Sevgili Rapunzel,
Saçların upuzun olmasaydı ve hapsolduğun kuleden aşağı sarkıtasamaydın onları... Nasıl ayrılırdın o yüksek kuleden? Ya sesin çok çirkin olsaydı ve Prens duyar duymaz uzaklaşsaydı... Nasıl kaçardın, kurtulurdun cadının elinden?
Masa...
Herkese merhaba dostlarım. Tam bitirmek istediğim yerde kesilince bölüm biraz kısa oldu bende bekletmeden yayınlamak istedim.
Bu bölüm de Eslem anlatıyor fakat bir sonraki bölüm Selin'den.
Eslin Otel açıldığında daha eğlenceli bölümlerimiz sizinle olacak.
Bu bölüm biraz daha dram tarzı oldu. Hayat her zaman tozpembe yaşanmıyor.
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ESLEM ♡
Ağır adımlarla görkemli demir kapıdan içeriye doğru adımlarımı atıyorum. Güvenli bölgedeyim. Ancak hemen öncesinde tehlikeli bölgede neler olduğundan kısaca bahsetmeliyim. Sinan'la ayrılmadan hemen önce tokalaşıyoruz. Güven vermesini umduğum bir hareketle parmaklarını kavrıyorum. Surat beş karış, kafası karışık... Eh, nezaketen de olsa gülümsemesini beklemiyordum zaten. Nerede onda o meziyet!
''Bir hafta sonra...''diyorum. Gözlerinden geçen kararsız pırıltıları görür görmez içimi bir endişe bulutu kaplıyor. Düşüneceğini söyledi. Gerçekten düşünecek mi, yoksa unutup gidecek mi? Elimi bırakmak için hamle yapıyor, izin vermiyorum. Daha çok sıkıyorum elini. Gücüm yettiği kadar tabii. Bu hareketime şaşırıyor. Onay veren bir ifadeyle başını sallıyor. Artık öyle hemencecik pes eden kadınlardan olmadığımı biliyor.
Lüks otomobilime binerken gözlerim üzerinde. Yüzüne ciddi bir ifadeyle dik dik bakıyorum. O kadar ağladıktan sonra güçlü kadın pozları versen ne olacak, diyen beynime içimden sövüyorum.
Şoförüm kapımı açıyor. İçim bir hoş oluyor. Lüks hayat beni seviyor, bende onu tabii. Arabaya binmeden son kez bakıyorum ona. Hafif gülüyorum ve bekleyeceğimi söylüyorum üstüne basa basa. Vazgeçmeyeceğim Sinan Seven... Asla vazgeçmeyeceğim! Sen nesin biliyor musun? Elbette bilmiyorsun, çünkü arkandan çevirdiğim dolapların hiçbirinden haberin yok. Sen benim kurtuluş biletimsin. Babamın yaptığı tüm baskılardan kaçış biletimsin. Bu yüzden ne olursa olsun kabul etmelisin. Kabul etmeli ve otelimizde çalışmalısın. Öyle ya da böyle... Benim için fark etmez. Her yolu denemeye hazırım. Her şeye varım. Sen benimsin.
İrili ufaklı taşlı yoldan geçerek evime ulaşıyorum. Evim... Bir haftalık da olsa hemen evim diyebiliyorum buraya. Alışmamın ne kadar kolay olduğunu tahmin bile edemezsiniz. Selin'le ertesi gün evi tekrar dizayn ettik. Mobilyalar aynı kaldı fakat bizim evimiz olması için küçük dokunuşlar yapıldı diyebilirim. O kadar mutluyduk ki size anlatamam. Odamın bir duvarını mora boyamak istedim. Hemen yaptık. İnanabiliyor musunuz? İstediğim ne varsa gerçek oluyor. Ailemle kaldığım evde bunu asla yapamazdım. Her şey babamdan geçer. Bu ufacık mesele bile. Ben anneme söylerim. Annem babama. Babamdan da sert bir red gelir ve konu kapanır.
