SL*T ; Draco Malfoy (tłumaczenie PL)

7

𝑾𝑰𝑵𝑨 ;

Minął tydzień od incydentu ze zdjęciem i powoli ten temat zaczął obumierać.

Ale niektórzy wciąż byli tym zainteresowani.

Ślizgoni mnie wyśmiewali w tym moja siostra i Pansy, ale nie Draco. Nie pojawiał się też na zajęciach przez cały tydzień i nigdzie nie udało mi się go zobaczyć. To było tak, jakby nie istniał.

Kiedy więc położyłam podbródek na dłoni, prawie zasypiając, usłyszałam otwieranie drzwi. Moje zielone oczy powędrowały do ​​drzwi, zauważając platynowego blondyna wchodzącego do klasy. 
-Panie Malfoy, dlaczego się pan spóźnił? - pyta Lupin, najwyraźniej zirytowany jego obecnością.

Draco zatrzymał się przy drzwiach, drapiąc się po głowie.
-Musiałem się odlać.

-Usiądź, Draco. - Lupin mruknął, a Draco nawet się nie skrzywił, gdy szedł na swoje miejsce. Unikał kontaktu wzrokowego ze mną, gdy usiadł na swoim miejscu, otwierając książkę. Gdy Lupin mówił, nerwowo przygryzałam dolną wargę. 
-Termin oddania projektów jest za tydzień - oznajmił, klaszcząc w dłonie. 
-Zakładam, że powinniście być w połowie tego.

Kurwa.

Zupełnie o tym zapomniałam.

Z całym tym gównem, które mi się przytrafiło, nie mogłam nawet tego zacząć. Patrzyłam, jak Draco przeczesuje dłonią włosy, oblizując usta. Moje myśli o projekcie natychmiast zniknęły. Jest taki przystojny.

Amara!

Jest najniemilszą osobą na świecie, nie daj się na to nabrać. 

-Dam wam czas na popracowanie nad tym z waszymi partnerami.
Uczniowie zaczęli ze sobą rozmawiać. A ja bawiłam się krawędzią podręcznika, nie wiedząc, co robić. Chyba sama to zrobię, pomyślałam, próbując znaleźć coś, o czym można by pisać. Dementorzy? Nie. Boginy? Być może. To było dość zabawne, że wystarczyło powiedzieć słowo riddikulus. I to...

-Przestań robić taką minę.

Spojrzałam na Malfoya, który posyłał mi spojrzenie. Zmarszczyłam brwi.
-Jaka minę? - warknąłam, nie w nastroju na jego wybrzydzenia. Przewrócił oczami. 
-Jest brzydka, wykręcasz twarz kiedy czytasz. - Warknął, sprawiając, że moje oczy się rozszerzyły,

Moje pięści się zacisnęły.
-Przepraszam?

Wzruszył ramionami.
-To prawda.

-Cóż, nie pytałam - splunęłam, zwężając oczy - a teraz zrób to, co potrafisz najlepiej i odwal się.

Nie powinnam była tego mówić.

Zanim zorientowałem co się dzieje, Draco złapał mnie za nadgarstek, ściągając mnie z krzesła.

-Sir, Rockwell i ja musimy iść do biblioteki, aby odebrać książkę o naszym projekcie.
Draco mówił gładko kłamiąc. Lupin mruknął, kiedy Draco wyciągnął mnie z klasy, a ja z nim walczyłam.

-Gdzie idziemy...

-Zamknij się, dziwko.

Poczułam jak moje usta się zacisnęły, kiedy wepchnął mnie do pustej klasy. Krzyknęłam, upadając na biurko, a on zatrzasnął drzwi. Patrzyłam z szeroko otwartymi oczami jak mruknął muffliato pod nosem, zamykając drzwi. Patrzyłam jak obrócił się do mnie, stojąc na swoim miejscu. Patrzył na mnie przez około 15 sekund, nic nie mówiąc.