Sevgili Rapunzel,
Saçların upuzun olmasaydı ve hapsolduğun kuleden aşağı sarkıtasamaydın onları... Nasıl ayrılırdın o yüksek kuleden? Ya sesin çok çirkin olsaydı ve Prens duyar duymaz uzaklaşsaydı... Nasıl kaçardın, kurtulurdun cadının elinden?
Masa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese merhaba...
Yeni bölümümüz yayında.
Yorum ve oy kıtlığı çektiğimiz şu günlerde bir parça üzülsem de buralardayım.
Wattpad her güncellendiğinde daha çok sinir basıyor beni. Geçen bölümde yorum yapamayan arkadaşlarımız mı dersiniz, yine bildirim gitmeyen kişiler mi, hepsi başıma geldi. Sinirleniyorum ciddi anlamda ve elimden bir şey gelmiyor.
instagramda kurduğum bir grup var arkadaşlar oraya yeni bölüm eklediğimde yazıyorum haberdar olmuş oluyorsunuz sizde.
Yeni bölüme geçmeden önce bir şey daha söyleyeceğim. Bu bölümü çok severek yazdım. Sinan'ın hikayeye tam anlamıyla dahil olmasını dört gözle bekliyordum.
Sizce Selin Sinan'la mı olur hiç haz etmediği Kaan'la mı?
Dikkatle okuyunuz...
SELİN
Korkuyorum.
Bir haftanın sonunda Paradise Otel'in gösterişli kapısının önündeyim ve adım atmak hiç bu kadar zor olmamıştı. Bu işin sonu nereye varacak bilmiyorum. Emin değilim. İstediğim tek bir şey var. Eslin Otel'i ne pahasına olursa olsun açabilmek. Hayallerimin gerçek olmasına sadece tek bir adım var. Bundan sonraki hayatım önceki gibi olmayacak, önceki hayatıma hiç benzemeyecek hatta. Anında güçle yükleniyorum. Dolup taşıyor içim. O adımı atıyorum.
Evet, yapabilirim. Bir adım daha atabilirim. Bunu yapabilirim derken kararlılığım sekteye uğruyor. İleri sürdüğüm ayağım geriye hamle yapıyor. Gözlerimi sıkı sıkı kapatıp derin bir nefes çekiyorum ciğerlerime. Nefesimi tutuyorum. Neden yapamıyorum? Sorunum ne benim? İstemiyor muyum bu oteli açmayı? İstiyorum! Hem de dibine kadar... O zaman neden içeri giremiyorum... Neden!
Sert bir cisim göğsüme çarpıyor. Panikliyorum. Düşmesin diye az önce önümde sıkı sıkı birleştirdiğim ellerimi açıyorum ve havada yakalıyorum. Reflekslerim kuvvetli. Aynı anda yanımdan bir esinti geçip gidiyor. Elimdeki dosyaya bakmaktan onu göremiyorum. Garip bir hal var üzerimde. Saf saf bana çarpan dosyaya bakakalıyorum. Ne olduğunu anlayınca kalbim patırdanmaya başlıyor. Kaan Seven'e hazırladığım dosya bu! Hemen geriye dönüp bakıyorum. Onu göremiyorum. Çoktan gitmiş. Eğleniyor mu benimle? Şimdilik umursamamaya karar veriyorum.
Dosyayı açıyorum. İlk sayfada ona bıraktığım sözleşme var. Altında ise imzası. İkiye katlanmış küçük bir not kağıdı gözüme ilişiyor. Özenle alıp açıyorum.
