SENİ BULMAM LAZIM

Bölüm 60- Final

Her şeyin sonuna geldik demek... yazacağım özel bölümler ve fotoğraf galerisi haricinde bu bizim son bölümümüz... kumsal ve Elyas'ı öyle çok özleyeceğim ki eminim bir sürü özel bölümler yazacağım. Şu anda pek bir okurum yok, bunun ileride böyle olmayacağını umuyorum. Benim için önemli olan sayılar değil, insanların binbir duyguyla bu kitapları okuması. Ben ünlü olmak değil bu kitabı tüm kalpleriyle severek okuyanların yorumlarını duymak istiyorum... umarım çokça sevmişsinizdir Kumsal ile Elyas'ı...
***
Her şeyin bir gün sonunun geleceği düşüncesiyle dolduruyorum beynimi, kötü şeyler iyi şeyler illa ki bir gün bitecek değil mi? İçimde sonsuz bir acı var, azalmıyor, hep ilk anki tazeliğiyle.. boğazımda hala bir el var, hala gözyaşları taze gözümde, hala yıkılmaya hazır olan bir evim...
içimdeki başarısızlıklar, hayal kırıklıkları üzerime biniyor, kaldıramıyorum. Baş etmeye çalışırken, çabalamaya çalışırken, bu bataktan çıkmaya çalışırken adeta bir bataklık gibi içine çekiyor çaresiz bedenimi... sahi çaresizlik.. ne denli çaresiz hissettiğimi anlatamıyorum şimdi kimseye, hayattaki çaresizlik yiyip bitiriyor insanı... keşke diyorum, keşke güzel şeyler de olsa çünkü bu hayatı çekmek gitgide zorlaşıyor...
***
(2 ay sonra)

Elime peçeteyi alıp bir çocuk edasıyla Caner'in burnunu sildim

"Ya, ağlama artık kardeşim"

Elimden peçeteyi aldı ve hızla sildi burnunu, ağzını yayarak konuştu

"Ulan, nasıl evlenirsiniz! Hemde Gamze benim teklifimi reddetmişken"

"Tanıştığınız ilk ayda kıza benimle evlen dedin birden kucağına atlamasını mı bekliyordun?"

Daha çok ağlamaya başlayınca ağzıma vurdum ve sarıldım ona

"Gelinliğimi sümük yaparsan seni öldürürüm!"

"Yemem gelinliğiniaaağğğ!"

"Ağlama ya, hem bak siz sevgili değil misiniz? Zamanı gelince düzgün bir evlilik teklifi edersen kabul edeceğine eminim"

"Lanet girsin ya bu hayata!"

Deyip benden ayrıldı ve tekrar burnunu silip smokinini düzeltti

"Nasılım? Yakışıklıyım değil mi?"

Ani ruh değişimine güldüm ve kafamı salladım

"Yakışıklısın"

Gelin odasında otururken kapı açılınca Caner'den dolayı göremeyince sağa doğru kaydım

Elyas'ın beni görünce gözleri doldu ve arkasını döndü

Gülümsedim ve Caner yanına gitti

"Metin ol kardeşim! Bir süre sonra alışacaksın"

Ağlamaklı bir sesle konuştu Elyas

"Neye?"

"Evli olmaya.."

"Ne diyorsun gerizekalı ya, çıkın odadan yalnız kalmak istiyorum!"

Caner görevlilerle birlikte söylenerek çıktı

Elyas bana yaklaşınca gülümseyerek kalktım

Omuzlarımdan tuttu ve nazikçe kendine çekerek gülümseyip alnımdan öptü

"Çok güzelsin kadın, dilim tutuldu"

"Sende çok yakışıklı olmuşsun!"

Güldü

"Bu an gerçek değil mi?"

Gözlerini sildim

"Sulu göz olma, gerçek tabii"