Öğrendiğim çok şey oldu 27 yıl boyunca, mesela insanlara güvenmemeyi öğrendim, hayatın ne kadar acıtabileceğini öğrendim, ayakta durmayı öğrendim bir de.. duygusuzluğu öğrendim..
Öğrenemediğim de çok şey oldu, mesela hiç yıldızlara hayallerimi asama...
"Biraz geç çıkmış, 5 dakika sonra hissedar toplantısı var isterseniz salona geçin şimdiden"
"Tamam Orhan sen çık geliyoruz biz de"
"Tamam efendim."
"Şükürler olsun... gerçekten şükürler olsun"
"Of Elyas sorma, yük indi üstümden"
"Bu arada ben yorumları okudum neredeyse herkes senin tarafında"
"Öyle mi? Hisseler de aşırı yükselişte"
"Herkes destek olmak için bir şeyler alıyor olmalı"
"Öyle sanırım"
"Bu arada Kumsal"
"Efendim?"
"Antisosyal kişilik bozukluğun olduğu halde nasıl CEO oldun, sonuçta psikolojik sorunları olan kimse bu pozisyonlarda bulunamaz. O para avcıları çoktan indirmişti seni oradan"
"Görürsün Elyas"
"Peki. Hadi gidelim güzelim"
"Üzerimdekiler güzel değil mi? Değiştireyim hemen, ciddi durmalıyım."
"Gayet öylesin, ayrıca çok da hoşsun"
"Sende sende"
"Saol ya"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güldüm ve Kafamı salladım ardından odadan çıkıp salona gittik
Masanın baş köşesine oturup asistanların kağıtları dağıtmasını izledim
"Orhan, slaytlar tamam değil mi eminsin?"
"Evet Kumsal Hanım tam."
"Güzel."
Herkes içeri girdiğinde ayağa kalktım
"Günaydın, oturun başlayalım"
Herkes oturduğunda kalktım ve şirketin genel durumu hakkında 30 dakikalık bir konuşma yaptıktan sonra yerime döndüm
