Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bay Xiao Zhan emin misiniz?" Yibo durdu. "Ne o benimle birlikte kalmak istemiyor musun?" "Hayır ama rahatsız olmaz mısı-" Zhan Yibo'nun elinden tuttu ve odasına sürükledi.
Yibo ikisinin elline baktı ve gülümsedi. "Bu durumda hiçte şikayetçi değildi.
Kapıyı açıp odaya girdiler. "Odanız gerçekten çok güzel." Onayladı. "Her mesaide burada mı uyuyorsunuz?" Zhan koltuğa oturdu. "Aslında mesailerde pek uyuduğum söylenemez. Genellikle hastalarıma bakarım.
Yibo kafasını onaylarcasına salladı. Zhan yanını gösterdi ve oturmasını istedi.
Yibo yanına geçip oturdu. "Bay Xiao Zhan." "Efendim Yibo?" Yibo Zhan'a döndü. "Rahatsız olmuyorsunuz değil mi?" "Neyden?" "Benden." "Tabiki hayır. Saçmalama." Aksine huzur veriyordu.
Zhan Yibo'nun uykuya daldığını farketti. Bu kadar saat uyumasına rağmen hâlâ uyuyabilmesine çok şaşırtmıştı. "Demekki bünyesi bu kadar yorgun."
Zhan huzursuz hissetmiyordu. Çünkü bütün gece boyunca Yibo yanında olacaktı ve endişelenecek hiçbir şey olmayacaktı.
Kollarını birbirine geçirip uykuya daldı. Birkaç dakika sonra Yibo'nun başı Zhan'ın omzuna düşmüştü. Zhan irkilip uyandı.
Yibo'nun olduğunu farketti ve kolunu onun omzuna attı. (aglicam🥺)
Saatler sonra Yibo'nun hareketlenmesi ile uyandı. Nöbet geçirmek üzereydi. Zhan diğer eli ile Yibo'nun saçılarını araladı. "Yibo ben buradayım bak."
Yibo sakinleşti ve ikiside uykusuna geri döndü.
Xia odaya daldı. "ZHAN YİBO ODASINDA YOK-" Xia birbirine sarılmış olan Yibo ve Zhan'ı gördü. "Buda ne?"
Zhan uyandı. "Azıcık sessiz olsana uyandıracaksın." "Özür dilerim ama ne oluyor?" Zhan omzunu çekmek hiç istemiyordu ama zorundaydı.
Eli ile Yibo'nun başını tuttu ve koltuğa yasladı. Ayağa kalktı.
"Zhan bir açıklaman var mı? Yibo neden senin odanda? Hani odanda olmasını geçtim neden birbirinize sarılarak uyuyordunuz?" "Hiçbir açıklamam yok göründüğü gibi. O yüzden başka soru sorma lütfen."
Xia hâlâ şaşkındı. İkisinin birbirinden hoşlandığını düşünüyordu ve Zhan için endişeleniyordu. Diğer insanlar bunu öğrendiğinde ona ne gözle bakacakları için endişeleniyordu.
"Zhan bir dahakine daha dikkatli olmalısınız. Başka birisi gördüğünde yanlış anlayabilir." "Burda ayıp bir şey yapmıyoruz ki Xia?" "Yanlış bir şey yapıyorsunuz demedim. Ülkemizin aşırı derecede homofobik olduğunu biliyorsun." Zhan onayladı.
Yibo uyandı. "Hmm..." Zhan ve Xia Yiboya baktı.
"Bir sorun mu var Bay Xiao Zhan?" "Hayır Yibo." "Kahvaltıya inelim mi?" Yibo gözlerini ovalayıp Zhan'a baktı. "Gidelim mi?" Onayladı.
Üçü aşağıya indi ve kahvaltılarını yaptı. Xia ayağa kalktı. "Ben hastamın yanına gitmek zorundayım. Zhan sende diğer hastalarını unutma." Onayladı.
Xia uzaklaştı. "Hmm gece rahat uyudunuz mu Bay Xiao Zhan?" Zhan geceyi düşündü ve gülümsedi. Yibo onun kollarında uyumuştu. "Evet oldukça iyiydi. Ya sen?" Yiboda gülümsedi. "Evet Bay Xiao Zhan. Teşekkür ederim." "Ne için?" "Gece sizinle uyumama izin verdiğiniz için." Zhan Yibo'nun saçlarını karşıtırdı. "Böyle küçük şeyler için teşekkür etmene gerek yok Yibo."
---- hikaye 800 okunmaya yaklasti ve yizhan taginda 1. olmus hepinize cok minnettarim 💓
