Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biraz dinlendikten sonra evde sıkıldığını anladı.
Ayağa kalkıp montunu üzerine geçirdi. Ayakkabılarını giydi ve yedek anahtarı alıp dışarı çıktı.
Sokak çok sessizdi. Birkaç insan hariç kimse yoktu.
Sanki herkesin gözü Yibo'nun üzerindeymiş gibi hissediyordu. Korkuyordu. Başı eğik yürüyordu.
İnsanların onun hakkında ne düşündüğünü biliyordu. İnsanlar onu korkutuyordu.
Ellerini cebine yerleştirip kapşonu ile başını örttü.
İnsanlardan uzaklaştı. Bir ormanlığa girdi. Bir ormana göre hiçte korkunç bir yer değildi.
Kuşlar cıvıldıyordu güneşin yakmayan ışığı yüzüne vuruyordu. Yere oturdu ve başını kaldırarak gökyüzüne baktı.
Canlı hissetmeyi diledi. Her zaman ikinci seçenek olmuştu. İnsanlar ona o kadar kötü davranmıştı ki artık kimseyle konuşamıyordu. Her insan ona kötü ve acımasız geliyordu.
Zhan hariç. Zhan farklı hissettiriyordu. İlk başta anlamıştı zaten onun iyi bir insan olduğunu. Ona o kadar güzel ve temiz bakmıştı ki zarar vermeyeceğini anlamıştı.
Kendini toprağa bıraktı. Temiz havanın güzel kokusunu içine çekip gözlerini kapattı.
Uykusundan uyandı. Bir anlık nerede olduğunu şaşırıp etrafına bakındı. Karanlık olmaya başlamıştı. Ellerini ve üstünü çırpıp ayağa kalktı. "Umarım gege daha gelmemiştir. Evde olmadığımı öğrenirse çok endişelenip bana kızar."
Hızlı adımlarla eve doğru yürüdü. Cebinden anahtarı çıkarıp kapıyı açtı. "Erkenden geleceğim demişti ama neredeyse akşam old-"
Açılan kapı ile öne itildi "Ahh??' Dönüp kapıya baktı. "Gege?" Boğazındaki ve yanağındaki yara bandına baktı. "Gege!?"
Elini yüzüne koydu. "Ne oldu kiminle kavga ettin? Canın yanıyor mu?" Kapıyı kapattı. "Bir şey yok Yib-" "Nasıl bir şey yok? Resmen dayak yemişsin!" Gözlerini devirdi. "Birisiyle kavga ettiğim yok. Sadece bir hasta bana saldırdı." "Sadece bir hasta mı!? Şu haline bak! Hangi hasta doktoruna saldırır ki!" Zhan montunu çıkardı ve eline aldı.
"Bu hastanın antisosyal kişilik bozukluğu var. Ayrıca bir hafta önce sende bana saldırmıştın." Yibo ellerinin beline koyup kaşlarını çattı. "Birincisi onu yaparken bilincinde değildim! Doğru düzgün hatırlamıyorum bile. İkincisi ben bu kadar kötü vurmamıştım!"
Zhan güldü ve Yibo'nun saçlarını karıştırdı. "Tamam senin dediğin gibi olsun." Üstüne baktı. "Bir yere mi gittin?" Yibo'da kendi üstüne bakındı. "Ah evet. Biraz dışarı çıkıp hava aldım."
Montu'nun fermuarını aşağıya çekti. "Dur!" "Hmm?" "Hazır giyinikken evine gidelim." "Evime mi? Neden?" "Dedin ya almam gereken eşyalarım var diye." "Aa evet."
Ayakkabısını çıkardı ve içeriye odaya giderek çantasını ve kendi evinin anahtarını aldı. Zhan'da çantasını koyup önlüğünü çıkardı ve montunu geri giydi. "Gidelim hadi." Evden çıkıp arabaya bindiler.
Yibo yolu seyrederken çiçekçiyi farketti. "Gege şurada durur musun lütfen?" Başıyla onayladı ve arabayı park etti.
Arabadan indi. "Bende geleyim mi?" "Gerek yok gege hemen döneceğim." Onayladı.
Yibo çiçekçiden bir buket aldı. "Çok. Güzeller bunu alabilir miyim?" "Tabii efendim." Parayı kadına uzattı.
Şeytan kendisi çiçeklerin arasında belirdi. Gülümseyerek ve kollarını sallayarak Yibo'nun yanına geldi.
---- dizi komasina girdigimden dolayi yb yazamadim ozur dilerim ahsjahhsjajdjssh
kitabin sonlarina geldigimizi belirtmek isterim💔
fic 900 oy almis gercekten cok tesekkur ederim 🥺💘
bu arada sinavlar yaklasiyor calismayi unutmayin!!!!!
k.s soyleyelim gece okuyanlara iyi geceler sabah okuyanlara gunaydin oglen okuyanlara tunaydin aksam uzeri okuyanlara iyi aksamlar
