SENİ BULMAM LAZIM

Bölüm 40

Bazen kendimi hayal kırıklığına uğratıyorum
Kendimi eziyorum aslında
Senin elinden başka iş gelmez
O yüzden bu işte çok daha iyi olmalısın
Daha havalı olmak zorundasın
Kaybedeceğine öl daha iyi
Kazanmak zorundasın sen sen kendini

Dağılmış olmak çok acı verici
Hissetmeyen bilemez
İdeallerim ve gerçeklik birbirine çok uzak
Ama bu iki köprüyü geçip
Ulaşmak istiyorum
Gerçek kendime..
-RM- uhgood
****
(Elyas)
Hastanedeki işlemler bitince eve gittim fakat kumsal'ı bulamadım ardından saate bakınca hızla Ekin'i aradım

"Alo?"

"Söyle kardeşim"

"Gece'yi aldınız mı?"

"Aldık aldık, yemek yiyoruz şimdi"

"Ekin"

"Sesin niye kötü geliyor? Bir şey mi oldu?"

"Oldu olmasına da sonra konuşuruz, bugün sizde kalsın Gece tamam mı? Geç uyumasın yarın da okula götürürsünüz, 10'da başlıyor okulu"

"Tamam"

Kapattım ve Kumsal'ı aradım fakat açmadı, nerede olabilirdi?

Düşün Elyas.. düşün...

Nerede olabilir?..

Evine... gitmiş olabilir mi? Bakmaktan zarar gelmez

Hızla evine sürdüm ve önceden çıkarttığım anahtarla kapıyı açtım

Sessizce girip koridoru geçtiğimde duyduğum hıçkırık sesleriyle koltuğa baktım ve hızla siyah deri koltukta kıvrılmış ağladığını gördüm...

Size nasıl anlatılır bilmiyorum, sanki yıkılmaz bir dağın yıkıldığını gördüm o an, hiç patlamayacak olan bir yanardağ patladı...

Hızla sardım onu, ben sarılınca daha çok ağlamaya başladı... o kadar uzun süre ağladı ki tek diyebildiğim titreyen sesimle

"Ağlama"

Demek oldu... ağlama krizi bittiğinde dizime yatırdım ve saçlarını okşamaya başladım, gözümden düşen yaşı sildim..

İkimiz de hiç konuşmadık, zaten bir süre sonra yavaşça uykuya daldı...

Derin bir nefes aldım ve yavaşça verdim, bir süre yalnızca onu izledim ve ardından kafasının altına yastık koyarak yavaşça kalktım...

Ne iyi gelebilirdi şu anda ona? Ne iyi ederdi?

Telefonu çıkardım

"Alo?"

"Ekin, akşam Kumsal'larda toplanalım."

"Kumsal'larda mı? Neden ki? Anlatmayacak mısın?"

"Geldiğinizde konuşuruz, ben yemek yapacağım gelirken abur cubur bir şeyler alın"

"Tamam kardeşim"

Arkadan Gece'nin sesi duyuldu

"Caner Abi! Düz dursana!"

Gülümsedim

"Ne diyor?"

"Caner'e makyaj yapıyordu, şimdi de azarlıyor istediği gibi durmadığı için"

"Bana mutlaka fotoğraf at"

"Tamam, çok cici bir kız oldu Caner"

Bu sefer Caner'in sinirli sesi duyuldu