Shattered Hearts (Hearts Series #1)

Kabanata 28

NAKASUBSOB ang aking mukha sa 'king mga braso. Nakasandal pa rin ako sa pinto at nanatiling nakaupo sa sahig. Tumigil na ang pagpatak ng luha sa ngayon ay mahapdi ko ng mga mata pero sa utak ko ay pulit-ulit pa rin ang pagtakbo ng mga nalaman kanina.

Mariin akong napapapikit tuwing naaalala ko ang mga salita at mga tingin ni Xander. Kahit ano'ng gawin kong pagtaboy at isipin ang ibang bagay ay bumabalik pa rin ako sa dating samahan namin hanggang sa kung nasaang estado kami ngayon.

"Alam mo, Mommy, pero hinayaan mo lang itong mangyari!"

Umangat ang ulo ko nang maulinigan ang boses na iyon ni Erika. Hindi pa ako agad nakakilos, akala ko'y guniguni ko lang iyon pero nang marinig ang boses ni Tita at pagtawag nito sa anak ay mabilis ang naging pagtayo ko at lumabas ng kwarto.

Sa pasilyo malapit sa bungad ng hagdan ay naroon si Tita at Erika. Nakalahad ang kamay ni Tita na para bang gustong abutin ang anak na pilit lumalayo.

"Let me explain, hija, please..."

"Kung sana man lang pinigilan mo silang pasukin ang relasyon na 'yon, sana hindi sila nasasaktan ng ganito, Mommy!"

Natigil ako sa paghakbang dahil sa narinig. Nang makabawi ay dahan-dahan muli akong ginawa kong paghakbang habang may pagtataka silang pinapanood na parehong umiiyak. Alam ko na sa sarili ko kung sino ang pinag-uusapan nila. Pero si Tita... alam niya?

"Hindi ko alam na aabot sa ganito, anak. Maniwala ka sa 'kin."

"Paanong hindi mo alam, Mommy? Sana naiisip mong darating ang oras na mauungkat ang nakaraan na 'yon! Na darating ang oras na magiging sugat iyon sa kanilang dalawa!"

Mariing napapikit si Tita. Nang magmulat ay makungkot itong tumitig sa anak. Nakikiusao ang kanyang mga mata.

"Naisip ko iyon, anak. Naisip kong pigilan sila. Naisip ko, maski ang ilayo si Sam kay Xander. Pero naisip ko rin na hindi ko dapat ibinabato sa kanila ang nakaraan. Na kung ano man ang nangyari sa nakaraan ay doon lang 'yon at wala silang kinalaman doon."

"Pero iyon nga ang naging sugat nila ngayon, Mommy! Iyon ang nakakasakit sa kanila nang husto ngayon!"

Kita ko ang sakit sa ginawang pagpikit ni Tita nang sumigaw si Erika. Maski ako, nasasaktan na ganito makitungo si Erika sa kanya. Close sila. Parang magkaibigan lang ang turingan at dahil sa akin, dahil sa amin ni Xander ay nagkakaganito sila ngayon.

"What about Tito Trev? Hindi mo sinabi sa 'kin na siya ang doktor ni Tito Samuel. May dahilan ba iyon, ha, Mommy?"

"He's your Tita Alice's friend. Iyon lang iyon."

"Kaibigan... ni Mommy si Doc?" naisatinig ko. Hindi ko inaasahan ang nalaman kong iyon. Ilan pa kayang sikreto ang malalaman ko? Mayroon pa bang gugulat sa 'kin?

Sabay silang napalingon sa akin. Napahilamos si Erika. Naglakad pa ako palapit sa kanila. Patuloy sa pag-iyak si Tita at kumikirot ang puso ko habang nakikita siyang ganoon. Ipinulupot ko ang mga braso sa kanya at mahigpit siyang niyakap.

"I'm sorry, hija. I'm so sorry! Tama si Erika... Sana napigilan ko. Hindi sana kayo nagkakasakitan ngayon ni Xander. I'm so sorry!"

Naisubsob ko ang mukha sa kanyang balikat nang pumatak ang mga luha ko.

"It's okay, Tita... Wala kang kasalanan... Hindi mo kasalanan."

Lumayo ako sa kanya. Hinarap ko ito at pinunasan ang basa niyang mukha. Ang masiyahin kong Tita ay umiiyak sa harap ko ngayon. Tinapunan ko ng tingin si Erika. Patuloy pa rin itong tahimik na lumuluha. Pero ang galit na nakikita ko sa kanya kanina ay wala na. Mabilis itong lumapit kay Tita at niyakap ito.