pa nang-aakit na humiga ako roon. Ramdam ko ang bahagya kong paglubog nang humiga ako roon. Pumikit ako para mas damhin ang lambot niyon.

Mabilis akong bumangon nang may maalala. Dinampot ko ang cellphone ko na nasa sidetable. May text message roon mula kay Gerald. Kanina pa 'yong alas onse at alas tres na ngayon. Nakagat ko ang ibabang labi. Ngayon ko lang naalala na hindi pa nga pala ako nakakapagtext sa kanya. Kabilin-bilinan niya pa naman na magtext ako kapag nakarating na ako para raw hindi siya mag-alala.

Hoy! Hindi ka na nagtext kung nakarating ka na sa pupuntahan mo! Ganyan ba kita pinalaki?

Natatawa akong napailing. Kahit sa text ay puro kalokohan ang sinasabi ng isang iyon.

Narito na sa Santa Clara.
Kanina pang 12.
Sorry hindi agad ako nakapagtext.

Hindi agad 'to nakareply. Nasa trabaho marahil. Nakapikit ako at madadala na sana ng antok nang maramdaman ang pag vibrate ng cellphone kong nasa kamay ko pa rin.

It's okay.
Ang mahalaga nariyan ka na at safe.
Text ulit ako mamaya. Nag CR break lang ako para masilip ang cp.

Okay. Trabaho nang mabuti. :)

Yes, boss!

Ibinaba ko ang cellphone na may ngiting nakapaskil sa labi ko. Pumikit ako at mabilis ring nakatulog dahil sa pagod.

Nagising akong madilim na ang paligid. Kinapa ko ang kama. Nang madampot ang cellphone ay sinilip ko roon ang oras. Tatlong minuto na lamang ay alas syete na ng gabi.

Bumango ako at lumabas ng silid. Tiningnan ko ang kaliwa't kanan ng pasilyo pero wala akong makitang tao roon. Lumapit ako sa railings at tiningnan ang ibaba pero wala rin doon sa sala sila Erika.

Habang pababa ng hagdan ay wala akong makitang bakas nila kahit ni Manang. Inilibot ko pa ang paningin nang tuluyang makababa. Nagtungo ako ng kusina pero wala rin sila roon.

'Umalis yata sila.'

Bumalik ako sa sala. Aakyat na sana akong muli ngunit natigilan ako nang makarinig ng tugtog. Napalingon ako sa glass wall at lumapit doon. Hinawi ko ang makapal na puting kurtina st doon ay nakita ko sila.