(Elyas)
Ona bakarken bir anda arkasına yaslandı ve bir yudum daha aldı
O kadar duygusuz bakıyordu ki sözlerindeki ciddiliği bile anlayamıyordum çoğu zaman...
"Senin ailen peki?"
"Benim ailem ne?"
Göz devirdim konuyu açmak istemediği belliyken
"Senin ailen nasıl?"
"Bilmem, tarif edecek olursaaaam... katı sanırım?"
"Ne gibi?"
"Sen ne olmak isterdin Elyas? Küçükken, gençken..."
Durdum bir süre ardından yanıtladım
"Tekvando... artık değil ama."
Bir süre bana bakınca bende ona baktım, gözlerimize baktık ikimizde bir süre sanki duygu kırıntıları aradık birbirimizin gözlerinde...
Fakat sonunda ikimiz de bulamadık sanırım...
Birden geriye yaslandı ve tavana bakarken konuştu
"Elyas Yel, ailesi yok. Hayatında tek tutunduğu arkadaşları ve sevgilisiydi, bir gün şok bir gerçekle aldatıldığını öğrendi, şarkı yazamamaya başladı çünkü ilham kaynağı gitmişti artık kalbindeki tek duyguları da söküp götürmüştü giden artık yalnızca iki arkadaşı vardı hayatında, Caner ve Ekin... peki şimdi ne yapacaktı?"
Şaşkınca ona baktığımda yalnızca göz ucuyla bakmakla yetindi
"Beni bu kadar araştırdın mı?"
Tekrar tavana dikti gözlerini ve kafasını hayır anlamında salladı
"Hayır, hepsini yalnızca şimdiye kadarki konuşmalarımızdan edindim."
"Korkutucu derecede zeki birisin Kumsal fakat hoşuma gidiyor."
Yalnızca omuz silkmekle yitindi bu sefer de...
Bende onun gibi yaslandım ve tavanı islemeye başladık bu sırada 3. Birasına geçmişti
"Fazla hızlı içmiyor musun?"
"Normalde içmem, bugün yalnızca normal bir sivilim, izin ver de içeyim"
Dedi ardından güldü
"Gerçi vermesen de kafii, umurumda olmaz"
Bende güldüm, bu halleri diğer herkesi delirtse de benim hoşuma gidiyordu
Ona bakmayı bırakıp tavanıma çevirdim tekrar gözlerimi
"Ee, sen anlat biraz da.."
"Ben gözlemledim, sende gözlemleseydin"
"Kumsal Duru Karaca, ailesi katı ve baskıcıydı tahminimce bir şirketin tek veliahtı olarak hayatın başkasının ellerinde yönlendirildi durdu, kendi yaşadığını bile hissetmedin, bir sür sonra da bu hale geldin çünkü duygularına bile başkaları karar vermişti, annen, baban... bilmiyorum fakat kendi duyguların bile olmadığını fark ettin zaman içinde hissizleştin, insanlardan uzakta onlardan nefret ederek yaşadın, yaşamak zorunda kaldın, Kumsal Duru Karaca..."
Bir sür yalnızca bana baktı ardından gülümsedi ve biraz daha belli etseydi burukluk olacağını düşündüğüm bir tonda konuştu
"Bingo."
"Artık sakladığın duygularını sakladığın çıkarma vakti gelmedi mi sence de?"
"Ben saklamadım, onlar kayboldu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ BULMAM LAZIM
Fiksi RemajaÖğrendiğim çok şey oldu 27 yıl boyunca, mesela insanlara güvenmemeyi öğrendim, hayatın ne kadar acıtabileceğini öğrendim, ayakta durmayı öğrendim bir de.. duygusuzluğu öğrendim.. Öğrenemediğim de çok şey oldu, mesela hiç yıldızlara hayallerimi asama...
