cafuné // yizhan

12

Oy vermeyi unutmayin :3

Zhan kapıyı tıklatıp odaya girdi. Yibo hemen arkasını döndü. "Bay Xiao Zhan!" Gülümsedi. Zhan'da gülümsedi. (burasi neden cok soft oldu🥺)

Hemşire eğilip odadan çıktı. "İlaçlarını içtin mi?"
"Evet içtim. Neden geldiniz genellikle bu saatlerde odanızda olurdunuz?"
"Aaa gideyim ben o zaman."
"Hayır hayır biraz kalın lütfen."

İkiside masaya oturdu. Zhan Yibo'nun ellerini fark etti.

"Uzat bakayım ellerini." Yibo tereddüt etti. "Hadi ama Yibo uzat işte yiyecek değilim ya."

Yibo ellerini uzattı ve Zhan tuttu. "Ah noldu ellerine?" Zhan yaralarına dokundu. Yiboyu acıtmıştı. "Khh..."
"Acıyorlar mı?"
"Evet."
"Ne oldu?"
"Bir rüya gördüm. Rüyadan uyanınca ellerim böyleydi."
"Bana anlatabilir misin?" Yibo yutkundu.

"Siz vardınız. Dikenli çiçekler sizi boğuyordu." Yibo kalkıp çekmecesinden çizdiği resmi aldı ve masaya koydu. "Bakın bu çiçekler." Tekrar oturdu.

"Sizi onlardan kurtarırken ellerimi yaraladılar." Zhan şaşırmıştı.

"Bekle beni burada krem ve sargı bezi alıp geleceğim." Yibo onayladı.

Zhan odadan çıktı ve koşarak kendi odasına gitti.

İlaç dolabını açtı. Krem ve sargı bezini aldığı gibi odadan çıktı.

"Geldim!!" Masaya oturdu.

Yibo elini masaya koydu ve Zhan kremi yaralarına sürdü.

Yibo acı ile inledi. "Biraz daha dayan bitti neredeyse..."

Diğer elinede sürdü ve sargı bezlerinide iki elinede sardı. "Çok sıkmadı değil mi bezler?"
"Teşekkürler Bay Xiao Zhan." Gülümsedi.
"Rica ederim Yibo."

"Bacaklarının ağrısı geçti mi?"
"Evet daha iyiler." Gülümsedi. "Bay Xiao Zhan... Bu gün eve gidecek misiniz?"
"Hayır bu akşamda buradayım." Yibo çok sevinmişti yalnız başına kalmayacaktı.

"Bu gün çok fazla uyudum. Gece uyuyabilir miyim bilmiyorum Bay Xiao Zhan."
"Evet haklısın. Gerçi burada yapılacak pek bir şey yok." Yibo onayladı.

"Siz ne yapıyorsunuz gün içinde?"
"Hmmm genellikle hastalarım ile ilgilenirim. Odamda hastalar hakkında bilgiler edinirim."
"Bir çok arkadaşınız olsa gerek." Zhan onayladı.

Yibo birden ellerini kulaklarına götürüp sıkıca kapattı. "Yibo?"
"Bay Xiao Zhan o burada!"
"Ki-"

Başını kaldırıp Zhan'ın arkasına baktı. "Arkanızda Bay Xiao Zhan çekilin oradan!" Sıkıca gözlerini ve kulaklarını kapattı.

Zhan hemen arkasını dönüp baktı. Hiçbir şey yoktu. "Yibo sakinleş. Burada bizden başka kimse yok!"

Zhan, Yibo ani hareketler yaptığında ne yapacağını bilmiyordu. Eli ayağına dolanıyordu resmen.

"Gerçek değil o." Kolunu tuttu.

Zhan Yibo'nun kolunu tuttuğu gibi sakinleşti. Yavaşça ellerini kulaklarından indirip gözlerini açtı.

"Korkuyorum..."
"Korkma bak ben buradayım."

Zhan gülümsedi. "Bak ne diyeceğim bu gün gel odamda kal benimle olur mu?" Yibo'nun yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu "Gerçekten mi?"
"Evet."

"Ama diğer doktorlar veya hemşireler kızmaz mı?"
"Hayır neden kızsınlar orası benim odam."

Zhan kalktı. "Gel hadi gidelim beraber." Yibo ayağa kalktı ve Zhan'ın peşinden ilerledi.

----
ohh bol bol feelsi bolumdu c:

btw hikayenin okunmalari cok aktif gidiyor umarim hep boyle gider 600 okunma oldu asiri mi asiri mutluyum!! T T

her neyse hepinize cok cok iyi iyi geceler :3333