Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bay Xiao Zhan!" "Ne var Yibo?" "Bırakında kendim halledeyim!" "Sen nasıl halledeceksin?" "Bay Xiao Zhan iki saattir çekmeye çalışıyorsunuz! Asıl siz nasıl halledeceksiniz?!" "Biraz daha zaman ver."
Yibo Zhan'ın eline vurup elini fermuarından çekmesini sağladı.
Montunun fermuarının arasına girmiş olan tişörtünü çekti ve montunu kapattı. "Gördünüz mü? Sizin iki saatte halledemediğiniz şeyi iki saniyede hallettim." Zhan sinirle iç çekti ve odadan dışarı çıktı.
Yibo hızla kıyafetlerinin olduğu çantayı sırtına taktı ve koşarak Zhan'ın peşinden ilerledi. "Bay Xiao Zhan bekleyin!"
Zhan birden durdu ve Yibo hızını ayarlayamayıp sırtına çarptı. "Aghh burnum!" Eliyle burnunu tuttu.
Zhan endişeyle Yiboya dönüp yüzünü ellerinin arasına alıp burnuna baktı. "Neden hızını ayarlayamadın?!" "Neden aniden durdunuz!?" "Çünkü bana bekle dedin." Yibo Zhan'a vurdu. "Burnumu kırdım!" Zhan güldü.
(hastanedeki hastalar 👁️👄👁️)
"Hadi gel çıkalım."
Hastaneden çıkıp arabaya bindiler. Yibo hâlâ bu cehennemden çıktığına inanmıyordu. "Bay Xiao Zhan siz hâlâ emin misiniz?" "Yibo biraz daha böyle soru sormaya devam edersen seni içeri geri sokacağım!" Zhan arabayı çalıştırdı ve çantayı arkaya koydu. "Ben sadece sizi düşünüyorum."
Dışarıyı seyretmeye başladı.
Zhan ani fren yapması ile Yibo başını cama vurdu. "Aaggghg!" Zhan güldü. "Özür dilerim." "Bay Xiao Zhan bilerekle mi yapıyorsunuz?!" "Ne yapayım o kadar güzel duruyordun ki yola olan odağımı bozuyordun." Yibo yumuşadı Zhanda gülümsedi.
Yibo gülümsemesini bozup Zhan'ın kafasını itip cama çarpmasını sağladı. "Aghh bu ne içindi!?" "Kafamı cama bilerekle vurduğunuz için! Ayrıca yeşil ışık." Işığı gösterdi.
Arkadaki arabalar kornaya bastı ve sürmeye devam etti.
Zhan arabayı park etti ve inip Yibo'nun kapısını açtı. "Buyurun Bay Wang." Yibo çantasını alıp arabadan indi. "Vaaa Bay Xiao Zhan eviniz... çok güzel." "Aslında o kadarda güzel değil ev görmeye görmeye gözün kirlenmiştir." "Bay Xiao Zhan siz delirdiniz mi! Eviniz harika görünüyor! Dışı böyleyse içini düşünemiyorum..."
Elini tutup eve girdiler. "Nostalijik... EN SEVDİĞİM BAY XİAO ZHAN!" Mutluluktan yerine sıçradı. "Yibo sakin ol. Sadece bir ev neden bu kadar abarttın?" Gezinip etrafa baktı.
"Ben nerede kalacağım?" "Takip et beni."
Odanın kapısını açıp içeriyi gösterdi. "Bay Xiao Zhan..." "Hmm?" "B-burası sizin odanız?" "Bizim."
Yibo şaşırıp Zhana döndü. "Ama ben burda kalamam." "Neden!!?!!" "Çünkü burası sizin özeliniz kalamam Bay Xiao Zhan!" "Hayır Yibo artık bu ev ikimizin tamam mı?" "Ama Bay Xiao Zha-" "Ha şu Bay lafını ve siz kelimelerini kaldırmamız lazım. Sonuçta hastane dışındayız değil mi?"
"Zhan?" "Yibo?" "Zhan." "Yibo." "Hayır dilime yakışmadı." "Bence yakıştı ama kocacım dahada yakışır!" Gülümsedi. "Hayır Bay Xiao Zhan!" Zhan dudağını büzdü ve başını yere eğdi.
"Gege!" "Ha?" "Gege! Zhan-ge!" Zhan gülümseyerek başını kaldırdı ve Yiboya baktı. "Bir daha de!" "Zhan-ge!" "Bir daha!" "Zhan-ge!" "Bir daha!" "Zhan-ge!" "Bir daha!" "Ahh yeterli." Zhan üzülmüş rolu yaparak başını tekrar yere eğdi. "Zhan-ge seni seviyorum." "Aawwww." Birbirlerine sarıldılar.
---- awwwyyyy uwu krizi gecirerek yazdim bu bolumu kshjhdajhdjahdjahdhsh
4 bin okunma icin cok tesekkur ederimm!!!!!!! yeni okurlar hos geldiniz hepinize oylariniz icin cok cok tesekkur ederim iyi ki varsiniz huuu🤧🤧🤧🤧
klasik sozumuzu soyleyeyim gece okuyanlara iyi geceler sabah okuyanlara gunaydin oglen okuyanlara tunaydin aksam uzeri okuyanlara iyi aksamlar 💐💐💐💐💐💐
