Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zhan mutfağa daldı. "Yibo ne yapıyorsun?! Kiminle konuşuyorsun?!"Yibo elini indirip Zhan'a baktı. "B-ben..." Karşısına geri baktığında çoktan şeytan kendisi gitmişti.
"Kimseyle k-konuşmuyordum." Zhan Yibo'nun elinden tutup kendine çekti. "Onunla konuşuyordun değil mi?" Yibo başıyla onayladı. "B-beni annemin yanına götüreceğini söyleyip onunla gelmemi istedi." Zhan sinirlendi. "Sende kabul mu ettin Yibo! Eğer onunla gitseydin seni öldürmüş olurdu!" "Ama annemin yanına gidecektim!" "Ölmüş olanın yanına gidemezsin! Eğer gitseydi sende ölürdün!" Yibo'nun gözleri doldu.
Ağlamaya başladı. "Y-yibo ben özür dilerim öyle demek istemedim." Yiboya sarıldı.
"Özür dilerim. Sadece çok endişeleniyorum diğerlerini kaybettiğim gibi senide kaybedemem." Yibo'nun göz yaşları Zhan'ın tişörtüne akıyordu.
"B-ben özür d-dilerim. B-böyle olduğum i-için." "Hayır Yibo, burda özür dilemesi olan sen değilsin. Yine boş boş yere özür dileme hiçbir hatan yok." Yibo ellerini Zhan'ın göğsüne koydu ve hıçkırmaya başladı.
"Sakin ol." Eliyle belini sıvazladı.
Yiboyu geri çekip yüzüne baktı. Ellerini yüzüne koydu ve göz yaşlarını sildi. "Ben çok korkuyorum. Seni kaybedeceğim diye. Lütfen beni bırakma." Yibo burnunu çekti ve hafifçe başını onaylarcasına salladı.
"Ağlama artık." "D-durduramıyorum." Zhan birkez daha göz yaşlarını sildi ve elinden tutup terasa doğru sürükledi.
Kapıyı açıp terasa girdiler ve kapıyı kapattı.
Yibo ağlamayı durdurdu ve gülümseyerek gökyüzüne baktı. "Buradaki yıldızları görüyor musun?" "Hmhm." "İşte ordaki yıldızlardan daha çok seviyorum seni Yibo." Yibo Zhan'a baktı.
Bir anda sızlanmaya ve ağlamaya başladı. "Yine ne oldu?" Kendi koluyla göz yaşlarını sildi. "B-bende s-seni çok s-seviyorum gege." Boynuna atlayıp sarıldı.
Zhan gülümseyip sarıldı ve başını omzuna yasladı. Birbirlerinin kokularını içine çektiler. Zhan'ın gözleri yaşardı ve ağlamaya başladı. Daha önce hiç bu kadar güzel hissetmemişti.
Yibo ağladığını farkedip geri çekildi ve Zhan'a baktı. "Ne oldu?" "S-sen... çok güzelsin Yibo." Hızla tekrar sarıldılar birbirlerine.
Uzun bir sarılmadan sonra çekilip gökyüzüne döndüler. "Buradan yıldızlar çok güzel görünüyor. Hiç ışık yok parıldıyorlar. Aynı senin gibi gege." Zhan döndü ve gülümseyerek Yiboya baktı. Yibo'da gülümseyerek yıldızları seyrediyordu.
İkiside üşümüşlerdi ama inatla hâlâ terastan ayrılmak istemiyorlardı.
Zhan yaslandığı duvardan çekildi ve Yibo'nun elini tuttu. "Gidelim artık geç oldu." "Biraz daha izleyelim gege lütfen." "Hasta olacağız Yibo sonra kim bakacak bize?" "Ben size- sana bakarım." "Sana kim bakacak?" "Si- sen." Zhan gülerek iç çekti ve terastan çıktılar.
"Gege sen hastanede olduğunda ya bana bir şey olursa?" Yatağa oturdu Zhan'da tişörtünü değiştirerek konuştu. "Hastanede artık çok fazla mesaiye kalacağımı düşünmüyorum. Eve erkenden döneceğim. Sende hastanede dayandığın kadar buradada dayanbilirsin değil mi?"
Yibo başıyla onayladı. "Ve sen güçlü birisin eminim ki bir şey olmayacaktır sana." "Güçlüyüm ha?" "Evet geçmişe baktığında neler atlattığını görüyoruz."
---- wattpad cok kasiyor imdat
800 oy... cok tesekkurler🥺
klasik sozumuzu soyleyeyim gece okuyanlara iyi geceler sabah okuyanlara gunaydin oglen okuyanlara tunaydin aksam uzeri okuyanlara iyi aksamlar 💐💐💐💐💐💐💗
