Oy vermeyi ve fikirlerinizi belirtmeyi unutmayin :3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yibo." "Hmm?" "Seni bir yere götüreceğim." "Nereye?" "Oraya gidince göreceksin." "Ama Bay Xiao Zhan bu hastaneden çıkamam." "Ben çıkaracağım." Heyecanla gülümsedi. "Gerçekten mi?" Başıyla onayladı. "Ne zaman peki?" Bir çocuk gibiydi.
"Bilmem ne zaman istersin?" "Bugün!" Zhan şaşırdı. "Hemen mi?" "Evet Bay Xiao Zhan gökyüzünü daha net görmek istiyorum. Farklı insanlar görmek istiyorum!" Zhan gülümsedi.
Yibo kalkıp Zhan'a sarıldı. Zhan oldukça şaşırmıştı. Oda çok geç olmadan kollarını sarmıştı.
İkiside çekilmiyordu. O kadar huzurlu ve mutlulardı ki sonsuza kadar birbirlerinin kollarının arasında böyle kalabilirlerdi.
Yibo çekilerek konuştu. "Bay Xiao Zhan beni buradan nasıl çıkaracaksınız?" Zhan düşündü. "İzin alabilirim. Ama sadece birkaç saatlik." Yibo gülümsedi. "Birkaç dakika bile benim için yeterli." Zhanda gülümsedi. "Ben geliyorum beni burda bekle tamam mı?" Onayladı.
Odasından çıkıp müdürün odasının önünde durup kapıyı tıklattı. İçerden kalın bir "Gel" sesi ile içeri girdi.
"Oh Zhan bir sorun mu var?" Kapıyı kapatıp koltuğa oturdu. "Efendim sizden bir şey rica edebilir miyim?" "Tabiki nedir?" "Oda 103'te kalan hasta Wang Yibo izin verirseniz onunla birlikte birkaç saatliğine dışarı çıkarabilir miyim?" Tek kaşını kaldırdı. "Ama Zhan o hastanın durumu ciddi dışarı çıkması pek uygun değil."
"Efendim lütfen bütün sorumluluğu ben alacağım." "Bak eminsin değil mi?" "Evet." "Peki Zhan sana güveniyorum." Zhan gülümsedi ve ayağa kalkıp eğildi. Tekrar gülümseyip odadan çıktı.
Bu kadar kolay olacağını biliyordu çünkü müdürü onu çok severdi ve bu hastanenin gözde doktorlarından birisiydi.
Bu güzel haberi Yiboya vermek için odasına girdi. "Yibo!" Yibo yerinden sıçradı. "Yine mi korkuttum?" Yibo gülümseyerek başını iki yana salladı.
Hastaneden birlikte çıktılar. Yibo oldukça mutluydu. Arabaya bindiler ve Zhan onu götüreceği yere doğru sürdü. "Bay Xiao Zhan hâlâ nereye gittiğimizi söylemediniz!" "Sabırlı ol Yibo geldik sayılır." Yibo iç çekip kolunu kapıya yasladı ve dışarıyı seyretti.
Arabayı park etti. "İşte geldik!" Birlikte arabadan indiler ve biraz ilerlemeye başladılar.
Beyaz karanfillerle dolu olan bir bahçeye geldiler. Zhan Yiboya baktı. Yibo gerilmişti. "B-bay Xiao Zhan. B-burası..." Yutkundu. "Yibo iyi misin?"
"B-burası beni huzursuz h-hissettiriyor." Zhan şaşırdı. Yibo ileriyi gösterdi. "O orada!" Hemen elleri ile gözlerini kapattı.
Zhan etrafına bakındı. Yiboya yaklaştı ve gözlerinde olan ellerini tutup aşağıya indirdi. "Yibo sadece bana bak. Ben buradayken sana hiçbir şey olamaz." Ellerini ellerine geçirdi ve bahçeye doğru sürükledi. Yibo tedirgin tedirgin etrafına baktı.
Yibo, Zhan onun elini tutarken hiçbir kötülüğü hissetmiyordu. Güzel hissediyordu kalbini hissediyordu. O kadar hızlı atıyordu ki neredeyse yerinden çıkacaktı.
O anda anladı Zhan'a çok aşık olduğunu.
----- slm
nasilsiniz🙋🏽♂️
yeni okuyucular hos geldiniz!!! hepinize oylariniz icin tesekkur ederim!!!!! <333
