chapter 23

20 2 0
                                    

NHIANA'S POV
Days passed and our relationship got more complicated.Hindi ako natuwa sa mga sinabi nya nasasaktan ako

Hindi na nga nya ako sinusuportahan pinagbibintangan pa nya ako,Feeling ko malandi  ang tingin nya saakin at dahil doon hindi ko maiwasang  masaktan

Walang araw na gusto ko syang lapitan,Kausapin pero sya mismo ang lumalayo.Hindi ako makafocus sa trabaho dahil sa dami ng iniisip ko

Nagpaalam na ako at pinayagan akong magresign.Masyadong akong  naging busy sa trabaho halos hindi na ako umuuwi dahil may problema ang isa kong katrabaho kailan lagi ng may mag oovertime at ako lang ang pwede.

Bumalik sa dati si Azeo,Tuwing paguwi ko lasing sya o kaya naman nandun sila ng mga kaibigan nya at nagiinuman.Nagpapasalamat nalang ako dahil wala silang kasamang babae.

I don't know what to do!I love him pero importante saakin ang goal ko.Nakapagpaalam narin ako na magreresign ako it means kapag hindi ako tumuloy sa thailand mawawalan ako ng trabaho dito.

"Nurse Nhiana,"Tumayo ako ng makita ko ang head nurse namin

"Yes po?"tanong ko

"Pwede ka bang magovertime?malalate kasi ulit si Nurse mike."napabuntong hininga ako

Ilang araw na akong kulang sa tulog at hindi ko alam kung hanggang kailan kakayanin ng katawan ko.Ok lang saakin kung ilang minuto lang malalate pero kasi oras sya bago dumating.

"I'm sorry yung ibang nurses kasi merong mga anak na kailangan uwian-"

"Ok lang po,Sge po magoover time ako."sabi ko ngumiti ang head nurse namin tinapik nya ang balikat ko bago umalis

Napaupo ako parang ngayon palang feeling ko mahihimatay na ako,Pumikit ako saka bumuntong hininga.

"Hey!"napamulat ako bumungad saakin si Nico

Tinaas nya yung kamay nya na may hawak na cup of coffee,Sa kabila naman tinapay.

"Sinabi kona sayo hindi kana dapat-"

"Nah!Sa tingin mo kaya kong makita ang babaeng gusto ko na nahihirapan at nagugutom?"tanong nya napailing ako

"Mae tawagan mo nalang ako kapag may emergency."sabi ko

Tumayo ako at naglakad papunta sa elevator sumunod naman sya.May konting time pa naman kaya pwede pa akong kumain.

Sumandal ako ng makasakay kami sa elevator.Kita ko sa dingding ng elevator ang pagakbay sakin ni Nico.

"Kaya pa?"tanong nya

"Sguro."sabi ko

Nakarating kami sa rooftop umupo ako sa bench tumabi naman saakin si Nico.Inabot nya saakin yung coffee at tinapay

"Thank you Nico."sabi ko

"Nasa tabi kita nung nawala si summer,Gusto ko lang sabihin na nandito rin ako kahit ano pang problema mo."pilit akong ngumiti

Sa mga nangyayare saakin hindi kona magawang ngumiti ng totoo.Parang maski simpleng pagngiti hindi kona kayang gawin

"Sa family mo...Nakapagopen up kaba  sakanila?"tanong nya sumandal ako

"May mga problema na sobrang bigat sa dibdib,Na sa sobrang bigat mas pipiliin ko nalang manahimik."

"Mas gagaan ang bigat ng dibdib mo kung may mapagsasabihan ka."sabi nya

"Siguro nga,Kaso baka kasi kapag nagopen up ako mas lumala lang yung problema ko...At hindi kona kayanin."sabi ko

"Hindi ka naman magpapakamatay diba?"bahagya akong natawa

"Marami pa akong goal sa buhay,At hindi ako papayag na  mamatay hangga't hindi ko nagagawa lahat yun."sabi ko

"Good to hear that,"sabi nya

Ilang minuto ang lumipas walang umiimik saamin.Nakatingin lang ako sa paligid kita dito ang buong syudad ang ganda ng city light.

"Si Azeo ba?"hindi ako umimik uminom lang ako ng kape.

"Dapat kasi ako nalang pinili mo eh!Edi sana masaya tayo kasi magkasama tayong pupunta sa thailand."sabi nya tinignan ko sya 

Napakamot sya sa batok nya umiwas sya ng tingin na para bang nahiya bigla sa sinabi nya.

"Kapag nagkaroon ka ng Girlfriend...Suportahan mo sya sa lahat,Hangga't kaya mo suportahan mo sya."sabi ko

"Ofcourse!Gagawin ko lahat para matupad nya lahat ng goal nya at maging successful sya."sabi nya

"Sana all!"sabi ko

"Saakin ka nalang kasi!"sinuntok ko sya sa balikat saka tumayo

"Balik na tayo!"sabi ko tumayo sya saka ako inakbayan.

"Hindi ako mangengeelam hangga't alam kong kaya mo pa,Pero kapag nakita kong sobra na yung sakit na pinaparamdam nya sayo wag ka nang magulat kapag nangeelam ako ok?"sabi nya tumango ako

"Oh!Alam kong yan lang magpapabalik ng energy mo!"sabi nya inabot nya saakin yung chocolate napangiti ako

"Thank you!"sabi ko

***********

"Nhiana sorryy!!!Sorry talaga!"ngumiti lang ako kay mike kahit na antok na antok na ako

"Mauna na ako ah!"sabi ko tinapik ko sya sa balikat

"Thank you nhiana!!"sabi nya tumango lang ako

Ilang oras syang late 2 am na hindi ko alam kung anong ginagawa nya at inabot sya ng ganto.Pumara na ako ng tricycle dahil feeling ko kapag naglakad ako makakatulog ako sa daan.

Napahikab ako habang naglalakad papunta sa apartment.Pinilit kong lakihan ang mata ko para mahanap ang susi

Bumukas ang pinto kaya nagangat ako ng ulo kumunot ang noo ko ng makita ko ang kaibigan ni Azeo na hindi ko kilala.

"Hey!"bati nya ngumiti lang ako bago pumasok nandito ang kaibigan nya it  means naginuman nanaman sila.

Napatingin ako sa sala wala yung ibang kaibigan nila maraming bote sa lamesa.

"Nasa kwarto sya,Ako lang pumunta dahil busy yung iba."tumango ako

"Mauna na ako ah."sabi ko tumango sya kaya pumasok na ako gusto kona sana matulog pero kailangan ko pang lumabas at magligpit.

Hindi ko pwedeng ipabukas baka kasi malate ako lalo.

Lumabas ako naabutan ko ang kaibigan ni Azeo na nagliligpit lumapit ako sakanya.

"Ako na!"sabi ko umiling sya kaya pumunta nalang ako sa sala para magligpit

"Ano bang problema nyo?Bakit bumalik sa paginom si Azeo?"Huminto ako sa paglilinis umupo ako.

"He want me to stay here."sabi ko

"Huh?"tanong nya napahilamos ako sa mukha ko.

"Kailangan kong pumunta sa thailand para magipon pero ayaw nya akong payagan."sabi ko tumingin ako sakanya nakatitig lang ako sakanya

"Sobrang importante ka kay azeo kaya siguro hindi nya kayang malayo sayo."sabi nya

"Pero importante rin saakin ang goal ko.Akala nya kaya gusto kong pumunta sa thailand dahil kasama ko si Nico pero maniwala man sya o hindi trabaho lang ang ipupunta ko dun."sabi ko

"Sya lang ang mahal ko....pero mukhang hindi sya ganun saakin."

Goal Of LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon