Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başka bir doktor Zhan'ın yanından geçerken durdu. "Ah Bay Xiao Zhan burada ne yapıyorsunuz?" Zhan dönüp doktora bakta. "Hm hiç öyle bir hastama bakıyordum." "Eh içeri girmeyecek misiniz?"
Zhan girmeyeceğim derse eğer adam garip olduğunu düşünürdü.
Başıyla onayladı. Kapıyı açıp içeri girdi ve kapıyı kapattı. Yibo dönüp baktı. "Yibo?"
Cevap vermedi. "Bana dargın olmanı anlıyorum. Sorun değil. Sadece sana ilaçlarını içirmeye geldim." "Bu ilaçlar hiçbir işe yaramıyorlar! Beni kandırmayı kesin artık!" Sandalyeyi çekip yanına oturdu.
"Seni kandırmıyorum Yibo. Bu ilaçları aylar önce aldım. Nöbet geçirmemen için." Cevap vermedi.
"Benim için değilde kendin için iç. Lütfen Yibo sadece ve sadece iğleşmeni istiyorum. Eğer bu ilaçları içersen sağlıklı bir insan olacaksın ve buradan benden kurtulacaksın."
Yibo Zhan'dan kurtulacaksam içmem daha iyi diye düşündü.
"Lütfen?" Onayladı ve yatağa oturdu.
Zhan ilaçları uzattı. "Nasıl yutacağım çok büyükler." Zhan cevap vermeyince aldı ve hepsini içti.
Suyu az yudumlayıp içtiği için boğazına takılmıştı. Öksürdü.
Zhan hareketlenip sırtına hafifçe vurdu ve suyu uzattı. "Bu hapları içerken büyük yudumlar almalısın Yibo."
Bardağı çekmece'nin üstüne koydu ve ellerini önünde birleştirip camdan yağan karı izlemeye başladı. "Bay Xiao Zhan biliyor musunuz, kar yağdığında ilk kimin yüzünü görürseniz o sizin ruh eşinizmiş*" *bir batıl inanç
Zhan ve Yibo ilk birbirlerinin yüzlerini görmüşlerdi.
Yibo Zhan'a döndü ve gülümsedi Zhanda ona gülümsedi. "Affettin mi beni?" Başını hemen cama çevirdi. "Hayır." "Hadi ama Yibo lütfen!" Duymazlıktan geldi.
"Tamam Yibo sen nasıl istersen." Kalktı ve kapıya doğru ilerledi. Yibo durdurmak için uzandı ama vazgeçip ellerini tekrar önüne koydu. "Pff."
Zhan odadan çıktı. Çoktan gece olmuştu bile.
Yibo uyumaya korkuyordu çünkü en son yaşadıklarını tekrar yaşar diye çok korkuyordu. Orada gerçekten sanki boğazına tırnak batırılıyor gibi hissediyordu. Canı çok fazla yanmıştı.
"Bugün Bay Xiao Zhan mesaiyede kalmayacak." Uyumasam daha iyi diye düşündü. Ama bunu yapabileceğini pek düşünemiyordu.
Zhan hastaneden çıkıp arabasına bindi ve eve doğru sürdü.
Ya Yibo onu hiçbir zaman affetmeyecekse? Hep böyle kaçacaksa ondan.
Trafiğe girdi ve aniden bu düşünceleri değişti. Zhan orada yokken ya tekrardan onu denek olarak Yiboyu kullanırlarsa ne olacaktı? Hastanelerde genellikle bu tür hastaları denek olarak kullanırlar.
Aniden karşına araba çıktı ve frenledi. Nefes nefese kaldı. "Çok yakındı..."
"Bir gün bu düşünceler beni gerçekten öldürecek."
Tekrar sürdü ve yarım saat sonra eve gelmişti. Hemen içeriye girip bilgisayarını açtı.
Yibo'nun kamerasını açtı ama Yibo farklı bir odada olduğundan dolayı kendi odası boştu. "Olamaz! Yibo'nun odasının kamera numarası neydi!?" Düşündü.
"103 numara kamera numarası... Ne olabilir ne olabilir..." Aklına hiçbir şekilde gelmiyordu. Kamerasına ulaşsa bile nöbet geçirdiğinde buradan ona müdahale edemiyordu.
"Umarım hiçbir şey olmaz..." İç çekti.
---- selamlar!! dun yb atamadigim icin ozur dilerim bazen yazacagim seyleri unutuyorum veya cok yorgun oluyorum😩😩
okunmalariniz, oylariniz ve yorumlariniz icin cok tesekkur ederim :333
