DİĞER YARIM 「DY」

3. BÖLÜM 「DY」

Merhaba!Keyifli okumalar! Umarım beğenirsiniz. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum güzel insanlar!♥️💫
Bir sorum olacak. Burada Youtube videosu dışında video eklemek mümkün mü? Mümkünse nasıl ekleyebilirim?

☆
Yaman'lar nihayet davet salonuna teşrif etmişlerdi. Kalabalık arasında ilerlerken her şeyin dört dörtlük bir düzenlemeyle hazırlanmış olması gözden kaçınılmazdı. Orkestra müthiş bir iş çıkartıyordu. İkramlar harikaydı ve garsonlar usturuplu bir şekilde hem görünmez olabilmeyi hem de harika bir iş çıkarmayı çok iyi başarıyorlar gibiydi. Memnun bir gülümseme bahşetti Hünkar bu yardım için düzenlenen davet gecesine.

Cemiyetten sayılabilir bir suru insan, iş adamları katılmıştılar. Baya iyi yatırım olacaktı derneğe, bu da onun sevinmesine neden oluyordu.
Ama içten içe de Ali Rahmet'in gelip gelmeyeceğini aşırı merak ediyordu. Aslında gelmemesini tercih ederdi...kalbi hızla çarpmaya başladı yine.

Birden Berika "Hünkar, sende gelsene beraber karşılayalım misafirleri, sonuçta hepimizden çok bağış sen yapıyorsun, en büyük sponsor sensin." Onaylayıp yanına geçti Berika'nın.

Gelenleri güler yüzle buyur ederken bir döndü ki soluna, at kuryuğu yaptığı uzun, açık kestane saçları,  tavandan yansıyan pırıl pırıl avizelerin ışığının altında, altın gibi parlayarak yüzüne bir tokat attılar, eş zamanlıda gülüşü soldu. Dondu kaldı.Karşısında Ali Rahmeti görünce kalbi duvarlarından çıkıp da ona doğru koşmak istercesine hızlı çarpmaya başladı. Anlaşılan kalbinin duvarları isyan edecekti bu gece.

Gelmesin, onu görmeyeyim diyorduda, neden gözlerini alamıyordu onun gözlerinden...?!Saçlarını geriye doğru taramıştı. Hala yapılıydı ve üzerindeki jilet gibi bit takım elbiseyle çok karizmatikti.
Nasıl da aynıydı!
Elini uzattı ona Ali Rahmet:

"İyi akşamlar, Yaman hanım!" sesi ... sesine o kadar hasret kalmıştı ki, kulakları değilde yüreğiyle duyuyordu sanki. Dudaklarını kıpırdatışına bile o kadar hasretti ki kadın.
" Duydum ki yardım gecesi düzenliyormuşsunuz, katkım olsun istedim."

Bir an ona uzatılan ele baktı Hünkar. Tüyleri ürperdi. Yıllar sonra ona temas mı edecekti. Buna hiç hazır değildi ama eğer karşılık vermezse de dedikodulara sebebiyet vereceği için, gözünü çekti Onun gözlerinden, tuttu elini. Sıcacıktı o el, sanki derisinin içine işlemişti o sıcaklık.

Müzik sustu o an, notalar özgür bir kelebek gibi çırpınmaktan vazgeçtiler, büktüler boyunlarını. Bu akşam kader dolandı ayaklarına. Yine!

O kısacık an asır gibi gelmişti, ikiside çektiler ellerini. Alı Rahmet baktı biraz ona bakamayan Hünkar'a ve Yılmaz ile beraber yerine geçti.

Hünkar arkasındam bakakaldı Ali Rahmet'in. Yaman hanım mı demişti o ona?! Tam dudaklarını yukarıya kıvırıyordu ki Demir'in sinirden kızarmış olan gözleri buldu gözlerini. Mecburdum der gibi baktı ona ve devam etti diğer gelenleri karşılamaya. Da aklı bambaşka yerdeydi.

Her bir uzvu sızlamaya başladı, avucunun içindeki o temasın verdiği garip karıncalanma hala yerini koruyordu. Diliyle kuruyan dudaklarını ıslattı ve bi an daha fazla ayakta duramayacağını fark etti. Yavaş ve büyük adımlarla masasına ulaşıp oturdu. Gözlerini ara ara onun üzerinde tutuyordu ve aynı anda sohbete de dahil oluyormuş gibi yapıyordu. Bu gece kesinlikle içkiyi yasaklamıştı kendine, gerçi pek de içmeyi sevmezdi ya. Garsondan ona karışık bir meyve suyu getirmesini rica etmişti. Bu akşam bu üçüncü olacaktı.

Beklemekten sıkılınca yanından geçen garsonu durdurdu ve hazır başkasına götürdüğü meyve suyunu aldı.Garson kadının güzelliğinden ve yakınlığından heyecanlanarak uzatmıştı meyve suyunu.