Hoofdstuk 13

47 8 27
                                    

We vaarden de mist in. Ik voelde aan mijn ademhaling dat er niet zoveel zuurstof was.
Lelie rommelde in haar tas en er haalde een bosje planten uit.

"Kauw hierop. Het helpt tegen het licht voelen in je hoofd," zei ze en deelde het uit.

Ik kauwde op de blaadjes en het smaakte een beetje zuur. Maltar trok een vies gezicht, maar at het helemaal op.
We zaten dicht bij elkaar, terwijl Maltar en Stef  door gingen met roeien.

"Meerminnen hebben een sterk instinct zoals wilde dieren," legde Lelie zachtjes aan ons uit.

"Maar ze zijn ook voor een deel humaan,".

"Gaan ze ons opeten?" vroeg Stef.

"Ja," antwoordde Maltar snel.

Iedereen merkte dat Stef bang begon te worden.
"We houden ons dus gedeisd," antwoordde Lelie en keek Maltar nog specifiek aan. Ik zag dat hij wegkeek.

Er leek geen einde aan de mist te komen en af en toe hoorde ik het plonsen van water. Lelie probeerde ons allemaal gerust te stellen, maar om eerlijk te zijn vond ik het echt totaal geen fijn idee om op het water te zijn met vleesetende meerminnen.

"Pas op!" riep Aveline en de boot botste tegen een middelgrote rots aan.

Het gekraak van het hout was luid te horen.

"Oh nee," hoorde ik Maltar zeggen en Orla keek over de rand van de boot.

"Jongens," begon ze en plots werd ze het water in getrokken.

"Orla!" schreeuwde Aveline en Stef vloog naar de rand van de boot toe.

"Doe iets!" gilde Aveline en Stef wilde in het water springen.

Maltar kwam erbij staan en wilde hetzelfde doen, maar Lelie hield Stef tegen.

"Als je dat doet, dan ga je dood," zei ze tegen hem.

"Ik moet haar halen!" riep hij en hij sprong het water in.

Plots gilde Aveline en ik zag dat er een vrouw met schubben over haar armen en grote hoektanden haar aan haar cape trok.
Ze klonk als een slang en Maltar trapte tegen haar hoofd.
De meermin siste en zakte terug het water in.
Onze boot werd geterroriseerd door de meerminnen.

"Stef!" schreeuwde Lelie en ik zag Stef door het water zwemmen.
Maar om hem heen zwommen meerminnen. Hun vissenstaarten waren lang en glinsterden in het water.

"Help!" schreeuwde hij en de meerminen zwommen steeds sneller om hem heen.
Maltar zwom naar Stef toe die ineens kopje onder ging.

"Haal hem eruit!" gilde Aveline huilend.
Ik zag hoe Maltar Stef omhoog dook, maar een meermin viel hem aan.

Ik zag hoe Maltar Stef omhoog dook, maar een meermin viel hem aan

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Toen hoorden we het geluid van een grote bel. Ik keek achter me en zag een groot schip onze kant op varen. Op het schip was een toren gebouwd waar de grote bel in hing. Een menselijke gedaante trok hard aan de bel.

The Sword of Starlight✅Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu