SENİ BULMAM LAZIM

Bölüm 39

Ne bir ses ne de haber gelmiyor artık senden
Öylece kalakaldım da deli hasretinle ben
Bir yabancı selamın ile hüzünlere daldım
Kendi ellerimle ben beni kederlere saldım
Sonunda bir oyuncak kara sevda aldım senden
Yani değişmedim hala öyle biraz çocuk kaldım
Yok öyle el gibi durma gül biraz
Sana gülmeler yaraşır
Yok öyle güz gibi soğuk olma
Güz ayrılık taşır
Yok öyle el gibi durma gül biraz
Sana gülmeler yaraşır
Yok öyle güz gibi soğuk olma
Güz ayrılık taşır
-El Gibi
***
"Söyleyin."

"Anneniz, vefat etti"

***

"Evet çocuklar, sınavı notlarınızı girmeden size açıklamak istedim"

Derin bir nefes aldım

"Öncelikle kağıtları dağıtıp ilk üçü açıklayacağım. Şunu unutmayın ki notlarınız her şeydir."

Haklıydı, notlar her şeydi..

Kağıtları meraklı öğrenci dağıttı ve titreyen elimle kağıda baktım

[doğru: 97
Yanlış:3
Boş:0]

Titreyen elimle kağıdı buruşturup çantaya soktum ve kalbimin hızlı atışlarını umursamıyor gibi yapıp öğretmene döndüm

"1. Çınar Boran, 2. kumsal Duru Karaca.."

"2..."

Okuldan çıkınca o azrail sürüyormuş gibi görünen simsiyah araba... korkutucuydu.. her okulun önüne geldiğinde kötü bir şey olduğu belli olan o araba..

Titreyerek arabaya bindim

"2. Olmuşsun?"

Başımı öne eğip bir cevap vermedim

"Böyle mi geçeceksin o şirketin başına? Böyle mi bakacaksın babanın emanetine? 2. Olanlar yalnızca birincinin gölgesidir, senin ikinci olmaya hakkın yok!"

"Ben yalnızca ilk de-"

Sustum, yediğim tokatla

"Bir de bahane üretme! Rezil seni, boşu boşuna mı gidiyor o özel ders paraları?"

"Özür dilerim.."

O an gözüm dışarıya kesildi

Bizim okuldan olan bir grup ellerinde içeceklerle yürüyordu gülerek

"38. Olmuşum, annem popoma terlik fırlatacak!"

"Seninki yine iyi, 47.yim!"

"Annen kızmıyor mu?"

"Zavallım alıştı"

Güldüler

"O değil de, nereye gideceğiz şimdi?"

"Bilmem, deneme sınavı beynimi ağrıttı resmen, bir şeyler yapalım"

Araba çalışıp onlar uzaklaştıklarında başımı öne eğdim..

Eve gelince yemek için aşağı incekken annem kolumdan tuttu

"Nereye?"

"Şey.. acıktım"

"Önce ders çalış, gereksiz yemek yeme kilo alırsın."

"Tamam"
***
"Kumsal?"

"Ha? Ne?"

"Nereye daldın? Kim o ne diyor? Kötü bir şey mi oldu?"

"Şey, yalnızca.. annem ölmüş"

Elyas o an bana öyle bir baktı ki sanki yıkılmam, acımdan ağlamam gerekiyordu..