"Neyin nesi olduğumu, bu dünyaya niçin geldiğimi bilmeden yaşamam olanaksız, diyordu.
Öğrenemeyeceğim bunu. Öyleyse yaşayamam.Çok düşünmesinin nedeni de yalnızlığıdır. Hep yalnız, yalnız...
Varolma savaşı, nefret.
İnsanları birbirine bağlayan tek şeyin bunlar olduğunu düşünüyorum."
-Anna Karenina Tolstoy
****
"KUMSAL!"Saçlarımı ellerimden çekip yüzümü elleri arasına aldı ve kafamı yüzüne çevirdi
"Aklına ne geldi bilmiyorum, seni şu anda bu hale ne soktu bilmiyorum ama beni iyi dinle"
Yüzünü yüzüme yaklaştırdı diz çöktüğü yerde
"Senin bir suçun yok tamam mı? Sen suçlu değilsin, senin yüzünden olmadı, sen masumsun Kumsal, sen masumsun güzelim"
Gözyaşlarımı sildi ve alnımdan öpüp kafamı göğsüne yasladı, sessiz sessiz ağlarken doktor çıktığında hızla kalktık
"Doktor, kızım iyi mi?"
"Sakin olabilirsiniz, şiddet görmüş belli ki.. büyük bir şey olarak; kolunda bir çatlak var bir de başında bir yara. Bu gece tutalım onu ne olur ne olmaz bir sorun çıkmazsa yarın sabah çıkış yapabilirsiniz"
"Teşekkür ederiz"
Odaya girdik zaten hemen ardından da polisler içeriye girince onlara döndük
"İyi günler Gece Karaca'nın ebeveynleri değil mi?"
"Evet biziz"
Dedi Elyas, bende kafa salladım
"Bir ifadenizi alacaktık çocuğu bırakmak olmaz burada alalım şöyle buyrun oturun"
Kafa sallayıp oturunca onlar da karşımıza geçti
Olayları ayrıntılarıyla anlattım
"Bir düşmanınız var mı? Şüphelendiğiniz birisi?"
Elyas'la bakıştık
"Yanii, benim bir amcam vardı kaçırma olayları falan olmuştu fakat şu anda hapiste bilmiyorum birisine yaptırmış olabilir mi.."
"Anladım, başka birisi?"
Elyas'a döndüğümde yüzündeki ifadeden hoşlanmadım, fısıldadım
"Elyas? Var mı?"
"Ha? Benim mi? Yok."
"Anladım o zaman, bir sorumuz daha var."
"Buyrun tabii"
"Bu çocuğun neden hiçbir yerde kaydı yok, demek istediğim kimliği çıkartılmış fakat bu yaşına kadar hiç hastaneye bir yere gitmedi mi?"
Bir süre bakıştık ve hemen yanıtladı Elyas
"Ablam var, Fransa'da. Onunla kalıyordu, uçak kaydına ulaşamadınız sanırım... gidince bir kez daha bakabilirsiniz"
"Anladım, iyi günler o halde. Geçmiş olsun"
"Teşekkürler, iyi günler"
Polisler çıkınca Elyas'a döndüm
"Ablan mı var senin? Yoksa palavra mıydı"
"Var"
"Saol, iyi ki söyledin"
"Ben, sadece pek konuşmayız"
"Küs müsünüz?"
"Evet"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ BULMAM LAZIM
Teen FictionÖğrendiğim çok şey oldu 27 yıl boyunca, mesela insanlara güvenmemeyi öğrendim, hayatın ne kadar acıtabileceğini öğrendim, ayakta durmayı öğrendim bir de.. duygusuzluğu öğrendim.. Öğrenemediğim de çok şey oldu, mesela hiç yıldızlara hayallerimi asama...