HAVANIN SINIRI: İÇİMDEKİ GÜÇ (YENİ)

Kanayan avuçlarıma baktım.

Onun için kendi ruhumdan vazgeçeceksem, kolay bir şeçimdi.

Zaten onu ilk gördüğüm andan beri ruhumun her bir parçası ona aitti.

Ve onun olmayacağı bir hayatta neler eksik kalırdı, neler yarım yaşanırdı bilmiyordum ama emin olduğum tek bir şey vardı ki; tam ölünürdü.

Çevremdeki yüzlerce kişinin bağrışlarını duymuyordum. Bir an bile tereddüt etmeden elimi kalbine bastırdım.

Acı tarifsizdi. Acı her yerdeydi. Ama acı en çok, kalbimdeydi.

"𝑆𝑜̈𝑧𝑢̈𝑚𝑢̈ 𝑡𝑢𝑡𝑎𝑚𝑎𝑑ı𝑚 𝐴𝑡𝑙𝑎𝑛𝑡𝑖𝑠'𝑖𝑚. 𝐵𝑢 𝑠𝑎𝑣𝑎şı 𝑖𝑘𝑖𝑚𝑖𝑧 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑧𝑎𝑛."