cafuné // yizhan

17

Oy vermeyi unutmayin :3

Hemşireler Zhan'ın girmesine izin verdi. Önlerinde eğildi ve teşekkür etti.

İçeri girip kapıyı kapattı. Sandalyeyi yatağın yanına çekip oturdu. Odada sadece kalp monitörünün sesi vardı.

Her zaman bu sesten korkuyordu.

Yibo solunum cihazına bağlıydı sırt üstü yatıyordu beyaz kıyafetlerin içindeydi. Bu Zhan'ı kötü hissettirmişti. Sanki onu kaybetmiş gibi hissediyordu.

"Yibo ben... ben çok özür dilerim. Hepsi benim hatam. Umarım beni affedersin." Elini tutmak için uzandı ama vazgeçip elini geri çekti.

Ağlamamak için yutkundu. Zhan'ın düşünceleri onu yiyordu. Eğer Shao'ya engel olsaydı veya orada daha erken davransaydı bunların hiçbiri olmayacaktı.

"Beni bırakma olur mu?" Gözünden bir damla yaş süzüldü ve hızlıca sildi.

Yiboyu seyrederken dalmıştı. Hemşirelerin içeri girmesi ile kendine geldi. "Bay Xiao Zhan çıkma zamanı geldi." Ayağa kalktı ve odadan çıktı.

Eğer hiç uyanmazsa diye düşündü. Ya bir daha o huzur dolu bakışlarını gülümsemelerini veya rahatlatıcı sesini duymazsa ne yapardı o?

Xia yanına geldi ve Zhan'ı sarsaladı. "Zhan~! Çok düşünüyorsun hadi ama sıkma canını." Zhan yüzünü buruşturdu ve yavaşça yüzünü Xiaya çevirdi. "Haaaaaa~~!?" Xia geri adımladı. "A-a ö-özür dilerim s-sık canını."

"Y-yani s-sıkma canınıda... OF ZHAN!" Zhan yüzünü düzeltti. "Yibo uyanacak merak etme sana söz veriyorum."
"Shao nerde?"
"Polisler onu göz altına aldı." Başı ile onayladı.

Hemşire Zhan'ın yanına koştu. "Bay Xiao Zhan Ning intihar etmeye kalkışıyor yardımınıza ihtiyacımız var!"
"O kız harbiden deli." Zhan Xia'nın kafasına vurdu. "Tamam geliyorum." Zhan Hemşirenin peşinden koştu ve odaya girdi.

"Xia ne söylerse suçlu oluyor. İyliklerini iste kötülük bul." Kaşlarını çattı ve dudağını büzdü.

6 Ay sonra

Zhan Yiboya ilaçlarını içirmek için yoğun bakıma girdi. Sırtından tutup kaldırdı ve solunum cihazını indirdi. Yibo'nun ağzını açıp ilaçları teker teker içirdi. Geri yatırdı ve solunum cihazını taktı.

Yibo'nun saçlarını araladı. "Ne zaman uyanacaksın Yibo? Bıraktın mı beni burada yapayalnız?"

Çekmece'nin üstünde suda duran beyaz karanfillere baktı. Çoktan solmuşlardı.

Zhan sol elini Yibo'nun sol göğsünün üstüne koydu. "Hissedebiliyor musun kalbimi? Her saniye her dakika böyle atıyor sanki beni birden bırakacakmışsın korkusu ile."

Göz yaşları aktı gözünden. Her gün geliyordu buraya belki uyanır ve onun 'Bay Xiao Zhan!' diyişini duyar diye.

Camdan dışarı baktı. Kar taneleri havada uçuşuyordu. "Keşke beraber izleyebilseydik karın yağışını Yibo."

Yibo yavaşça gözlerini araladı. Beyaz tavana baktı daha sonra başını çevirmeden dışarı seyreden Zhan'a.  O günü dün gibi hatırlıyordu. İnsanlara olan güveni daha fazla kırılmıştı. Zhan'a karşı olan güvenide kırılmıştı.

Zhan Yiboya döndü. Soluk gözlerini birden kocaman açtı. "Yibo?!" Gülümsedi ve sarıldı.

Yibo hareket etmiyordu sadece tavana bakıyordu. Komaya girdiği zaman gittiği yeri düşündü. "Neden uyandım ki?" Dedi.

----
buraya yazicak bisi bulamadim neyse prim yapiyim instagram hesabimi takip etmeyi unutmayinnn @yvuxue

herkese iyi geceler huuuhuu :33333