Oy vermeyi unutmayin :3 Yorumlarda fikirlerinizi belirtin lutfenn T_T
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yibo ellerini boğazından çekti ve uyandı. Derin nefesler alıp verdi. "Ahh şükürler olsun Yibo. Biliyordum başaracağını." Zhan kocaman gülümsedi.
Yibo kalkıp su içti ve yatağa geri girdi.
Zhan'da çok yorulmuştu. Gözlerinden uyku akıyordu resmen. Herşeyi boş geçip koltuğa uzandı ve uykuya daldı.
Gözlerini açtığında karanlık bir yerdeyi. Etrafa bakındı. Hiçbir şey göremiyordu. "Mhmm burası neresi?" Aniden arkasında bir nefes hissedip hızlıca döndü. Yibo'nun gördüğü yaratıktı bu.
Zhan aniden gözlerini açtı ve derin bir iç çekti. "Neyse ki kâbusmuş." Kafasını kaşıyıp koltuktan kalktı.
Saate baktı. "Ah en azından kahvaltı yapacak zamanım var."
Yüzünü yıkayıp bakım yaptı ve mutfağa geçti. Kahvaltısını hazırlayıp yedi.
Odasına gidip üstünü değiştirdi. Aklından o yaratığın görünümü çıkmıyordu. Gerçekten korkunçtu.
Zhan düşündü. Karabasana benziyordu. "Nasıl olurda benim rüyama girer? Nasıl sileceğim o görüntüyü aklımdan..."
Yiboyu düşündü. "Yibo nasıl dayanıyor bu yaratığa."
Evden çıkıp arabasına bindi ve hastaneye doğru sürdü.
Kapıda Xia vardı. Kocaman el salladı. Zhan yanına gitti.
"Xia." "Zhan?" "Dün rüyamda karabasan gördüm." "Nasıl?" "Yibo'nun anlattığı varlığı gördüm daha doğrusu." "Aboo sende yatacaksın hastaneye." Zhan ters ters baktı. "Aslında yatarsan güzel olur Doktor Feng bakar sana. Güzel kadın hee." "Xia cidden mi?" "Evet şaka yapıyor gibi mi duruyorum? O kadın için şizofren olurum." "Sen zaten şizofrensin." Göz devirdi ve hastaneye girdiler.
"İlaçları ne yaptın?" "Daha almadım. Xia biraz borç versen? Lütfen." "Hah avcumu yalarsın." Zhan alt dudağını büzdü. "Azıcık." "Bana böyle bakma hayır Zhan dur-" Başını eğip baktı.
"Of iyi tamam ama azcık sadece 2,000 yuan. Zhan gülümsedi. "Sağol Xia!!"
Zhan hafta sonu maaşını alacaktı. İlaç masraflarını karşılayacak kadar para geçecekti eline. "Yibo ile görüşmeliyim sonra görüşürüz Xia."
İkiside ayrı yollara koyuldu. Zhan odasına girip ceketini çıkarıp astı daha sonra önlüğünü giyip Yibo'nun odasına doğru ilerledi.
Kapıyı tıklatıp içeri girdi. "Günaydın Yibo~" Yibo'nun başı eğikti. Sırtı cama dönüktü ve perdeler kapalıydı.
"Yibo?" Zhan karşısına oturdu. "Yüzüme bakar mısın?"
Yibo onu duymazlıktan geliyordu. Zhan çenesinden tutup başını kaldırdı.
Gözlerini kocaman açtı. Şaşırmıştı.
Boynunda mosmor izler vardı. Gözlerinin altıda morarmıştı. "Ne oldu sana böyle Yibo?"
Yibo cevap vermiyordu. Durgundu. Moreli çok bozuktu. "Lütfen cevap ver."
"Bilmiyorum Bay Xiao Zhan. Sabah uyandığımda böyle gördüm kendimi." "Neden perdeler kapalı ve gökyüzüne sırtını döndün?" "Çünkü artık görmek istemiyorum..." "Neden?" "Gökyüzünde melekler olur. Melekler beni görseydi bana yardım ederlerdi."
"Çok karanlık Bay Xiao Zhan." "Biliyorum Yibo."
Yibo'nun gözünden yaş süzüldü. Yibo ağlamıyordu. Onun ruhu ağlıyordu. "Ne zaman aydınlığı göreceğim?"
"Ne zaman buradan çıkacağım?" Yibo ayağa kalktı ve masa'nın üstünden Zhan'ın yakasını yakaladı. "Bay Xiao Zhan neden buradayım! Neden sizin gibi dışarıda özgür gezemiyorum!"
Yibo bağırıyordu. Çıldırmış durumdaydı.
"Beni burdan çıkarın! Daha fazla kalmak istemiyorum burada!!" Yibo Zhan'ı sarslayıp duruyordu.
"Yibo sakinl-" "Bana tek söylediğiniz şey bu! Çıkarın beni buradan!" "Daha çıkmak için zamanın var Yibo bu kadar kolay çıkamazsın!"
Yibo Zhan'ı ayağa kaldırdı. "Neden dışarıda özgürce gezemiyorum! Bu duvarlardan bıktım. Bu insanlardan bıktım!"
