"Sarıl, sımsıkı sarıl bana Hünkar! Öyle bir sarıl ki kokun sinsin üstüme. Sinsin de gelmeyeceğini bildiğim halde umut olsun bana sen kokan ben."
💫
"Ben... sen diye diye kendimi kaybetmişim Ali Rahmet! Ben seni gecenin en karanlık saatinde gözlerim...
Herkese merhaba! 2021'in ilk bölümü sizlerle. Umarım beğenirsiniz! Keyifle okuyunuz, kaliteli zaman geçiriniz, hep gülünüz. Çokça sevgiyle!🤍⚡️ Lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin ki amatör yazarcığınız mutlu olsun...🐥
BÖLÜM ŞARKISI (🖤): REYMEN- MELEK / Fekeli'mizden tüm okurlara gelsin ksjsjsj/
Buraya bölümü okuduğunuz saati🕯bırakır mısınız?
LÜTFEN BÖLÜM SONUNDAKİ ANKETTE GÖRÜŞÜNÜZÜ BELİRTİR MİSİNİZ ?⚡️
🌗EĞER DÜŞÜNMESEYDİK ÇOK DAHA MUTLU OLURDUK. BUNDAN EMİNİM
Gece hakimdi Çukurova'da. Davet için saat yaklaşıyordu. Yamanlar konağında herkes odalarında ve hazır bir vaziyette birinin gitmeyelim demesini bekliyordu içten içe ama kimsenin de yeniden tartışmaya hali yoktu.
Hasene gitmek için salona inmeden önce Hünkar'ın odasına uğramak istedi. Son kez aynada kendine göz gezdirip saçlarını elleriyle düzeltti. Çok fazla özenmemişti, uzun ve düz, siyah, dekoltesi yok denilecek kadar az ama dizine kadar yırtmacı olan, ona rağmen kumaşı gereği vücuduna yapışan bir elbise tercih etmişti. Ama zaten siyah başlı başına asil bir renkti, tıpkı onun gibi.
Çantasını da eline alıp Hünkar'ın odasına gelince ilk önce kapıyı tıklattı. 'Gel!' komutunu duyduğunda kapıyı açıp içeriye girdi. Elini kapının kolundan ayırmadan, bedenini geriye sürerek kapıyı kapattı. Gözleri manzarasından ayrılamıyordu.
"Hünkar çok...çok-" deyince Hünkar gülümseyerek ablasına döndü ve ona gelmeyi bekleyen iltifatın yönünü Hasene'ye çevirdi:
"Siyah sana çok yakışıyor...abla."
Söylenilenle Hasene içgüdüsel olarak ellerini elbisenin kumaşında gezdirdi, deminden beri kendine bakmasına rağmen, öyle olduğunu duymak rahatlatmıştı.
"Asıl sana çok yakışıyor! Gözlerimi alamıyorum."
"Teşekkür ederim!" diyebildi sadece Hünkar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hünkar, hiç yalnız kalamadık geldiğimden beri." Sormak istediği bir şey olduğu anlaşılıyordu.
"Ne bilmek istiyorsun?" dedi cevaplayamayacağı bir şeyi sormamasını dileyerek.
"İyi misin sen?" Zor soru ama, kabul edelim.😁
Hünkar böyle bir soru beklemediğinden sesli gülmüştü. Dudaklarını 'Vay be!' dercesine büktü ve:
"Abla sen beni düşünür müydün ya?" ciddiyetle karşılayamamıştı sorusunu.
"Hünkar öylesine sormuyorum. Demir bahsetti biraz. İlaçlarını düzenli alıyorsun değil mi?" Hüzünlüydü sesi, mavileri de dediklerini destekler anlamlar barındırıyordu.
