Eve geldiğim an kendimi yatağa attım ve bir süre tavanla bakıştım...
Değişik bir kadın olduğu kesindi, neyin nesiydi de o anda girmişti hayatıma?
Aaah her neyse, düşünmeyi sevmediğimi söylemiştim değil mi? Uyuyacağım... evet yine...
***
(09:12)
Çoktan uyanıp kahvaltım için bir şeyler hazırlıyordum
Bir anda büyük bir gürültüyle kapı çalınca şaşkınca kapıya gittim, kapıda panik halinde olan ve sürekli arkasına bakan Kumsal'ı görünce düşünmeden hemen kapıyı açtım
Konuşmama fırsat vermeden içeri daldı ve kapıyı kapattı
"Ne oluyor?"
Korkuyla gözlerime baktı, korkusuz olduğunu düşündüğüm kadın...
"Elyas..."
Dışarıdan sesler gelince koruma iç güdüsüyle kolundan tutup arkama aldım ve delikten baktım ama hiçbir şey yoktu, tekrar ona döndüm
"Anlat"
"Birisi beni takip ediyor, gazeteci değil... geri döndü."
"Kim geri döndü?"
Düşüncelerden sorumu bile duymamış olacak ki evin içinde dönüp duruyordu kolundan tutup durdurdum ve koltuğa oturttum beklemesini söyleyip birer kahve yaptım ve ayriyeten su verdim sakinleşmesi için, karşısına oturdum ve sakince sordum
"Kim geri döndü Kumsal?"
"Amcam..."
"Neden korkuyorsun peki? Ne yaptı sana amcan"
***
(1999)
"Sinan bey..."
"Ne oldu? Babam açıkladı mı?"
"Babanız neredeyse tüm mirasını ve şirketi Murat beye bıraktığını söyledi size de sadece birkaç şey kalmış..."
Adam elini sinirle masaya vurdu
"Biliyordum böyle yapacağını huysuz herif"
Zamanında babası istediği parayı vermediği için şirket kasasından zimmetine para geçirmeye çalıştığından beri asla affetmemişti babası onu...
Zaten o da hiç özür dilememiş ve kendi işini yapmaya çalışmıştı fakat o işi de batırınca karanlık işlere girmişti...
Şirket çıkışında abisini görünce durdurdu
"Amacına ulaştın demek, ağbeyciğim"
"Ne diyorsun Sinan? Benim yapabileceğim bir şey yoktu"
"Demek öyle ha?"
"Çekil önümden Sinan Kumsal'ı okuldan alacağıma söz verdim beni göremezse korkar"
Adam pis bir şekilde sırıttı ve çekilip eliyle yol verdi
Ardından telefonunu çıkardı ve kısa bir konuşma yaptı
"Kızı, kızı alın"
Dakikalar sonra telefon gelince güldü ve açtı
"Aldık efendim, şimdi ne yapalım?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ BULMAM LAZIM
Roman pour AdolescentsÖğrendiğim çok şey oldu 27 yıl boyunca, mesela insanlara güvenmemeyi öğrendim, hayatın ne kadar acıtabileceğini öğrendim, ayakta durmayı öğrendim bir de.. duygusuzluğu öğrendim.. Öğrenemediğim de çok şey oldu, mesela hiç yıldızlara hayallerimi asama...
