Sevgili Rapunzel,
Saçların upuzun olmasaydı ve hapsolduğun kuleden aşağı sarkıtasamaydın onları... Nasıl ayrılırdın o yüksek kuleden? Ya sesin çok çirkin olsaydı ve Prens duyar duymaz uzaklaşsaydı... Nasıl kaçardın, kurtulurdun cadının elinden?
Masa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese selamlar ve kepkeyifli okumalar...
Bu bölüm kopmaya hazır olun. Şimdiden söylüyorum arkadaşlar, birlikte eğleniyoruz.
Siz de o kısımları açarken patlatın bir ... şarkısı. (Spoi vermek istemem asla. )
Okuyan herkesin oy vermesini ve yorum yapmasını rica ediyorum.
Beni bence instagramdan da takip etmelisiniz.
kullanıcı adım : nurakyol.123
Ve sizleri bölümle başbaşa bırakıyorum.
Öpüldünüz...
ESLEM
Kimse duyguları alınmamış bir canavar olduğum için beni suçlayamaz. Suçlamamalı... Elbette her insan gibi benim de zorlandığım, boşaldığım anlar oluyor ancak kısa sürüyor ve toparlanmam sadece yarım dakikamı alıyor diyebilirim. Güçlü bir otokontrolüm var. Kolay kolay kaybetmediğim sağlam bir dengem... İçimde biriken şeyler var. Boyumu fazlasıyla aşan şeyler... Nadiren de olsa sınırı aştığım oluyor. İşte o zaman biriktirdiğim her şey binasına bomba atılıyor. Patlıyorum. Tek kelimeyle özetliyorum durumumu. Sarsıntının şiddeti etrafımdaki her şeyi yıkıma sürüklüyor.
İki saat öncesinde haykıra hönküre ağlayan biri değilmişim gibi yaşamaya devam ediyorum şimdi. Alıştığım durum bundan ibaret. Böyle yapabiliyorum, böyle yaşayabiliyor ve yine böyle nefes almaya devam edebiliyorum. Paramparça olacak kadar kırılmayı, zarar vermeyi düşünmediğimi sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Öyle günler de geçirdim. Olan bana oldu. Herkes, her şey... Aynı kaldı. Yıpranan ben oldum.
Selin'in izlemekte ısrar ettiği komedi filme gülüyorum. Zihnim hafif bulanık hala. Sadece dışarıya yansıtmıyorum. Ortamızda oturan Emir'in dizine elimi kullanarak uzanıyorum. Film başlamadan önce koca bir kazan, kesinlikle abartmıyorum, mısır patlattı Selin. Hafif de yakmış en sevdiğim... Emir'i sehpa niyetine kullanıyoruz. Durumdan şikayetçi değil, normalde kıyametleri koparır.
Gece bizde kalmak istedi ki bu da kendi başına isteyeceği bir şey değildir. Genellikle biz ısrar ederiz o da tınlamadan evine gider. Bir gariplik olduğunu başından beri biliyorum. Mutfakta beşimizin toplandığı tezgahtayken farkındaydım her şeyin ancak... Bazen böyle yaşamak gerekir anlıyor musunuz? Farkında değilmiş gibi, bilmiyormuş gibi yapmak gerekir. Somurtkan Sinan birden arkadaş canlısı olmaya başlayınca hafiften çaktım durumları. Kaan ve Sinan aynı ortamda kavga etmeden bulundular mesela. Yaka paça zor ayıralı daha kaç gün oluyor? Daha bir çok şey var böyle. Hayır, bari rol yapıyorsanız düzgün yapın da anlamayayım değil mi ama?
